Zo, weer eens een berichtje uit het koude noorden!
De afgelopen tijd is er vrij weinig gebeurd rondom het het nieuwe huis. Na lang wachten, veel mailen, meerdere bezoekjes en veel gezeur hebben we eindelijk de papieren voor de lening op het stuk grond kunnen tekenen. Het heeft ook nogal wat voeten in de aarde gehad om één bedrijf te vinden die verantwoordelijk zou zijn voor zowel het graven én het plaatsen van de fundering. Het probleem is dat hier in Noorwegen gewerkt wordt met kleinere bedrijfjes en dit zijn twee competenties die niet vaak bij hetzelfde bedrijf aanwezig zijn. Wij wilden 1 bedrijf om zo ook geen discussies te hebben in wie nu verantwoordelijk zou zijn voor het geheel.
Uiteindelijk hebben we één bedrijf in de arm genomen en dat bedrijf gebruikt een onderleverancier voor een andere taak. Voor ons maakt het niet uit hoe zij de discussies intern gaan oplossen indien er iets gebeurd, wij hebben nu één aanspraakpunt hiervoor. Ook hebben we een loodgieter en electricien geselecteerd voor de taken tijdens de eerste bouwfase. Daarna was het voor ons "overhevelen" naar HetLandhus, zij nemen de projectleiding over....
Daarna begon een periode van wachten...
Het bestemmingsplan is nogal streng in wat wel en niet kan. Onze woning pas hierin 'bijna' - een paar kleine puntjes die iets anders waren en voor de rest was het bestemmingsplan nogal onduidelijk op enkele onderdelen. De architect van HetLandhus heeft contact met de gemeente opgenomen en alles besproken.
In dezelfde periode hoorden we dat er enkelen waren die ook grond hadden gekocht en gesprekken met de gemeente waren aangegaan over de regels. Met de gemeente hadden ze enkele wijzigingen doorgesproken en dit zou verwerkt worden tot een wijziging in de regels. Deze informatie hebben we direct doorgestuurd naar HetLandhus en de architect. Helaas hoorden we hier vrij weinig over tot enkele weken geleden waar plotseling alles weer ging rollen. De architect had onze woning besproken met de verantwoordelijke in de gemeente en de gemeente zou proberen de regels aan te passen zodat onze woning volledig binnen de regels zou passen. Afgelopen week kregen we een de gemeente waarbij ze melden dat er een wijziging gepland was, en onze 'wensen' zijn verwerkt in het wetsvoorstel!
Dus... we gaan weer wachten en gaan geen 'ontheffing' anvragen. Nu wachten tot het voorstel wordt goedgekeurd (en dat duurt natuurlijk nog ff).
Natuurlijk opgelucht dat het waarschijnlijk helemaal goed gaat komen, maar... het lijkt er dus ook op dat alle vertragingen er voor gaan zorgen dat de woning niet voor de zomervakantie geleverd gaat worden. We blijven hopen...
Maar ondertussen stormden we met volle vaart op december af!
Als nederlanders moeten we (volgens Xander) sinterklaas vieren en omdat we in Noorwegen wonen moeten we (weer volgens Xander) ook kerst vieren. Dus 2x kado's!
Nou... 2x, zowel Zahra en Xander zijn ook jarig in december (resp. 14 en 19 december) dus ook nog eens verjaardag! Maar in Noorwegen een kinderfeest plannen rond kerst? Dat is hetzelfde als in alle rustig een keuken gaan plannen bij de IKEA gaan op zaterdagmiddag - onmogelijk - dus dat hebben we verschoven naar januari. Wel vrienden uitgenodigd en dat was wel gezellig druk :)
Gisteren was mijn eerste vakantiedag (en ik reed weer naar het werk omdat er iets niet juist was) - maar vandaag is het toch begonnen, ook voor de kinderen.
Noren vragen enkele weken voor kerst al aan elkaar 'wat ga je eten met kerst' - ik vind dat een erg grappige vraag omdat iedereen al 20jr weet wat ze gaan eten met kerst, het is nogal traditioneel. In deze regio is het 'ribbe' (ribben/spek van een varken, traditioneel in de oven bereid), andere regio's is het bijv. pinnekjøt (schapenribben) of visproducten. Wij zijn de vreemde eend die als antwoord hebben 'geen idee, zien wel'. Je ziet bijna de plaatsvervangende paniek in hun ogen - hoe kan je dat zo laat plannen? :)
Vandaag gingen we nog even naar Lillehammer omdat we daar nog wat moesten regelen en direct ook even de laatste boodschappen doen voor kerst. Nou, vergeleken met dit avontuur is het eerder genoemde IKEA voorbeeld echt een toonbeeld van rust!
We hebben er dik kwartier over gedaan om bij het winkelcentrum een parkeerplaats te vinden, in de winkel was het druk maar we hebben de boodschappen gedaan (Rudolf, je gaat vast lekker smaken!) maar daarna.... Alles stond volledig stil op de parkeerplaats en dan heb ik het niet over 'langzaam rijdend verkeer'! We hebben er eerst 5 minuten over gedaan voordat we van het parkeervak af waren, en een uur later waren we ca. 100m verder. Het probleem was dat we nog een 2km moesten rijden naar de uitgang. Snel toch maar besloten de andere kant het terrein af te rijden en daar (illegaal) een eenrichtingsverkeerweg in te draaien. Deze eenrichtingsverkeerweg is nogal stijl (in aangegeven richting: naar beneden) en erg smal (1 auto breed) en er lag een dik pak (10 a 15cm) sneeuw. Op die momenten blij met de 4x4 en vol gas omhoog om zo snel Lillehammer te verlaten en lekker naar huis te tuffen!
Onderweg nog heel even (maar minuten) in een file gezeten omdat er een ongeluk gebeurd was (andere kant op had het iets zwaarder, 10km file) en voor de rest lekker rustig rijden omdat het wat gladjes was (dus 70 rijden).
Gemiddelde snelheid op de terugweg: 18km/h over een afstand van 35km...
Thuis aangekomen wachtte er nog wat sneeuw wat geschoven mocht worden - Minke offerde zich op om dit te doen en ik mocht nog wat gløgg maken en het eten voorbereiden. Lekker makkelijk, pannekoeken...
Vegvesen (noorse rdw/rijkswaterstaat) gaf aan dat er morgen wel eens 'moeilijke rijomtandigheden' konden zijn, dus wordt nog leuk morgen - een echt kerstgevoel!
Toch even wat winterplaatjes toegevoegd: Onderweg naar Lillehammer / rond huis.
