maandag 2 november 2009

Let it snow (3x)

Vandaag bij een klant geweest voor productpresentatie / vergadering. Leuk ritje naar Valdres gehad, een rit van ca. 120km. Echter... de helft is door 'de bergen' en na 100m klimmen vanaf meer-niveau (waar wij zitten met het dorp) was het helemaal wit.



woensdag 7 oktober 2009

nog even oefenen...

woensdag 23 september 2009

Nieuwste dienstauto politie Hamar

woensdag 16 september 2009

Na ons heerlijke weekendje weg in Beitostølen, was het tijd voor een feestje. Thomas was jarig en dat hebben we met ons viertjes gevierd. Xander had met mij samen een kado voor papa uitgekozen. Hoe dan ook het moest een plant worden volgens Xander, want dat krijg je als je jarig bent. Wat Thomas er mee moet is nog steeds een raadsel. Op de buitenschoolse opvang (heet hier SFO) had hij een tekening gemaakt. Daar stond precies op aangegeven dat hij naar het ziekenhuis was geweest, omdat hij een glip (red.: dat is twents voor een snee) had in zijn hoofd net boven zijn oog. Gelukkig konden we met een hechtpleister weer naar huis. Xander en ik hadden al netjes volgens de noorse traditie op Xanders school een steen met een gat gemaakt, waarin een noors vlaggetje kon staan. Na dat de versiering klaar was, slingers en ballonnen en het vlaggetje, konden we beginnen aan het maken van een blauwe bessentaart. Dit ging niet in een keer goed, dus gauw naar de winkel gewest om een nieuwe te halen. Nu kon Thomas thuis komen en zijn kado's in ontvangst nemen. Op mijn kado moest hij nog een paar dagen geduld hebben, namelijk de bobsleerit.

Dinsdag was het mijn werkdag, nou ja aanwezigheidsdag dan. Ik heb niet het idee dat ik hier aan het werk ben, want van de 10 patiënten die ik behandel per dag, wordt ik echt niet moe. Wat dat betreft wordt ik slapend rijk ;-)
Aan het einde van de dag moet ik dan wel aan het werk, Zahra en Xander op halen. Vandaag zouden we gaan kijken bij de muziekles die wordt aangeboden door de muziekschool voor de eerste en tweede klas. Een soort van algemene muziekvorming. Xander wil graag op drumles, maar het is wel handig om eerst wat tonen en ritmes te leren. Na de eerste les is hij erg enthousiast en heeft wel zin om er elke week naar toe te gaan.

Op de woensdag kan ik weer aanwezig zijn en Zahra is bij de kinderopvang. Dat gaat tot nu toe erg goed. Ze heeft het er naar haar zin en heeft nu de vaart er in, want ze kruipt nu rond en zit op haar knieëen om alles te ontdekken. Er is dus niets meer veilig.... De andere kinderen vinden het erg grappig een baby, want zahra is tot nu de jongste. Alle kinderen zijn minimaal 1 jaar. Het enige nadeel is dat ze weinig slaapt overdag en dus 's avonds erg moe is. Ook komt ze elke keer terug met een verkoudheid. Maar dat schijnt erg normaal te zijn, aleen soms erg vervelend als je er 's nachts je bed voor uit moet.

Ik heb mij aangemeld om te gaan sporten. Mijn spieren kunnen wel wat aanspanning gebruiken. Ik ga wat verschillende dingen uitproberen en als eerste is dat corebar-easy, erg grappig maar weinig inspannend. Echt easy dus. Spinning staat gepland voor de dag er na. En ja dat kon ik dan ook wel goed merken vrijdag. Maar het viel mijn collega's niet op, daarvan is de meerderheid toch op de een of andere wijze niet fysiek in optimale staat.

Zaterdag was het de grote dag voor Thomas, eindelijk met de bobslee. Hij heeft er dan ook wel een bijna een jaar overgehad (red.: dat valt wel mee), dat je het een keertje moet proberen. Nadat alles geregeld was, werd hij naar boven gebracht samen met de bobslee op wieltjes en de bestuurder en de andere waaghalzen. Eenmaal vertrokken, was de pret dan ook weer snel voor bij, want het ritje duurt maar 70 sec. (red.: en 3 honderste) Met een certificaat en een ervaring rijker ging we terug naar moelv. 's Avonds gebarbecued met mijn groepje. Dit maal voor het eerst met partners. Het was erg gezellig, ondanks dat niet iedereen kon komen. Thomas heeft samen met de mannen nog booggeschoten. Xander heeft met een van de andere kinderen heerlijk met appels gegooid en wij hebben heerlijk gekletst tot dat alle kinderen het zat waren en het tijd was om te vertrekken.

Zondag was het tijd voor wat spannende ritjes in de achtbaan. We ging met de kerk naar het pretpark tusenfryd bij Oslo. De kinderen mochten er gratis heen in verband met de verjaardag van de zondagschool. Er was alleen een gezamelijk ontmoeting voor zang en een verhaal. Erg leuk gedaan. We troffen het met het weer. Xander begon weer met ik wil er niet in, maar dat veranderde snel nadat ik zei dat ik wel in de achtbaan ging. Hij wilde toch mee en na een tijd lang in spanning in de rij staan, was het onze beurt voor de "loopen". Ik dacht dat het Xanders eerst en laatste keer zou zijn, maar na afloop vond hij het zo gewelig dat we er 3 keer in geweest zijn. Daarnaast nog wat andere dingen gedaan. Het enige nadeel was de lange wachttijd bij de verschillende attrakties. Als afsluiting zijn Thomas en ik hier in geweest. Daarna hebben we gezamelijk gegeten bij de Mac.

Maandag was het een normale dag. Xander ging naar school en Thomas naar het werk. Zahra en ik waren thuis. 's Middag Xander uit school gehaald en kon hij beginnen aan zijn huiswerk. Wat hij niet leuk vind, maar ja het hoort hier bij het naar school gaan. Hij heeft het erg naar zijn zin op school en leert dan ook graag. Ze hebben nu 3 letters leren schrijven I, S, R (de I en S zijn erg belangrijk in noorwegen want dan kan je IS(ijs)schrijven) en 2 cijfers. Verder leert hij rijmen, engels en eem dag in de week is een buiten dag. Dan gaan ze op stap in de omgeving. 's Avonds krijgt Zahra koorts. En Thomas zal de volgende dag thuis blijven met zorgverlof voor een ziek kind. Waarop een ziekenhuis opname 's nachts volgt. Na verschillende tests, bloedproeven. Na 2 nachten, kunnen we naar wat verschillende verdenkingen naar huis met de boodschap dat ze een bovenste luhtweginfectie heeft gehad. Ze mag de eerste dagen niet naar de barnehage en moet even op krachten komen. Net als wij.

-- knip --
dit bericht was ik dus mee bezig op 16 september, maar ja... er kwamen wat dingen tussendoor....
onderhand is het dierendag, de datum laat zich dus raden....
-- knip --

Na 2 weken kregen we ook een telefoontje van de kinderarts uit lillehammer ziekenhuis dat zahra de campylobacter baterie had gehad. En daardoor dus hoge koorts en diaree had. De bacterie wordt vanzelf uitgescheiden via de ontlasting na enkele weken. We moeten Zahra wel goed in de gaten houden, maar verder weinig bijzonders. We moesten wel ons zelf ook op deze bacterie laten testen, omdat deze bacterie onder de meldingsplicht valt. En ja je weet maar nooit wat die rare nederlanders eten ;-)
Uiteindelijk weten we wat Zahra heeft gehad, maar wat de oorzaak was, is niet bekend. Want wij hebben in ieder geval de bacterie niet. Ergens zal Zahra de grond iets te goed hebben schoongelikt...
Wel heeft Zahra ons wat van onze nachtrust beroofd de afgelopen weken. Voor als nog gaan we er van uit dat dit van de verkoudheden en de banaan komt. Ze kruipt er vrolijk op los en zit lekker en probeert alles te ontdekken. Ze probeert nu tot staan te komen, maar krijgt het nog niet helemaal onder de knie. Wel kan ze nu stapjes doen als je haar vasthoud aan de armen. Ze is erg leergierig en weet dan ook al dat dat soms wat nare gevolgen heeft. Ze heeft nu al haar vingers tussen de laden gehad en ook de videoreacorder is dol op kleine vingertjes. Gelukkig is het tot nu toe alleen maar erg schrikken.

Xander heeft nu herfstvakantie. En ja het is vollop herfst. De eerste nachtvorst is geweest. We hebben nu ook al de eerste sneeuw gezien in Lillehammer. Nog niet bij ons. De bladeren vallen nu... maar gelukkig is er ook nog veel kleur aan de bomen. xander heeft het erg naar zijn zin op school en dat is ook de juf opgevallen. Ze hebben niet het idee dat hij achterloopt met noors en kan de lessen goed volgen. Hij heeft 2 vrienden waar hij zowel op de school als op de SFO (buitenschoolse opvang) mee speelt. Hij heeft veel lol in schrijven. En na de vakantie krijgt hij ook leeshuiswerk. We wachten af.

Thomas is afgelopen week veel op en neer geweest naar Oslo voor het werk. Dat was wel een rare week. 's Woensdagsavond was hij in de kerk in Lillehammer om wat eten te regelen voor een russisch koor dat een concert gaf om geld in te zamelen voor straatkinderen in de oekranie. De omkomst was mager, maar er kwam een aardige duit binnen tijdens de collecte.

Onze auto's hebben ook weer eens kuren. Thomas kan morgen met de Opel naar de garage want er branden wat lampjes op het dashboard. En de mijne heeft geen toeter meer nodig, die heeft nu een hele diepe grom,... zonder uitlaat. De man van de garage zag me al weer aankomen, kom er nu namelijk wekelijks. Is het ene probleem opgelost,...komt het volgende.

Xander is nog wezen kijken bij de atlethiek in moelv. Op woensdagavond is er voor de 1-3de klas van alles wat ze kunnen proberen. En Xander wilde daar ook wel eens kijken. Na eerst de kat uit de boom te hebben gekeken, heeft hij ook probren hoog te springen. En nog wat ren oefeningen mee gedaan.

Onze groentetuin is nu bijna leeg. Alleen de boerenkool staat er nog. We hebben wat sperziebonen en sla gegeten. De bloemkool is opgegeten door ongedierte en heeft de vochtige zomer niet overleeft. Het is bijna winter, dus de boerenkool kan van het veld,... nu nog wachten op de rookworst. En dat kunnen we beginnen aan onze "JUS" party met een beetje boerenkool en worst.

donderdag 10 september 2009

weer thuis!

Zahra is vandaag weer thuis gekomen. Na nog een positieve bloedtest (de ontsteking neemt flink af) vonden ze in het ziekenhuis dat ze wel weer naar huis kon. De test voor luchtweginfectie heeft aangetoond dat daar een infectie was. Welke infectie is niet precies bekend, het zakt af en dat is het belangrijkste.

Wel moeten we haar nu wat in de gaten houden, vooral haar gewicht. Ze is in een paar dagen bijna 1kg afgevallen (en bij haar gewicht was dat dus meer dan een 1/8e van het totaalgewicht) en dat mag niet verder dalen. Gelukkig heeft ze weer een aardige eetlust en lijkt dat wel goed te komen.

Nu de rommel in huis weer aan de kant krijgen :)

woensdag 9 september 2009

ziekenhuis (3)

vanmidag uitslag gehad van de H1N1 test: Zahra heeft in iedergeval geen mexicaanse griep. Hadden we ook niet verwacht, maar dat wilden ze toch zeker weten. Vanavond resultaten van de bloedproef van 5 uur gekregen en de resultaten worden gunstiger. Er is duidelijk ergens een infectie (nog steeds niet bekend waar - morgenvroeg resultaten voor luchtweginfectie), maar het lichaam begint het gevecht te winnen en de koorts is ook zo goed als weg. Morgen zal er nog een bloedtest zijn en als deze ook positief is mag Zahra (en dus indirect Minke) morgen weer naar huis.

Ook is de ontlasting weer 'normaler' - dit was heel slijmerig. Het is dus nog steeds niet bekend wat het was, maar dat het aan de beterende hand is is wel aardig duidelijk.

Wel leuk: Vanavond na het eten ging ik met Xander naar het ziekenhuis en de reactie van Zahra was geweldig. De afgelopen dagen was er eigenlijk geen lach op haar gezicht en nu was het een grote lach dat ze Xander weer zag en dook op hem af om hem een knuffel geven terwijl ze aan het schaterlachen was. Xander, die ook erg blij was om Zahra te zien, wilde natuurlijk gek doen om Zahra aan het lachen te krijgen en die heeft dus een paar minuten lang het uitgegild van plezier, een goed teken.

Ziekenhuis (2)

Na een urinepunctie (om zeker te zijn van een schoon monster en het is de snelste manier, al hoe vervelend het ook is...) bleek dat er toch geen bacterie in de urine te zitten. Zijn nu testen gedaan voor luchtweginfectie (waren aanwijzingen voor op de röntgenfoto, hele zwakke aanwijzingen overigens) en ze gaan straks nog een check doen voor H1N1. Kortom, nog steeds geen oorzaak gevonden...

ziekenhuis

Na een poosje koorts had zahra vannacht bijna 40C en is Minke op advies van de huisartsenpost naar het ziekenhuis gegaan waar ze direct mocht blijven. Voorlopige conclusie: urineweginfectie. Nu het vervelende naalden zetten (wat dus al 3x mis is gegaan nu) voor de antibiotica...

zondag 23 augustus 2009

Afgelopen week was het dus de eerste schoolweek voor Xander (foto's stonden al online). Hij vind het zelf ontzettend leuk en de buitenschoolse opvang (gaat hij 3 dagen per week heen) vind hij ook geweldig. Lekker spelen met andere kinderen. Zahra maakt het allemaal niet zoveel uit, die vind de Barnehage wel best, maar is blij als ze weer opgehaald wordt (ook niet raar natuurlijk).

Minke mocht deze week voor het eerst gaan 'werken'. Nou, het is natuurlijk even weer op gang komen en 1 toestel is stuk dus is het niet echt ontzettend druk op het andere toestel :) Maar het is in iedergeval weer begonnen.

Woensdag kregen we bezoek van Marcel. Hij stuurde mij 's ochtends een SMS-je dat hij een vrachtwagenlading moest afleveren bij Rudshoygda (ca. 5 km vanaf Moelv). Hij had eerst een halve vrachtwagen aarbeien afgeleverd in Oslo en daarna een stapel paprika's en pepers bij het distributiecentrum van Bama/Bare. We weten in iedergeval wie onze paprika's heeft bezorgd als we nu in de supermarkt staan :)

Na afloop kwam hij nog even bij ons langs eten / wat drinken en Xander wilde natuurlijk 's avonds (toen hij eigenlijk naar bed moest) een kijkje nemen bij de vrachtwagen die in het dorp geparkeerd stond en dat was natuurlijk alles bekijken en proberen.





Donderdag kregen we het volgende bezoek. Rosalie was al enkele weken in Noorwegen geweest (8 weken) en had op diverse plaatsen gewerkt (camping, huis schilderen, etc). Vrijdag's moest ze op bezoek bij de hogeschool in Hamar omdat ze daar een jaar wil studeren en heeft er een dagje site-seeing Hamar van gemaakt.

Zaterdag hadden we spontaan mooi weer. 20C en zon! Rosalie wilde nog even zwemmen in het meer en niet zomaar... maar met de boot naar het midden varen en er in springen. Dit lijkt geen probleem, maar het water was heeeeeeel koud. Na deze zwempartij (die niet te lang was om onderkoeling te voorkomen) is ze nog met Xander een uur het meer op geweest.

Zondag ging Rosalie door naar zuid-noorwegen om daar nog een nachtje door te brengen in het zuiden om daarna het vliegtuig naar duitsland op te zoeken. 's Middags hebben we nog een poos gevaren op het meer met ons 4-en en daarna wilde Xander nog even met Minke het meer op (hard varen en de golven op zoeken van andere boten).





Doorweekt en koud kwamen ze terug... We hebben daarna de kachel maar aangestoken (gelukkig hebben we net weer 7 kuub hout opgestapeld in de kelder). Niet dat het koud was in huis (20C ofzo), maar na een poos op het meer is opwarmen voor de kachel met een bak soep in de hand wel erg lekker :)

woensdag 19 augustus 2009

1e schooldag

Natuurlijk moeten we nog even wat foto's online zetten van de 1e schooldag van Xander.

dinsdag 18 augustus 2009

lang, lang geleden...

ja, dat is al weer even geleden dat we iets van ons hebben laten horen! Het was dan ook, zoals bij iedereen in de zomer, vrij chaotisch :)
Na het vorige bericht hebben we het erg druk gehad ('s avonds tot laat doorwerken) om alles klaar te krijgen voor het Sommerfest 2009. Die week was goed druk voor iedereen die een rol had in het evenement. We stonden met de tent op het terrein naast het zalencentrum (met een paar anderen in tenten / campers / caravans) en konden dus van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat bezig zijn... Op de helft van de week kwamen Minke's ouders aan in Noorwegen en die zijn nog een aantal dagen bij ons geweest op de camping (maar sliepen in ons huis in Moelv). Alhoewel het een drukke week was was het wel ontzettend gezellig - samen met een team een evenement als dat opzetten en uitvoeren geeft een voldoening en je hebt erg goed contact samen. Na een week ben je overigens blij dat het voorbij is :) maar een paar dagen later wordt het toch wel 'stil'...

Tenminste, dat was de voorspelling van enkelen die het eerder gedaan hadden. Nu hadden wij van dat laatste symptoom weinig last... de week er na bleven de ouders van Minke bij ons thuis en ik (Thomas) mocht weer aan het werk, uitrusten op kantoor. Xander vond het natuurlijk geweldig dat opa en oma op bezoek waren en het was 's avonds een gezellige boel. In die week konden we ons ook opmaken voor onze vakantie, dus auto inpakken en op naar Nederland voor een 'vakantie'.

Na een korte autorit (2 uur) naar Oslo namen we daar de boot naar Frederikshaven. Er waren activiteiten voor de kinderen georganiseerd en 's avonds moe in slaap gevallen in de hut. Na een onrustige nacht was het nog een ritje naar Hengelo met erg veel file en wegwerkzaamheden in Duitsland. Denemarken, waar wel een snelheidslimit geldt, schoot meer op :) Uiteindelijk waren we toch nog op tijd in Hengelo waar een kapper wachte op ons.

De eerste week hebben we in de regio Hengelo doorgebracht en daarna hebben we de tent opgezet in Leek (camping Nienoord). Alhoewel de camping 'in aanbouw' is (is overgenomen en wordt gerenoveerd) was het een erg gezellige camping welke mooi centraal ligt. Vanuit hier hebben we dagtochten gemaakt in het noorden en natuurlijk.... regende het de laatste nacht en konden we tent niet droog inpakken.
Van de campingeigenaren mochten we de tent zonder extra kosten een paar dagen laten staan en wij zijn eerst terug gegaan naar Hengelo. Minke's ouders waren ondertussen ook weer aangekomen in Nederland en na een paar dagen daar konden we ons klaar maken op de reis terug. De terugweg liep dus via Nienoord (om de tent in te pakken) en wat waren we blij dat we tijdens de vakantie een grotere dakkoffer gekocht hadden bij de Halfords. Alhoewel we extra liters bagageruimte hadden zat alles nokje vol en gingen we volbeladen op naar Denemarken.
In Denemarken hebben we een overnachting gehad op een zogenaamde CityCamping (geen aanrader, slapen op 2 meter van een doorgaande weg is geen succes) om de volgende dag naar Legoland te gaan. Na legoland wilden we toch nog wat nachtrust dus hebben we een hytte en volgens Xander was toen de vakantie compleet :)

Het is nu een 1,5 week na terugkomst en we hebben het idee dat we in vol tempo verder mochten... Ik ben nu weer 1,5 week aan het werk geweest, Zahra heeft er een paar dagen Barnehage op zitten, Xander had vandaag zijn eerste schooldag en Minke gaat morgen beginnen bij Sykehuset Innlandet in Gjøvik. Xander vond het ontzettend leuk op zijn school - hij is eerst een paar dagen naar de SFO, buitschoolse opvang, geweest om te wennen - maar het is wel een beetje spannend.

Overmorgen kunnen we onze andere auto ophalen. We hadden de Peugeot 106 bij de garage achtergelaten in de vakantie zodat die hem konden nalopen (wat natuurlijk niet gebeurd was toen ik belde en het een dag extra kostte - gelukkig kon in thuis werken) maar de conclusie was iets minder. De auto lijdt aan een paar typische franse probleempjes (alhoewel... hij staakt nog niet) en de reparatiekosten vielen ons te hoog uit. Daarom gaan we een nieuw avontuur aan... we hebben een Opel gekocht en die kunnen we donderdag ophalen.

Wat wel jammer is is dat de dagen nu weer hard korter worden. Dit betekend ook klaarmaken voor de winter... We hebben 7 kuub berkenhout gekocht en dit is - op 1 kuub na - opgeslagen in de kelder. Komende dagen moeten we de laatste restjes nog stapelen. Het moet wel een erg koude winter worden om dit er allemaal door te branden.
Natuurlijk is het niet nodig om brandhout te kopen - je kan ook alles electrisch stoken - maar wil je een beetje geld besparen dan is dit wel een goede methode... Ach, het compenseert de auto weer enigzins :)

zaterdag 4 juli 2009

Zomerzweet

De afgelopen week was het warm... heel warm... en nog warmer. Tenminste, voor Noorse begrippen :)
We hebben hier nu al een hele tijd droog en warm weer (tussen de 25 en 30C) en het begon ook al aardig benauwd te worden en dan wordt het auto-rijden toch iets minder. Veel zweten dus, niet echt 'koel scandinavische' weer. Alhoewel we om ons heen wel eens mensen hoorden mopperen over hoe warm het was was eigenlijk iedereen aan het genieten van dit weer, veel grillen, met bootjes op het meer, fietsen, wandelen en aan het voorbereiden voor de vakantie, maar het komt ook wel met enige gevaren. De bossen om ons heen zijn nu kurk-droog en het gevaar voor bosbranden begint aardig groot te worden en de blus diensten staan standby. Gelukkig is er tot nu toe nog niets voorgevallen... Wel staan de boeren in de regio nu al enkele dagen lang het land te besproeien, bij ons op de gård heeft enkele dagen de tracktor van de buurman gestaan water uit het meer te pompen om het over het land te sproeien. De komende week hoeft dit niet, de verwachting is dat de natuur zelf flink rond gaat lopen sproeien. Voor volgende week staat er in totaal een 80mm regen in de planning, dus ons tuintje hoeven we in ieder geval niet water te geven...

Afgelopen week stonden buurman/buurvrouw op de stoep met de melding dat ze het huis gingen verven. Nadat ik ze veel succes gewenst bleek het toch iets anders te gaan :) Ze hadden iemand ingehuurd om ons huis weer te verven. Dus na een aantal dagen onze woning schrobben en afspoelen is hij begonnen met het verven van ons huis. Dus alles moest van de muren gehaald worden en er werd wat opgeruimd.

Daarnaast zijn wij zijn niet echt aan rust toegekomen de afgelopen dagen. Volgende week is het langverwachte Baptistenes Sommerfest. Het begint komende maandag met een landsmøte (een landsvergadering) van gedeputeerden van de baptistenkerken van Noorwegen en dit gaat woensdag over in een Sommerfest (Zomerfeest) voor ca. 550 personen met diverse activiteiten als wandeltochten, bezoek aan Maihaugen, activiteiten voor kinderen in hunderfossen, etc. Elke avond is er dan een dienst en diverse activiteiten, een aardig vol programma, maar ook erg veel voorwerk. Er moeten veel dingen geregeld worden: aanmeldingen, betalingen, podium, geluid- en lichtinstallatie, informatie systemen, zaal klaar maken, overnachtingsplaatsen, etc. etc. De afgelopen weken was het regelmatig na middernacht dat we stopten met werken (nee... niet klaar waren met werk, dat is over een anderhalve week denk ik zo) voor ons, maar ook voor veel anderen in de kerk. Het hele weekend zullen we er ook mee bezit zijn en volgende week de aftrap en hopen dat alles goed gaat...

We hebben wel een paar nieuwigheden geintroduceerd tijdens dit sommerfest, onder andere een SMS service (groepen krijgen meldingen als er info uitgedeeld moeten worden), informatieschermen in de gangen met mededelingen, maar ook het Live uitzenden van de avonddiensten en wat andere evenementen. Noorwegen is namelijk nogal uitgestrekt en niet iedereen heeft de mogelijkheid in Lillehammer aanwezig te zijn (het kost een aantal dagen en niet iedereen is fysiek in staat aanwezig te zijn). Verder moeten er veel normale dingen georganiseerd worden en zitten zowel Minke als ik in enkele groepen en zullen dus wel een deel werk moeten verrichten. Daarnaast gaan we met ons kleine tunneltentje proberen te camperen bij de zaal en zo nog wat meemaken van het feest zelf.

Mochten jullie nog zin hebben om een gedeelte van het feest te volgen dan kan dat in ieder geval 's avonds via de Live stream.
Het uitzendschema is nog niet volledig duidelijk, maar een lijst komt op deze pagina: Uitzendschema








vrijdag 26 juni 2009

Mei


In mei was het volop voorjaar. Alles wat groen moest worden, werd ook binnen 2 weken groen. Erg bijzonder om mee te maken. Ook werd het tijd voor wat plantjes en bollen te planten en dus opstap gegaan met Xander voor wat plantjes, erg was nog weinig wat tegen nachtvorst kon, maar met een stel violen stond het erg gezellig buiten.

Om wat aan onze groente voorziening te gaan doen, maar eens met de verhuurders overleg over een heuze groentetuin. Tja wie had dat ooit gedacht, Minke en bloemen, planten en ook nog een eigen groentetuintje. Na toestemming te hebben gekregen, in de kas gaan kweken. Toen was het wachten op de graafmachine, want deze zou de boomstronk verwijderen, naast de groentetuin. Niet alles gaat snel, maar naar een week of 6 werd het toch wel eens tijd.

Xander had het ondertussen erg druk op de barnehage met het oefenen van het feest, 17de mei. Ze gingen zingen, vlaggen en natuurlijk ook marcheren. Volgens de juffen op school was het ongeveer hetzelfde als koninginnedag, maar met een noors tintje. Uiteindelijk leek het veel op een ouderwetse Koninginnedag, eerst lopen in optocht (de kinderen zouden het touw vast houden zodat ze netjes in de rij zouden lopen. Xander was als enige die het tot het eind toe volhield, een echte doorzetter), zwaaien met de vlag. Bij het verpleeghuis langs om daar te zingen. Een heel stuk door Moelv in optocht, om te eindigen bij Mo-gård. Een oude boerderij met veel plaats voor iedereen. Na een toesprak, wat muziek van het muziekkorps en het volkslied, was het tijd voor taart, worst en ijs. De kinderen konden spelletjes doen (oud-hollandse ...kuch... noorse spelletjes). Iets wat de traditie is in noorwegen: iedereen loopt in klederdracht uit de regio waar je vandaan komt. En dat is een vrolijk bont geheel doordat veel noren verhuisd zijn naar andere delen van noorwegen.

Zahra groeit goed en wordt al een hele meid. Ze lacht er lekker op los en heeft ontdekt dat ze kan bewegen in de box door zich af te zetten. Zo kon ze zelf naar de speeltjes toe die ze leuk vind. Ook gaan de speeltjes van de hand in de mond. Op controle bij het consultatiebureau was alles goed. Mag gaan proberen met wat vaster voedsel. Aangezien Zahra dit niet erg vind eet ze in een paar dagen als een kwart appel of peer. En wat wortel of broccoli.

Om te wennen aan de grote school voor Xander, gingen de kinderen ook op bezoek naar de school waar ze gaan beginnen naar de zomervakantie. Xander keek er erg naar uit. Ook vond hij het erg spannend. Alles ging goed en hij had erg plezier op de nieuwe school. We wachten af hoe het verder daar mee gaat. We hebben voor Xander een aanvraag gedaan om nederlandse les te krijgen en extra hulp om de noorse taal te leren. Xander heeft zich nu leren schrijven. Eerst in spiegelbeeld, maar nu gaat het over het algemeen vanuit de juiste kant. Hij kent nu al aardig wat letters.

Belofte maakt schuld. En dus zijn we op een zaterdag in de auto gestapt om op "harrie" tur te gaan. Oftewel winkelen in Zweden. Xander wilde heel graag een stoel hebben van de Ikea, welke natuurlijk niet beschikbaar was in noorwegen. Xander had weinig geduld in de auto en wilde heel graag elke 5 minuten al in zweden zijn, maar helaas het duurt namelijk 4 uur. Inclusief een pauze omdat Zahra graag wilde eten. Bij de Ikea, was Xander snel klaar. Na een maaltijd nog naar de supermarkt geweest om grote inkopen te doen. Zweden is nu eenmaal goedkoper...
Op de terugweg toch besloten om nog langs Jack en Roelie te gaan, als we het tenminste konden vinden, want de tomtom liet ons weer eens in de steek. Maar na een tijdje toch gevonden. Erg verbaasd... :) maar na koffie en lekkere stroopwafels tegen het schemer worden weer naar huis gereden. Euh schemer.... dat is hier dus een uurtje of half elf 's avonds. Het was dus ook niet zo gek dat we een aantal elanden gezien hebben ;-)

De boot is deze maand veel uitgetest door Thomas. Hij ging graag even vissen op het meer. (Nog steeds niets gevangen :-)) En ook moest er optimaal gebruik gemaakt worden van de motor, dus er werd heel wat afgesteld. Xander vond het prachtig de boot en werd al een stuk zekerder in de boot. Het leukste vind hij het als er flinke golven zijn en hij er dan overheen stuitert met de boot. Zahra vind de boot erg slaapverwekkend,... of het schommelt gewoon lekker. Vanaf het Mjøsa ziet de omgeving er weer heel anders uit. En dat is erg leuk om te zien.

Ik ben druk geweest met de jeugdband, want deze zou optreden bij de konfirmasjon. Een soort van "belijdenis of kommune" op 14 jarige leeftijd. Ook een aantal van de band deden konfirmasjon. En erg moest nog aardig wat bijgeschaafd worden. Xander en Zahra gingen steeds mee. Zahra genoot van de aandacht van de tieners en Xander probeerde ook mee te spelen, om zijn manier. Wat ook wel gewaardeerd kon worden door de tieners. Op eerste pinksterdag was het dan zover. Alles ging redelijk goed, tot grote opluchting van ons als helpers. Na afloop zijn we bij Menno en Gea geweest voor de koffie en het gebak. Samen hebben we gewandeld, want Zahra had nergens zin in. (Het was ook erg warm +25) En afgesloten met een barbecue. Jurjen wilde graag komen logeren. En dus ging hij met ons mee. Hij heeft heerlijk met Xander gespeeld en op de skelter gezeten. Omdat het erg mooi weer was, maar het zwembad opgezet. Aan het eind van de dag, pannenkoeken gegeten met zijn allen.

Ik heb ook wat gesprekken gehad om weer aan het werk te gaan. Ben ook op bezoek geweest. Dat was erg gezellig. Ook had ik een plek voor Zahra bij de barnehage aangevraagd. Deze was in eeste instant afgewezen, maar naar het sturen van een klaagbrief was deze toch goedgekeurd. En kon ik in overleg verder gaan met mijn leidinggevende in Gjøvik voor werk. Ik kan 60% komen werken, wat ik graag wilde. Omdat ik dan ook 2 dagen thuis ben, om Zahra nederlands te leren.;-)
Ik moest voor eind mei een sollicitatiebrief schrijven om een vacature die er was in Oslo. Gjøvik valt namelijk onder Oslo, die heeft metname fincanciële voordelen. En dan zou ik een contract toegestuurd krijgen. Maar noren zijn nu eenmaal niet de snelste dus we wachten...

zondag 14 juni 2009

Bezoek

Eind april kregen we bezoek van Ramon, Annet, Tijn en Niek. Ze kwamen met het vliegtuig naar Noorwegen en met de trein naar Moelv. Na een vertraging konden we ze van het treinstation halen in Moelv met z'n vieren. Xander wilde zo graag mee, en dan past alles niet in één auto. Na de rondleiding door het huis, werk het tijd om 2 jongens naar hun bed te brengen, want het zou ook nog wel even duren voor deze 2 gingen slapen op Xanders kamer.


In het weekend hadden we tijd om samen dingen te doen en te bekijken. En voor de rest konden ze lekker op stap met de auto. Xander en Tijn hadden een favoriete bezigheid en dat was strijkkralen. Ze hebben dan ook heel wat uren besteed aan de strijkkralen. Vaak samen met de moeders, want sommige voorbeelden lijken heel mooi, maar waren nog wat te moeieijk. Vaak kwamen ze uit bed en voor het ontbijt waren ze druk aan het werk.

Samen zijn we nog naar de sneeuw geweest om te sleeën bij Kvitfjell. Tijn moest even wennen aan de sneeuw, maar even later was het lekker glijden en sneeuwballen gooien. Tja... het is maar water...
Genieten van het uitzicht met een glaasje drinken,... echt vakantie! Euh nee, dat is voor ons normaal. Tijn en Xander hebben nog even kunnen genieten van het zitten op de sneeuwscooter.

Xander heeft Tijn Lekeland laten zien. Klimmen, klauteren, glijen, ballenbak en nog veel meer. Zahra en Niek hebben nog even samen in de ballenbak gezeten. Zahra vond vooral de ballen lekker. Tijn durfde op de toren te klimmen, waar Xander niet helemaal op durfde. Xander durfde in de roze glijbaan, wat Tijn weer niet durfde. Kortom ze waren lekker moe toen ze thuis kwamen.

Een bezoekje aan de barnehage kon ook niet ontbreken. Tijn moest even wennen aan de kinderen. Maar met het buiten spelen kwam hij helemaal los. Xander vertaalde netjes voor Tijn als dat nodig was. Xander kreeg die dag ook nog bezoek op de barnehage van zijn niuewe juf. De kennismaking voor de volgende school waar hij in augustus naar toe gaat. Er wordt veel aandacht besteed aan het beginnen op school. Eerst komt de juf kennismaken, dan gaan de kinderen van de barnehage kijken op de school. En er komt ook nog een dag om samen de met de ouders te kijken.

Annet en Ramon gingen met de kinderen een dagje Oslo. Voor Xander was het een gewone dag, naar de barnehage. En Thomas moest werken. Ik was met Zahra thuis. Kon ik lekker aan rommelen, want ik had ook maar besloten om niet naar de training te gaan, want bij lekeland had ik een blauwe teen opgelopen. Tja het is nu eenmaal een kinderspeelparadijs. Minder geschikt voor volwassenen.

Gelukkig was het verder goed weer. En we hebben deze week dan ook maar eens de tuinstoelen te voorschijn gehaald. Om lekker van de zon te kunnen genieten. Het is ook zo koud in noorwegen :-)


We hebben een mooie opblaasbare boot gekocht met aluminium bodem. Thomas heeft deze in elkaar gezet en we hebben deze met z'n allen naar het meer gedragen. Hij is nog al zwaar, kilo of 80. Helaas was er nog weinig tijd om deze met zijn allen te testen. Bovendien was het meer nog bij lange na niet ijsvrij. Hier zou toch wel redelijk snel verandering in komen.

Na Ramon, Annet en de kinderen op de trein te hebben gezet, konden we ons klaar maken voor het volgende bezoek: Fokko en Rikje. Zij waren eerst in Oslo geweest en gingen via Moelv naar Stavanger, waar Fokko een congres had. Aangezien Xander al bijna door zijn voorraad strijkkralen heen was, hadden Fokko en Rikje een nieuwe doos meegenomen. Dit werd een succes, want ze werden meteen aan het werk gezet, door Xander.

Samen boodschappen gedaan, bij de boot en het meer gekeken en gewandeld met uitzicht over het Mjøsa-meer en ons huis. Na ruim een uur kwamen we bij het tankstation, waar we de wandelwagen even moesten tanken, stofzuigen en wassen. Xander vond het prachtig. Het werd uiteindelijk de wasstraat door de regen.

De volgende dag zijn ze mee geweest naar de kerk in Lillehammer. Hier was toevallig ook een Nederlands sprekende predikant, omdat hij een aantal jaren in Nederland had gewoond toen zijn vader predikant was in de noorse kerk in Rotterdam. Hij vertelde wel het een en ander in het nederlands, maar de preek was in het noors. Na het gebruikelijke koffie, gebak en broodfestijn gingen we weer naar huis. Xander vond de auto zonder motorgeluid maar gek en zat dan ook graag in de prius van Fokko en Rikje. Op de terugweg van de kerk hebben ze nog een eland van dichtbij bekeken. Die zie je nu niet meer zo vaak, omat er weer genoeg eten in de bossen te vinden is.

'S middags hebben Xander, Fokko en Thomas nog een rondje gevaren in de boot. Het ijs was al weer wat gesmolten. We hebben nog een heerlijk taartje gegeten,... mogen nog wel meer rondjes lopen van een uurtje of wat, om alles het lekkers weer kwijt te raken. Het bleef lekker weer en dus hebben we buiten gegeten. Zo zit je nog in de sneeuw en zo is het bijna zomer. Er komen al wat blaadjes aan de boom en ook het gras wordt groener. Het is al weer lekker lang licht.

Op maandagmorgen hebben Fokkko, Rikje en ik Xander naar de barnehage gebracht. Konden ze meteen even binnen kijken en zien waar Xander de dag doorbracht. Voor Xander was het even wennen dat het gewone leven weer begon. Het was erg gezellig met bezoek. Nog bedankt voor de lekkere nederlandse dingen.



zaterdag 13 juni 2009

Middeleeuwen

Museeum in Hamar heeft middeleeuws weekend met natuurlijk ridders en paarden

donderdag 4 juni 2009

Besmettelijk

Na onze vakantie konden we gelijk weer aan de slag. Thomas mocht weer aan het werk. Xander had vrij van de barnehage en ging met mij mee naar mijn "barselgruppe". Dit is een groepje van vrouwen, die allemaal in dezelfde periode een kind hebben gekregen en via het consultatiebureau een aantal gezamenlijke ochtenden hebben gehad. Het is dan de bedoeling om het groepje voort te zetten. We zijn maar met z'n vieren en het klikte vanaf het begin. We komen dan ongeveer 1 keer in de 2 á 3 weken bij elkaar. Het is een internationaal groepje, 2 noren en IJslandse en ik dan. We hebben 2 meisjes en 2 jongens, dus netjes verdeelt. We komen bij elkaar om te praten hoe het gaat en over van alles en nog wat. We eten een broodmaaltijd en je bepaald zelf wanneer je weer weg gaat.

Zahra werkt verwacht op het consultatiebureau voor haar eerste prik. Iets anders dan in Nederland, waar je toch al echt met 2 maand de eerste krijgt. De eerste 2 dagen leken prima te verlopen. Helaas begon ze daarna met overstuurde darmen en spontaan ontroostbaar huilen. Was niet meer in haar eigen ritme met drinken en slapen. Na een week krijg ze uitslag op de benen en het gezicht. Na 2 weken was alles weer normaal, van de ene op de andere dag. Gelukkig maar....

Xander was op de barnehage druk met het bakken van paasbrood, versiering maken voor Pasen en alles horen over Pasen. Ondanks dat de barnehage openbaar is, wordt er uitvoerig gesproken over de Bijbelse verhalen en de bijbehorende Christelijke feestdagen. Ook was er een ochtend met kofiie drinken voor de ouders en natuurlijk het gebakken paasbrood te proeven. Het Noorse paasbrood met wat verdwaalde rozijnen, verschilt nog al van het Nederlandse paasbrood.

Eind maart werd Xander verwacht bij de oogarts. Ik moest Xander daarvoor druppelen, iets wat niet leuk was. Maar hij hield zich een stuk beter dan in Nederland met het druppelen, ook omdat hij wist dat het moest. Toch lukte het mij alleen. Bij de oogarts bleek zijn bril prima te werken en de juiste sterkte te hebben. Maar zoals al bij de orthoptiste was gemeld deed zijn rechteroog het meeste kijkwerk. En moet hij nu elke dag zijn oog afplakken zodat zijn hersenen ook de signalen van zijn linkeroog verwerken.

Tijd voor een nieuwe vakantie, namelijk de paasvakantie. Naast kerst het enige andere hoogtepunt van het jaar voor noren. De meeste staan in deze week voor het laatst op de ski's. De andere geniet ervan dat de sneeuw verdwijnt. Wij hadden plannen om de omgeving te bekijken, maar daar kwam weinig van. Thomas bleek van zijn werkgever 2 dagen vrij te krijgen en witte donderdag en goede vrijdag zijn alle noren vrij, dus met een korte dag vrij vragen was hij de hele week vrij. Zoals gewoonlijk als Thomas vakantie heeft is hij eerst een paar dagen ziek. Nu dus ook... Helaas was het nogal besmettelijk en werk ik daarna ziek. Dus van weg gaan kwam niets. Ik was ondertussen nog druk voor de kerk. Er werd met Pasen een kort toneelstukje opgevoerd en ik zou helpen kleren naaien en vleugels maken voor de engel. Daarnaast is er de zaterdag voor Pasen altijd een uitdeelactie van de kerk op de skipiste Nordseter. Iedereen kan dan gratis een broodje krijgen en wat te drinken, warme of koude chocolademelk of warme ranja. Ik zou een viertal borden maken zodat het goed zou opvallen dat er gratis eten en drinken te halen was.
Thomas zou de broodjes meenemen en deze met de auto vervoeren naar de Nordseter. Bij de bakker dachten ze dat 600 broodjes, verpakt in gebaksdozen, niet in zijn auto zouden passen. Maar met de bank plat bleek het toch te passen. Is zijn zuinige Peugot 106 toch nog ergens goed in :-)

Bij de Nordseter aangekomen moest alles met de sneeuwscooter naar boven gebracht worden, en Thomas en Xander wandelden naar boven. Daar werd alles uitgedeeld aan de voorbijkomende skiërs. Voor de helpers werd er een vuurtje gemaakt om te grillen. Zonder worst kan een Noor nou eenmaal niet. Rond een boom werd alles uitgegraven, zodat er bankjes ontstonden, om op te zitten. En een plek voor het vuurtje. Na een dagje op de berg met een lekker zonnetje, kwamen Thomas en Xander roodverbrand thuis met grote verhalen over de sneeuwscooter, waar ze op de terugweg naar beneden hadden ingezeten. Ondertussen had ik een poging gedaan om een lekker paasbrood te bakken met spijs. Deze smaakte best wel goed, volgende keer moet de temperatuur van de oven een beetje lager om geen zwarte onderkant te krijgen ;-)

Met Pasen was Xander een soldaat op wacht bij het graf. Allemaal erg spannend en na wat oefenen ging het dan ook redelijk goed bij de uitvoering. Na de koffie bij de kerk verder niets gedaan, ik was nog niet fit.
2e paasdag zijn we met zijn allen naar lekeland gegaan. Xander was eerst een beetje bang en wist niet zo goed wat hij wilde doen, maar naar een paar rondjes samen met papa of mama ging het dan al een stuk beter. De meeste noren gaan op tijd naar huis om te eten en vanaf half 6 waren de overgebleven kinderen op één hand te tellen.

Na de Pasen ging alles weer zijn gangetje, Thomas aan het werk en Xander naar de barnehage. Xander leerde bij de barnehage alles over de lente. Ze hebben lentebloemen getekend en opgezocht in de omgeving inclusief het bos. Toch bleek Xander ook nog een staartje mee te krijgen van het griepvirus met als gevolg dat hij 2 dagen ziek thuis was. Zahra had haar portie wel gehad met de prik, en had dus nergens last van. Ze groeide lekker en begon alles te pakken om mee te spelen. Ze keuvelt al aardig in haar eigen taaltje. En houdt haar hoofd goed rechtop. Ook vind ze haar voeten erg interessant. Ze vind haar grote broer erg interessant, dit is gelukkig wederzijds.


dinsdag 2 juni 2009

We zijn thuisgekomen

Na 2 maand van afwezigheid zijn we weer terug. We zijn niet blijven steken in Nederland, mocht je dat soms hebben gedacht. Om de tijd wat in te halen probeer ik nu een paar blog-items te schrijven wel in de juiste volgorde dus begin ik bij een maand of 2 geleden. Ook na deze 2 maand gaat het uitstekend bij ons, dus dat is al een zorg minder.

Xander kon al een paar dagen niet echt goed slapen, want hij zou op vakantie naar Nederland. En de andere kinderen op de barnehage hadden geen vakantie en daar was hij erg blij om. Op de 15e kon hij niet wachten tot het tijd was om te vertrekken. De tassen waren al klaar en hij had op zijn manier alles al in de auto gepakt. Toen het eindelijk tijd was om te vertrekken naar Gardemoen, waren we de koffie vergeten en na een korte terugrit konden we eindelijk de E6 op rijden. Xander en Zahra sliepen heerlijk op de heenweg. En aangekomen bij de parkeerplaats op het vliegveld, duurde het wachten op de bus wel uren, volgens Xander. Gelukkig rijd de bus elke 10 min. ;-)
Na het inchecken, wat niet via de terminal kon omdat we reisden met een kind van onder de 2 jaar, hadden we alle tijd om nog wat te eten. Xander keek naar alle vliegtuigen en eindelijk kwam er dan ook een voor ons. Pfff wat een opluchting.
Het vliegen ging erg goed. We kregen privé-instructie voor het omdoen van de gordel en het reddingsjurkje voor Zahra. Het opstijgen en landen vond Zahra niet zo leuk, maar verder heeft ze lekker geslapen. Opgehaald door mijn vader van het vliegveld en op naar Hengelo. De vakantie was begonnen.

Volgens ons redelijk rustige programma was er tijd voor een bezoek van de kapper aan huis. Gelukkig hoeven in Nederland nog geen noorse prijzen te betalen voor de kapper,een koopje dus. Op bezoek bij mijn opa en oma geweest en bezoek van mijn tantes. Dit allemaal om Zahra in levende lijve te zien.
De volgende dag een bezoekje aan de kinderboerderij. Die na een 2e poging wel open was. Ze hadden voor de pony daar een zadel kado gekregen en waren die aan het uittesten, want de pony had nog nooit iemand op zijn rug gehad. Dat vond Xander ook wel wat en al gauw reed hij rond op de rug van de pony en kon er ook een tweede keer niet ontbreken. Hij durfde zelfs zonder zich vast te houden. Dat was heel normaal op de natuur-barnehage maar niet voor de begeleiding van de kinderboerderij die het iets minder vonden. Aan het eind van de middag was het tijd voor een bezoekje bij de tandarts. Gelukkig zonder gaatjes, maar wel met een kleine waarschuwing voor Xander, niet te veel ranja drinken. Tijd voor wat pannekoeken, gebakken door Ramon. Xander ging een nachtje logeren bij Tijn en de volgende dag mee naar school. Erg spannend maar heel leuk. Wij gingen nog even op bezoek,... ach ja we zijn nu eenmaal gewend aan wat nachtwerk met een kleine meid ;-)

De volgende dag mocht ik op de foto bij de tandarts en ook bij Thomas geen problemen met zijn gebit. Noors water is toch ergens goed voor....
Xander en Tijn konden nog samen spelen bij opa en oma en daarna lekker eten, pannenkoeken met sla. (Xander's benaming voor het eten van mexicaanse wraps welke hij geheel vegetarisch eet, dus met sla, komkommer en tomaat)

Tijd om een te verkassen in NL, met onze super grote auto. Na enig pas en meetwerk vertrokken we naar het noorden, in de meest budget Kia Picanto, om daar de boel ontveilig te maken. Na een korte pitstop, vertrokken we voor het eten naar Marjan en Andrè. Hier heeft Xander lekker gespeeld, wij foto's gekeken van hun huwelijk. Erg gezellig en veel te laat naar ons logeeradres (het begint standaard te worden!).

De volgende dag kwamen er achter dat 3 kinderen toch wel lastig is. Xander en Yoram hebben de hele dag lekker gespeeld. We hebben met uit noorwegen geïmporteerde Piffi-kruiden een maaltijd in elkaar gedraaid voor de familie. Met als afsluiting een toetjesfestijn voor de kinderen.

Aan het bezoek in het noorden kwam al gauw weer een eind, een wijze les voor de volgende vakantie, een betere verdeling te maken. Onze volgende stop was in het oosten van Groningen. Het geeft je toch een andere kijk op het wonen op het platte land, in nederland is het echt plat. Na de bewondering van Thorben en Franka, blijken ook deze te zijn gegroeid als kool. Van kool hebben ze vele soorten in noorwegen, maar voor een nederlands stampot-buffet moeten we in Emmen zijn. Geheel aan te bevelen voor de liefhebbers van stampot andijvie, maak een afspraak met Bert en Mieke. ;-)Met taart als afsluiting op de verjaardag van Karin, moeten we toch maar eens een wandeltochtje gaan in lassen...

Terug in Hnegelo onze agenda maar aangepast. Ik zag het niet zitten om al weer vroeg in de auto te zitten om naar de kerk te gaan, helaas. We hebben nog even ons oude huis in Erica bewonderd tijdens een bezoek aan de buren. Wat een contrast met onze woning hier. Voor diegene die hier zijn geweest herkenbaar. Voor wie nog niet geweest is,... tijd om een kijkje te nemen in noorwegen :-)
Als afsluiting van de dag in Assen naar de M(van Milkshake)ac geweest. Na een bezoekje aan Remco en Laura.

De tijd in Nederland zat er al weer bijna op, nog een bezoekje in Apeldoorn bij Carola en Danie. Bijna 1200 kilometer gereden, daar doe ik normaal toch echt wel 1.5 maand over. Na een goede terugreis, komen we terug in het winters noorwegen. En kunnen we terug kijken op een mooie, intensieve vakantie.
Hier kwamen we nog een verdwaasde noorse tegen die de auto niet terug kon vinden (ook erg uniek, een blauwe golf bij een vliegveld) op de parkeerplaats. Al enkele uren gezocht, maar uiteindelijk toch de auto teruggevonden. Voor ons was dat geen probleem alleen kwamen we er om 12 uur 's nachts echt niet meer achter hoe we onze kofferbak van de auto dichtkregen. Nou ja... verbandje om de spoiler en trekhaak en naar huis.... we willen slapen :)



zondag 15 maart 2009

Even afwezig

Het was een hectisch weekje. Afgelopen dinsdag was er in de kerk de jaarvergadering en vooraf was er 'fellesmiddag'. Normaal gesproken is elke 1e dinsdag van de maand een gezamelijke maaltijd maar omdat de jaarvergadering een weekje later was leek het wel praktisch om dat te verschuiven naar dezelfde avond. Nu waren wij de klos en mochten koken voor de hele møte. Natuurlijk moest er iets typisch Nederlands gemaakt worden, maar boerenkook, rookworst, andijvie... allemaal lastig te krijgen, poffertjes voor 40 man is wel erg veel werk... Het werd uiteindelijk Nasi Goreng. Natuurlijk compleet met kroepoek en sateh saus.
De avond er voor stonden we dus goreng mix te maken (aardig wat kg groente en gehakt er door draaien) en een flinke hoeveelheid sateh saus te maken. Nu hadden we dankzij Freddie & Karin wel kroepoek in huis, maar of dat genoeg was voor 40 man....
Na advies van een uit de Karen groep (nee, ziet er niet uit als op dat plaatje van wikipedia) zijn we naar de Toko in Lillehammer gegaan en na wat zoeken in alle rekken kwamen we daar vietnamese kroepoek tegen en helemaal achterin met garnalen smaak. Dit betekende dus ook een poosje achter de frituurpan staan om alle kroepoek af te bakken (smaakt wel iets anders dan de Nederlandse variant van kroepoek, maar goed weg te werken). Kortom: niet alleen de maandag avond stonden we in de keuken, maar dinsdag's hadden we ook nog wel wat te doen :)
Hierna begon eigenlijk het voorbereiden van het volgende project:



Een kleine vakantie naar Nederland. Over een paar uurtjes (vanmiddag dus) reizen we naar Gardermoen om daarna ons te vermaken op het vliegveld en daarna via Duitsland naar Nederland te reizen. Dus wellicht tot over een paar dagen en ik denk dat we de komende 2 weken niet veel schrijven :)

Ha det godt!

zondag 8 maart 2009

uitzendinggemist.no

Opgenomen uitzending van 8 maart 2009.




Update
Het lijkt er op dat de combinatie van Internet Explorer en een iets oudere flash player voor problemen kan zorgen. Installeer de nieuwste flash player en dan zou het goed moeten gaan...

zaterdag 7 maart 2009

Live Video

Zoals beloofd de live uitzending.
Tijd: 8 maart 2009, 11.00 - 12.30
Locatie: Baptistenkerk Lillehammer
Taal: Overwegend Noors, beetje Nederlands

Update
Uitzending is afgelopen, de opname kan bekeken worden.

Daar zijn we weer!

Ja... we zijn weer terug. Het heeft circa 7 weken geduurd voor we onze wekelijkse avonturen noteren, maar op de een of andere manier kwamen we er niet helemaal aan toe.

Op de een of andere manier kom je niet toe aan schrijven van een blogartikel als je een baby in huis hebt. Niet dat die het verbied, maar soms heb je wel even zin in wat rust... Gelukkig gaat het allemaal goed met Zahra en ze groeit goed. Xander vind het maar wat geweldig zo'n klein zusje en is (op zijn manier) heel lief voor haar. Soms sleept hij de wipstoel (met Zahra er in) achter zich aan door het huis om haar iets te laten zien, is enthousiast als ze weer iets nieuws kan alleen is zich nog niet helemaal bewust van zijn omvang tov die van Zahra :)

Februari was koud. Erg koud... We hebben hier net niet de -30C gehaald (het stopte bij -28.5C) maar het was koud genoeg. Tijdens die kou kwamen we er achter dat de accu van de Mitsubishi toch niet helemaal toppie was. Het starten onder de -15C ging gewoon slecht (of niet) dus was het extra belangrijk om de motorverwarmer tijdig aan te sluiten en met gekruisde vingers de auto te starten. Toch maar bij de Biltema een nieuwe accu gehaald en die er in gezet. Direct kom je er achter dat je niet helemaal aan die temperatuur gewend bent. Moertje los halen, even aan de kant leggen, nog een moertje los, aan de kant leggen, accu er uit, accu er in, moertje pakken.... moertje pakken... vastgevroren! Na een poosje klungelen zat dan toch de nieuwe accu er in en dat was wel een verademing :)
Verder hebben we weinig last gehad van de kou. Wij niet, maar de Mondeo wel zo vernamen we na afloop. We wilden hem starten toen het weer wat warmer werd maar dat konden we helemaal vergeten. Nu hadden we het brandstoffilter al een poosje niet meer vervangen en dat is waarschijnlijk het probleem (ijs in het brandstofsysteem). Wel een nadeel van die kou is dat je je helemaal het apezuur stookt.

Na een paar weken flinke kou werd het wat zachter en kregen we bezoek. Eerst kwamen Bert, Mieke en Sigrid langs. Ze hebben een paar dagen kunnen genieten van het mooie winterweer, maar... helaas was het te bewolkt om naar de sterren te kunnen kijken (was wel de wens). Wel hebben ze de omgeving goed bekeken, over het Mjøsa gelopen, met de slee gespeeld en zijn ze ook samen met Xander naar het Vinterpark in Hunderfossen geweest. Na een aantal gezellige dagen was voor hun de vakantie weer voorbij en mochten ze weer terug naar Nederland met het vliegtuig.



We hoefden niet lang te wachten op het volgende bezoek, Freddie en Karin stonden al bijna klaar om deze kant op te komen. Het ontbrak ze nog maar aan één ding: een sleutel van ons huis! Gelukkig was Bert bereid om de huissleutel van ons mee te nemen en deze persoonlijk bij hun langs te brengen. Bedankt! (of was het nu per ongeluk meegenomen?).
Voor ons bleeft toen de taak over om de parkeerplaats wat op te ruimen (er stonden 3 auto's en dus was hij vol). Na een nogal enthousiaste poging de Mondeo omhoog te slepen met de Galant hebben we toch buurman (en de McCormick) om hulp gevraagd en is de auto toch nog boven in het dorp neergezet. In iedergeval konden ze na 2 dagen rijden ons huis binnen zonder dat wij aanwezig hoefden te zijn. Ook zij hebben het Vinterpark bezocht, maar dan in het speciaal het ijshotel (meest zuidelijke ijshotel van scandinavie). Na enkele dagen hier de omgeving onveilig gemaakt te hebben met de auto (hier weet een noor nog van mee te praten) en een bezoekje aan Oslo was het voor hun ook weer tijd om terug naar Nederland te reizen (met een tussenstop in Kopenhagen).



Klik op de diashow voor grote afbeeldingen


Afgelopen dinsdag hebben we de Mondeo zelf naar het demontage bedrijf gesleept en komende week moeten we daar de (internationale) papieren regelen zodat RDW ook weer een auto van de lijst kan halen. Het demontagebedrijf was erg goed aangegeven (niet dus) en de tomtom wist gelukkig de weg (niet dus). Na een kleine studie van de kaarten wisten we ongeveer waar we moesten zijn en vonden we het bedrijf. Natuurlijk reden we het bedrijf voorbij en stonden we op een besneeuwde weg (voor de Galant, achter de Mondeo die niet wilde starten) met een pad van ca. 2.5 meter breed. Gelukkig begreep ik het principe van autosocks en nadat de schoenen waren uitgedaan kon de mondeo toch nog met de hand teruggesleept worden (op een licht schuine helling welke we natuurlijk naar boven moesten).

Morgen (zondag 8 maart) wordt Zahra opgedragen in de baptistengemeente in Lillehammer. Terwijl we daar mee bezig waren kwamen we tot het besef dat dit met Xander nooit opgedragen was (het eerste jaar waren we 'gemeenteloos' en hadden we het nogal druk met zijn gehuil - daarna is dit enigzins vergeten) dus daar willen we ook nog een zegen voor vragen.
Alhoewel de afstand nogal groot is kan iedereen er bij aanwezig zijn door het internet - we gaan proberen dit live uit te zenden via ustream.tv en de videoplayer wordt op deze blog gezet. Natuurlijk is er een stapel techniek voor nodig (welke allemaal kan weigeren), maar we gaan het gewoon proberen.

Zondag 8 maart van 11.00 - 12.30 is er een dienst, live te volgen op de blog (de player wordt er neer gezet)

maandag 19 januari 2009

Chaos

Vandaag een beetje een sneeuwchaos. Tenminste, zo noemden ze het op diverse sites en op het nieuws. Maar ja, we moesten vandaag wel naar Oslo!

Ik had voor vandaag een dagje vrij genomen om samen naar Oslo te kunnen om voor Zahra een ID-kaart aan te vragen bij de Nederlandse ambassade. Maar gisteren hadden we op yr.no al gezien dat er een behoorlijke pot sneeuw zou vallen en we moesten vroeg op weg om alles te kunnen regelen.

Dus hadden we gisteren ons voorbereid. De Mondeo maar in het dorp neer gezet aan een doorgaande weg (daarmee wilden we naar Oslo) en bij het huis de Peugeot 106 met kettingen om klaar gezet zodat we niet om half 7 kettingen mochten gaan leggen in de sneeuw en gewoon konden 'overstappen' (vanaf ons huis mogen we eerst klimmen naar de doorgaande weg en we hadden niet de verwachting dat de buurman dan al het pad vrij gemaakt zou hebben). Dit bleek geen overbodige luxe - er viel een 35 cm sneeuw (volgens het meetstation Ringsaker Vea waar we naast wonen). Alhoewel het een langzame rit was (hadden ook een langere tijd gepland) is alles helemaal goed verlopen en is als het goed is over een 1,5 week alles rond voor Zahra en kunnen we naar Nederland voor een bezoekje.


Xander vond het helemaal geweldig in Oslo. Het was voor hem voor het eerst sinds tijden dat hij in een grote stad was en hij was helemaal druk van alle indrukken maar vond het wel geweldig.



klik voor fotoserie van de 'sneeuwchaos' in Østland (yr.no)


Update: nog een leuk fimpje gevonden op yr.no over neerslag in Oslo. Klik hier en speel de video af

zaterdag 17 januari 2009

ID-stress

We hebben ondertussen vele felicitaties mogen ontvangen, via email, blog, kaarten en pakjes. We willen iedereen hiervoor bedanken. We proberen nog wat tijd te vinden voor het persoonlijk bedanken voor alle pakjes. We zijn nog wel benieuwd naar de afzender(s) van deze hallmark-kaart gestuurd via hallmark.nl. Op deze kaart ontbrak namelijk een afzender, dus we zijn wel erg nieuwsgierig :)

Het vervolg op "suikergoed en marsepein".
Afgelopen woensdag mocht ik namelijk weer eens wat suikerwater op de nuchtere maag drinken en twee uur lang mij vervelen in de wachtkamer van het lab bij de huisarts. Dit alles om te kijken of ik nog last had van mijn zwangerschapdiabetes. Ik had Zahra maar meegenomen voor het geval het in die tijd al weer etenstijd was voor haar. Na twee uur kon eindelijk de huisarts Zahra bewonderen en kreeg ik te horen dat mijn nuchtere suiker goed was, en na 2 uur een beetje te hoog. De defenitie van diabetes is dat de bloedsuiker in nuchtere toestand boven de 7.0 ligt en na 2 uur boven de 11.0. Dit was niet het geval en mag ik dus weer suiker van de dokter. Ik heb wel een groter risico om diabetes te ontwikkelen en hiervoor wordt ik geacht om elk half jaar 1 keer nuchter mijn bloedsuiker te laten prikken. Dus kom maar op met de suikergoed en marsepein. (geniet, maar eet met mate)


Xander is afgelopen week wat losgekomen op de barnehage. Hij heeft sinds donderdag een vriendje op de barnehage, Feliks. Ze hebben heerlijk een treinspoor gebouwd. De juffen op school waren er ook blij mee omdat hij wat meer noors ging praten en ook makkelijk in de groep komt op deze manier. Op vrijdag is bij naar de 5-jarigen groep geweest op de barnehage. Dit is een voorbereiding op de "basisschool" (grunnskole)met alle kinderen die 5 jaar zijn en ouder. Ze leren er hun naam schrijven, tellen, vormen tekenen, klanken en ritmes en letters. Ook krijgen ze huiswerk mee naar huis, wat ze de volgende week weer mee moeten nemen. We hebben dus nog wat samen met Xander te doen.


Thomas was nog 3 dagen vrij afgelopen week, ik kan beter zeggen thuis. Want zondag had hij een upgrade gedaan in Gaupne vanaf huis, want dat ligt nog al ver bij ons vandaan. Klik hier voor een kaartje met de afstand. Maandag kreeg hij te horen dat er iets niet werkte net zo als aan het eind van de middag. Maandagavond had hij nog een jaarbijeenkomst op het werk. Dinsdag moest hij ook nog wat werken vanaf huis, dus veel vrij bleef er niet over.


Zahra doet het erg goed, op wat darmkrampen na. Ik/we krijg(en) nu ook wat meer nachtrust. Zahra slaapt nu ergens tussen 21.00 uur en 8.00 uur 6 uur lang. Ze is nu toe aan een maatje grotere luiers en kleren (maatje 56). Ook is ze nieuwsgierig naar de omgeving als ze wakker is. De drukte van haar grote broer hoeft ze niet altijd, maar even samen in bed bij Xander vind ze geen probleem. Xander vind het heerlijk om haar dan even te knuffelen en te bedelven onder een kussenregen.

Op dinsdag was eindelijk onze huwelijksakte binnengekomen vanuit nederland. Deze hebben we nodig om een nieuw proces te doorlopen voor een circulaire B-65. Ditmaal niet voor een verblijfsvergunning, maar voor een nederlandse ID-kaart voor Zahra. Bij de geboorte is door het ziekenhuis bericht gegaan naar het bevolkingsregister dat ik een kind heb gekregen. Daarna kregen bij een formulier thuisgestuurd met een persoonsnummer voor Zahra. Alleen moesten wij het formulier terugsturen met de volledige namen van Zahra om daarna een geboorteakte te ontvangen. Dit ging allemaal heel spoedig, want 2 dagen na het inleveren van het formulier kregen we al een geboorteakte opgestuurd. Hiermee moesten we naar de fylkesmannen (provinciale dienst) om een apostillestempel op de geboorteakte te laten zetten, zodat ze er zeker van zijn dat het een echt document is. Nu hebben we alle documenten bij elkaar verzamelt voorzien van alle toeters en bellen om naar de nederlandse ambassade te gaan in Oslo om een ID-kaart voor Zahra aan te vragen. Nu gaan we maandag proberen om nog een pasfoto te laten maken volgens de nederlandse strenge eisen. En kunnen we met onze aanwezigheid in combinatie met onze huwelijksakte, de gestempelde geboorteakte en goede pasfoto's eens een kijkje gaan nemen bij de nederlandse ambassade. Hopelijk hoeven we geen Asterix en Obelix methode te gaan toepassen (zie blog vrijdag 15 augustus) om in maart naar Nederland te kunnen gaan met z'n vieren.

Afgelopen weekend was het flink aan het dooien, we konden dan ook weer wat gras en ander groen terug vinden in het landschap. Sinds vrijdag is het weer aan het sneeuwen en ligt er nu al weer een aardige laag, circa 15cm. Volgens de voorspelling blijft het tot na het weekend sneuuwen, al nemen we dit met een korreltje zout.

Speurders gezocht! We zijn nog op zoek naar diegene van wie Xander de krullen heeft gekregen.

maandag 12 januari 2009

blog-crisis

Zo, dat is even schrikken. Daar zijn we weer.

De laatste keer dat we iets schreven was op 6 december. Op 14 december hebben we wel wat laten horen, maar echt schrijven... nee, dat was het ook weer niet.
Om de afgelopen 1,5 maand nu in detail te beschrijven wordt wat lastig, vandaar een kleine inhaalrace, genaamd blog-crisis.

Op 14 december is dus Zahra geboren. Ondertussen weten de meesten ook de 2e naam die we bedacht hadden. Voluit is het dus Zahra (NL variant: Sara) Jannicke (NL variant: Janneke/Jeannette) Brinkman.
In Noorwegen is het normaal om in het ziekenhuis te bevallen en daarna daar ook een poosje te blijven. Kraamzorg kennen ze hier niet, zoals in Nederland, dus mag je een weekje in hotel 'sykehus' blijven. In eerste instantie zou ze op woensdag al weer naar huis gaan, maar... de voeding wilde niet echt lekker op gang komen (eigenlijk wilde Zahra het niet opdrinken) dus was het advies van de verpleegsters 'blijf nog maar een paar dagen' om niet te veel stress thuis te hebben. In die week heeft Minke aardig wat data verzameld (foto's en filmpjes)





Die week was het wat chaotisch. Ik bracht Xander naar de barnehage, door naar het werk, terug Xander halen, samen naar het ziekenhuis, daar eten, naar huis, naar bed en dat de volgende dag herhalen. Xander was het hier niet helemaal mee eens, want zijn kleine zusje moest mee naar huis. Het kostte wat overtuigingskracht, maar uiteindelijk begreep hij dat dat nog even moest wachten. Woensdag begon mijn 'papa-permisjon' (dat duurt hier 2 werkweken, maar samen met de kerstvakantie en nog een cursus tussendoor betekende dat dat ik per 15 januari weer moet werken) en werd het wat rustiger. In de dagen er na kwamen in de middagpauze vaak wat collega's van Minke langs om even te buurten. Het was natuurlijk ook erg dichtbij (afdeling af, straat oversteken, met de lift naar boven, klaar) en Minke had vanaf haar kamer zelfs uitzicht op de wachtkamer van de afdeling radiotherapie (kon precies zien of ze het wel druk genoeg hadden daar).

Omdat ik me *kuch* begon te vervelen op woensdag ben ik maar eens op pad gegaan voor een 2e auto. (Eigenlijk was ik moe, zat ik even bij te komen achter de PC en kwam toevallig de auto tegen... )

Momenteel hebben we een Noorse auto (Mitsubishi Galant) en nog steeds een Nederlandse auto (Ford Mondeo). Van onze verzekeraar mogen we hier nog mee rijden tot eind februari en daarna is hij onverzekerd. Gevolg is dat we OF hem moeten verzekeren voor een absurd bedrag OF hem moeten importeren voor een absurd bedrag (er zit wat schade aan). Uiteindelijk heeft een calculator het lot van de auto bepaald: hij gaat naar de noorse sloper tenzij iemand anders hem komt ophalen ( *gratis af te halen* ). Eigenlijk best wel jammer van de auto, maar economisch is dit voor ons de beste keuze.
Gevolg is dat we een andere auto moesten kopen en we stonden in dubio: of een grote station kopen als familie-auto of eerst een kleine zuinige auto voor op en neer naar het werk. Toevallig kwamen we deze auto tegen en toen was het direct duidelijk: ik ga met een Peugeot 106 naar het werk. Donderdag mocht ik deze auto dus regelen inclusief verzekeringen e.d. (en de administratie bij DnB Nor weer op orde brengen ivm een chaos in mijn account).

Vrijdag 19 december was Xander jarig! Wel een beetje raar - met z'n 2-en thuis en hem naar school gebracht (was laatste dag op de barnehage, dus groot feest in combinatie met zijn verjaardag).
Minke mocht 19 december ook naar huis en na een rondje over de afdeling Stråleterapi (Radiotherapie) om daar beschuit met muisjes te brengen (reactie: huh? taartversiering?) met z'n 3-en in de auto gestapt. We hebben eerste de Peugeot opgehaald bij de garage en deze naar huis gereden. Daarna hebben we met z'n 3-en Xander opgehaald bij de Barnehage (wat hij natuurlijk geweldig vond) om daarna naar huis te gaan en zijn verjaardag te vieren.

Met het virtueel aanwezige bezoek (via Skype) de kado's uitgepakt. Xander was het meest in zijn nopjes met het houten treinset en de Pieter Post auto's (in noorwegen Postmann Pat).

Zondag had Xander nog het Juletrefest op de Barnehage. Het begon met dat alle kinderen konden spelen (en dat werd natuurlijk met de slee spelen vanaf de heuvel).



Daarna was het wat eten: lompe met pølse en daarna risegrøt (dikke, in melk gekookte, rijst met suiker/kaneel/boter). Na dit typische kerst-eten ging iedereen rond de kerstboom staan, rondjes lopen en liedjes zingen. Het laatste liedje wat gezongen werd was voor de Julenisse (soort noorse kerstkabouter) in de hoop dat hij kwam om wat lekkers te geven.




Natuurlijk kwam de nisse en had voor iedereen een zakje snoep bij zich. Dit werd gevolgd door een (hoe kan het ook anders?) loterij en na deze trekking was het feest al snel afgelopen en ging iedereen weer naar huis (ook omdat het al aardig donker begon te worden).
's Avonds was er nog kraambezoek (Menno en Gea) en die hebben ons van de blauwe muisjes afgeholpen (we hadden zowel roze als blauwe muisjes meegenomen uit NL maar op de een of andere manier gingen de roze muisjes vrij snel op).

Maandag 22 december kregen we het volgende bezoek. Minke's ouders kwamen langs en bleven tot 31 december en hebben hier dus het kerst met ons gevierd. Xander vond kerst-avond geweldig (volgens mij kwam dit vanwege de kadootjes) en na enkele rondes kadopapier scheuren en naar de boom rennen voor het volgende kado was het hele huis bezaaid met speelgoed en papiersnippers. Ook had hij weer een uitbreiding voor zijn houten treinset dus de baan kon nog langer gemaakt worden. Volgens Xander was dit echter nog steeds niet lang genoeg en we reden na de kerstdagen naar de Biltema voor nog meer treinspoor van zijn zakgeld.
Xander heeft in die week nog laten zien hoe je moet slee-en en opa en oma mochten ook mee doen. Uiteindelijk viel hun de kou enorm mee (gewoon goed aankleden en spijkerbanden zijn ideaal onder een auto als je over het ijs moet) en hebben ze de winter maar meegenomen naar Nederland. Hier werd het na hun vertrek spontaan een stuk warmer (van -18C overdag naar rond het vriespunt) en in Nederland werd het flink koud (daar was het spontaan -20C 's nachts!).

Met de kerstdagen was er ook een kado met een frituurpan. Natuurlijk moesten we deze goed testen en op oudejaarsdag hebben we oliebollen gebakken. We hadden eerst nog het idee om deze ook aan de buren te geven, maar volgens mij hadden ze hoogte gekregen van deze snode plannen en zijn ze allemaal vertrokken naar familie/vrienden en hebben ze ons alleen gelaten op het terrein. Toch was oudejaarsavond erg gezellig en Xander vond het vuurwerk afsteken helemaal top en stond te joelen als er weer iets de lucht in ging. Daarna hebben we nog een rondje zitten bellen / skypen en om 2 uur hebben we allemaal het bed weer opgezocht om de volgende dag flink moe te zijn.

Op nieuwjaarsdag hebben we maar een troostpakket gebracht naar Mesnali. We hoorden van Menno via de SMS dat de oliebollen van hun niet geheel gaar waren geweest en aangezien wij nog genoeg over hadden zijn we in de auto gestapt om daar de oliebollen te nuttigen.

De week daarna werd het wat rommelig. Zahra begon steeds meer last te krijgen van buikkrampen en verstoorde aardig de nachtrust. Gevolg was dat we overdag de nachtrust wilden inhalen (maar Xander vond dit idee weer niet zo geweldig) en aan het einde waren we allemaal flink moe...

Op 5 januari begon het leven weer gewone vormen aan te nemen. Xander ging voor het eerst naar de nieuwe Barnehage en dit bevalt hem wel goed. Natuurlijk is het wel totaal anders dan de vorige natuur-barnehage (eigenlijk was dat veel leuker) maar het is wel een goede voorbereiding op de school waar hij na de zomervakantie waarschijnlijk heen gaat.

Vanaf 6 januari mocht ik met verlof van het nachtbraken en ging naar Oslo voor een cursus bij Microsoft. De cursus was erg leerzaam en het hotel in het centrum van Oslo was ook niet verkeerd. 's Avonds nog even een rondje lopen door het centrum (en bij de kades langs) is best wel ontspannend. Donderdag voelde de stad totaal anders aan. Ik wilde wat gaan eten, maar veel restaurantjes waren dicht en het personeel stond gespannen achter dichte deuren te kijken. Raar... Ook niet helemaal normaal waren de helicopters boven het centrum en de hoeveelheid sirenes. De sfeer was erg gespannen en het werd een onrustige nacht. De volgende ochtend begreep ik pas helemaal wat er aan de hand was geweest: in de straat er naast waren flinke rellen uitgebroken (op 10 januari hebben ze dit trouwens nog een keertje overgedaan)



Rellen in Oslo - 8 jan 2009


Natuurlijk hebben we nog een flinke hoeveelheid foto's geschoten de afgelopen weken, een kleine verzameling hiervan hebben we in een foto album voor jullie gezet.

Jaarwisseling