Blubber...

Het is een grote drekpartij buiten. Nu mogen we hier niet klagen, het meer is niet overgestroomd en de kelder is nog steeds droog (iets wat ze niet overal ter wereld kunnen zeggen helaas), maar echt plezant is het ook niet nee... (behalve als je de birken-beelden ziet)
Door de regen, maar ook door de 'afwezigheid', is er deze week weinig spannends gebeurd en dat is soms ook wel even lekker.

Maandag kon ik op tijd naar mijn werk, Minke had een verschoven dienst (tot 7 uur 's avonds), maar omdat ze op maandag maar een halve dag werkt werkte ze niet van 8-12 maar van 3-7. Raar om aan het einde van de dag nog even een paar uurtjes naar je werk te gaan. Daardoor kon ze Xander naar school brengen en Zahra later naar de barnehage brengen (en ik mocht ze beiden ophalen vanuit het werk). Verder nog even een ticket kopen voor de trein naar Oslo en een postpakketje halen bij de Kiwi - Xander is een grootverbruiker van batterijen dus had ik een stapeltje NiMH accu's gekocht bij DealExtreme voor een belachelijk lage prijs.

's Avonds was het de tas inpakken en dinsdagochtend vertrok ik vrij vroeg naar Oslo voor een 4 daagse cursus (Informatica PowerCenter). Eigenlijk had ik die cursus al in juni willen volgen (net nadat ik begonnen was bij Tipping), maar er waren te weinig aanmeldingen om het door te laten gaan en dus was de cursus nu pas. In de tussentijd had ik wel met het product gewerkt (via een 'in het diepe gooien' methode) en was de cursus niet te hoog gegrepen voor mij (dat is een understatement). Een hotel is altijd wat 'saai' als je er alleen zit, maar zowel het hotel als de cursuslocatie waren in het centrum en daar heb ik dus 's avonds nog aardig wat wandelingen gemaakt. Wel leuk om al die verschillende mensen te zien, maar ook wel triest hier en daar... 's avonds veel drank- en drugsverslaafden en oostblokmeisjes op straat (zodra het schemer wordt) en dan worden bepaalde stukken welke eigenlijk heel mooi zijn (bijvoorbeeld Aker vesting) een stuk minder aantrekkelijk...

Gelukkig kreeg ik gratis internet bij de kamer en had ik de netbook mee - ideaal op reis, lekker compact, alles wat je nodig hebt - en konden Xander en Zahra skypen. Overigens leek Xander het geweldig om in een hotel te zitten - kon je elke dag zelf weten wat je ging eten en elke dag patatjes kopen. Verder kwam ik er achter dat vlak bij het hotel de IKEA bus vertrok en Xander wilde eigenlijk nieuwe glazen hebben dus ging ik nog even bij de IKEA aan om als verassing die glazen te halen (hij had al dergelijke glazen, maar er sneuvelt wel eens een)

Donderdag was Minke nog even bij de huisarts omdat ze vrij lang last had van de keel (overigens was ze vrijdag en zaterdag bij vlagen flink hees) - ook heeft ze gevraagd of ze een onderzoek kon krijgen om te kijken of ze een glutenallergie heeft. Dat betekend ook dat ze weer lekker gluten mag eten...

Vrijdag redelijk op tijd terug gegaan vanuit Oslo. De trein zat helemaal vol (voor NS begrippen was het een spits drukte, voor NSB was het beschamend omdat er veel mensen moesten staan). De conducteur bood verschillende malen via het systeem zijn excuses aan voor de drukte en vertelde er (in geuren en kleuren) bij waarom het zo druk was. Er stonden nogal wat treinstellen in reparatie en daardoor waren er niet genoeg om de drukte op te vangen van de Birken. Daarom hadden ze bussen ingezet naast de treinen, maar mensen waren niet echt happig op de bussen en nam alsnog iedereen de trein en daardoor waren de bussen leeg en de treinen overvol. Daarna begon hij als een soort gids te vertellen wat te zien was buiten (links zien we nu het begin van het Mjøsa, het grootste binnenmeer van Noorwegen. Rechts zien we nog....).

Thuisgekomen was het direct weer druk-druk-druk. Snel eten klaarmaken, Minke ging eten met de kinderen (om daarna naar een vergadering te gaan met Xander en Zahra) en ik nam een pan eten mee om te eten in de kerk met een paar voor de tieneravond begon. De tienergroep is een stuk groter dan vorig jaar (waren met een 20 tieners) en hopenlijk blijft het deze grootte. De groep lijkt rustiger dan vorig jaar en wellicht kunnen we het ook iets gestructureerder houden. Na daar een gezellige avond gehad te hebben weer naar huis en was het tijd om in bed te ploffen.

Zaterdag was het weer regen. Er stond nog een tocht gepland naar de Neveltoppen, maar met dit weer... koud en nat, nee bedankt. Dus werd het een rustig dagje thuis. Wel nog weer naar de Kiwi geweest voor nog een pakketje wat binnengekomen was uit HongKong (een bloeddrukmeter) en wat ingredienten voor een grote pan met NasiGoreng. Vandaag, zondag, hebben we namelijk een gezamelijke avond in de kerk waar iedereen wat eten meeneemt en daarom maar een hele grote pan gemaakt.
Minke begon op zaterdag ook weer met normaal eten, dus met gluten, en liep met hoofdpijn rond en was flink misselijk. We zien wel hoe het zal gaan de komende tijd.

Ook was het zaterdag de 'Birkenrit', een fietstocht van ca. 94km over bergen en door bossen (alleen met regen dus door een blubberpoel).


bron: NRK

Communicatie....

Vorige week hadden we gebeld naar een houtleverancier voor een stapel berkenhout en hij zou ons donderdagavond terugbellen....


Zondag was Xander naar 'Brakar og Joanna' (NL vertaling), een kindervoorstelling in de open lucht. Hij was hiervoor uitgenodigd en ging heen met een vriendje en de vader daarvan. Helemaal enthousiast kwam hij terug en had ook nog een CD gekregen (en dus hoorden we deze weel heel vaak dezelfde nummers uit de CD speler).

Afgelopen maandag was het dan zover, de scholen begonnen weer en dus kwam er weer wat orde in de chaos :) Xander mocht dus ook weer naar school en voelde zich nogal wat! Hij zit nu in de 2e klas en dus niet meer de kleinste van de school. Omdat de school weer begon was het dus ook weer tijd voor het gewone leven op de SFO (buitenschoolse opvang) die nu dus spontaan geen SFO meer heet maar 'Aktiviteiten School'. Dit betekend dat de kinderen zijn ingedeeld in 4 groepen en elke dag is er een activiteit voor enkele groepen wisselend van 'kunst, kultuur en muziek', 'natuur', 'watergewenning en zwemles' tot 'extra les engels'. Dit is een gedeelte van de dag, daarnaast hebben ze nog het gewone vrij spel. Hij vindt het wel leuk, en dat is toch het belangrijkste.

Minke was enigzins verrast toen ze afgelopen week inlogde bij de bank, ze had 2x salaris gekregen... Een andere collega had overigens geen salaris gekregen, maar die kreeg (na nog een keer bellen) alsnog salaris, dus daar loopt iets niet helemaal lekker op de salarisafdeling en mogen ze gaan uitzoeken hoe het nu precies zit met dat salaris :)


Op het werk was het nogal spannend vrijdag. De onderhandelingen tussen enkele vakbonden en NorskTipping waren vastgelopen en de deadline was vrijdagavond. Dus iedereen kreeg te horen wat er ging gebeuren als de stakingen plaats zouden vinden. Inleveren mobieltjes, notebooks, toegangskaarten, welke afdelingen open zoude blijven, welke trekkingen niet door zouden gaan, etc.
Het had ook wel een lichtpuntje: bij een staking was er iig geen parkeerprobleem :) Aan het einde van de dag stond het ook groot op enkele noorse nieuws websites, geen trekking en iedereen raakt in paniek. Vrijdagavond bleek dat het toch meeviel en er een accoord was. De nieuwssites hadden als kop 'Toch gewone lotto-trekkingen' :)

Minke was vrijdag thuis. Eerst was ze naar Gjøvik gereden voor het werk, maar werd onderweg opgebeld door de barnehage dat Zahra alleen maar aan het huilen was en dat was ongewoon dus kon ze weer terug naar huis. Geen idee wat het was, maar na een paar uur knapte alles goed op en was ze weer normaal. Ondertussen had ze even tijd om de houtleverancier te bellen (hij had niet gebeld). Levering gaat vrijdagavond of in de loop van zaterdagmiddag plaats vinden.

Zaterdag zijn we nog naar de Innlandsmarket geweest op het dorp. Dat is een samenwerking tussen lokale bedrijven/boeren/scholen die een markt hebben welke een informatief karakter heeft, maar ook verkoop van producten. Dus een verzameling tracktoren (van kleine tracktoren tot de erg grote jongens) en kinderen kunnen er in klimmen en vinden het geweldig om in de stoel te zitten en wat aan het stuur te draaien e.d.(ja, dat kan hier gewoon) met daarnaast een paar koeien, varkens, schapen (en een paar kinderen die kalfjes rondlopen over de markt aan een touw alsof het een hond is), verkoop van diverse landproducten (vlees, honing, brood, etc), een houtbedrijf wat een stapel planken heeft gezaagd zodat kinderen zelf hun vogelhuisje in elkaar kunnen zetten, etc. Kortom: leuk voor de kinderen.
Na een paar uurtjes zijn we weer teruggereden op de fiets.

Rond een uurtje of 6 maar eens een sms gestuurd of de leverancier een idee had hoe laat hij zou komen en een poosje later belde hij of ik het op zondag wilde hebben of in de avond (doe maar in de avond) en na 2 uurtjes lag er een flinke stapel hout voor de kelder. Die mensen hebben het momenteel nogal druk geloof ik, iedereen wil hout in de schuur :) Toen hij hier kwam nog even gevraagd of Xander mee mocht rijden op de tracktor en dat was natuurlijk een feest voor hem.





Komende week wordt een beetje een rommel week. Minke begint maandag met een late dienst en daarna ga ik 4 dagen naar Oslo voor cursus.

Zomervakantie

En daar zijn we weer terug van de zomervakantie. Om precies te zijn hebben we er al weer 2 werkweken op zitten, maar structuur is nog ver te vinden.

In juli zijn we eerst een 10 dagen naar Nederland geweest. Alhoewel we ruim gepland hadden met de reis naar Gardermoen liep het natuurlijk weer allemaal anders. De wegwerkzaamheden tussen Hamar en Gardermoen zijn gewoon een puinhoop en we snapten niet waarom we regelmatig een 5 a 10 minuten stil stonden en daarna met 40 a 50 doorreden. Wel zagen we op de tomtom de aankomsttijd erg oplopen en zagen we de mogelijkheid om een goedkope parkeerplaats (met shuttlebus naar terminal) al verdwijnen. Na een flinke periode van ergenis zagen we eindelijk wat de oorzaak was, die stond namelijk al weer stil: een poolse bus welke kuren had. Schijnbaar waren de passagiers het ook behoorlijk zat want die waren uigestapt en liepen over de weg op naar de eerste de beste afslag / tankstation.
Op Gardermoen zelf liep alles lekker, vlucht liep ook voorspoedig en al snel stonden we in Dusseldorf bij de gate te zweten... wat was het daar warm!
Gelukkig werden we gehaald en na een zweetritje met de auto (in Noorwegen koelt het 's nachts lekker af, NL dus echt niet) waren we in Hengelo waar we op de bank konden ploffen.

De eerste dagen hebben we het wat rustig aan gedaan en gefietst (wat is dat makkelijk zonder bergen!) in hengelo naar de winkels en terug. Niet lang daarna hebben we de ouders van Minke uitgezwaaid op het treinstation omdat die met het vliegtuig vertrokken naar.... Noorwegen. Daar konden ze onze auto uit de parkeergarage plukken (als ze hem konden vinden) en met die auto naar ons huis rijden in Moelv. Later zouden we elkaar dan in Noorwegen wel ontmoeten.

Weekje NL werd veel familiebezoek (wij op bezoek en familie op bezoek bij ons) en zien van vrienden. Minke was in die week jarig en had iedereen uitgenodigd in Hengelo en dat was dus een volle bak (en gasten wat verspreid door de week die die dag niet konden). Voor ons weinig reizen dus :) Wel naar Groningen op bezoek bij mijn familie - met familie uit eten omdat mijn ouders 45jr getrouwd waren, met Jan/Rachel/Yoram/Yaïr naar insectenwereld geweest (erg leuk voor kinderen) - kortom een leuke drukke week die al snel weer afliep (helaas met ziekte omdat Minke's opa ziek werd en nadat wij terug gingen naar het ziekenhuis moest) en wij terug vlogen naar Noorwegen. Jan-Jaap bracht ons naar Dusseldorf en de terugweg kon beginnen....

Na een reis met auto / vliegtuig / trein waren we terug in Moelv en konden we even later daar beginnen met het inpakken van de 2 auto's. Eerst moest de astra nog even nieuwe banden hebben... Minke's ouders hadden namelijk een lekke band gereden met de astra (in de buurt van het dorp) en konden een ritje terug naar huis krijgen van enkele amerikanen. Thuis aangekomen wilden ze een krik pakken (jaja... die lag niet in de astra) en deden een poging om met de focus (die thuis geparkeerd stond) naar de astra te rijden... helaas ging dat iets minder voorspoedig, die had namelijk last van vast-zittende handrem en wilde dus niet uit de grindbak weg. Na enkele pogingen (en wat telefoontjes) deze toch los gekregen en de reserveband geplaatst. Maar dit moest wel opgelost worden voor we op camping-vakantie gingen in Noorwegen zelf.

Na het monteren van nieuwe banden (en er achter te komen dat de focus spontaan een scheur in de voorruit heeft) konden we gaan zoeken welke regio nog een beetje zon had: Telemark. Dus ging de reis naar Telemark, naar barnascamping. Een mooie, kindvriendelijke camping (met een treintje die elke avond een rondje maakt) en (erg belangrijk volgens Xander) zowel noorse als nederlandse kinderen om mee te spelen (1 op de 3 was nederlands). Hier hebben we veel van de omgeving bekeken, een mooie wandeling gemaakt op de Gygrestolen (redelijk wat pauze genomen o.a. op de top en 5 uur later weer terug bij de auto), familie bezocht in Sandefjord, een boottocht gemaakt op het telemarkskanaal (met de oude sluizen), Rjukan bezocht (erg mooi), maar helaas was de lift nog niet geopend dus hebben we de krosso baan genomen en daar weer een stuk gelopen. Tijdens de campingvakantie ontzettend veel dingen verloren (kleine greep uit de verloren items lijst: 3x sleutelkaart voor de WC/douche op de camping, 1 Statoil koffiemok, 1 kussen, 1 (speelgoed)telefoon van xander) en Minke's brillenglas sprong spontaan stuk aan het einde.





Na een weekje op de camping konden we weer terug omdat we op 1 augustus nog een NL-dienst hadden gepland in de kerk. De week er voor begon er toch wat onzekerheid te komen, band kon niet spelen (vlug dingen geregeld) en we waren bang dat we met een lege zaak bleven zitten maar langzaam hoorden we steeds meer mensen die zouden komen.

In de dagen er voor reed er plots een grijze Toyota Avensis met gele kentekenplaten naar beneden. Aangezien ik auto's nogal snel herken zag ik direct dat dit Arnold en Doetie Wagenmakers (uit de gemeente te NwAmsterdam) waren (die overigens kennis maakten met de sein-lichten bij de enigzins beruchte spoorovergang en dat UIT betekent dat er een trein AAN komt). 's Avonds hebben ze hier gegeten en wat gepraat en zondag's hebben we ze mogen begroeten in de kerk te Lillehammer. Zaterdag begaf de wasmachine het (en er lag een aardige stapel was na de vakantie(s) dus er moest vervanging komen en snel). We hebben direct gezocht bij de grote ketens welke een (voor ons) passend model in de aanbieding had en hebben dit zaterdag maar geregeld voordat we naar de kerk gingen om de dienst van de volgende dag door te spreken.

De kerkdienst was uiteindelijk een erg gezegende en gezellige dienst + napraten met ongeveer 60 personen (waarvan sommigen echt ontzettend veel KM's gereden hadden om te komen!) waarbij veel mensen een stuk(je) van de dienst voor hun rekening namen. Ook hebben we hulp gekregen van de Karen en de Chin groepen met de muziek (bedankt!) en na afloop hebben we met z'n allen koffie gedronken en hierbij wat gebak / snacks gegeten en om 3 uur ging iedereen weer huiswaarts (of verder met de vakantie).



Bij deze wil ik iedereen nogmaals bedanken voor de aanwezigheid en volgend jaar gaan we het zeker nog een keer proberen :)

Arnold en Doetie kwamen daarna nog een keertje langs waarbij de foto's en video's hebben uitgewisseld en een gezellige avond hebben gehad waarna wij ze uitgezwaaid hebben (zij gingen via Oslo verder naar telemark gebied en zullen daar oversteken naar Denemarken) en konden niet veel later ons nieuwe bezoek verwelkomen terwijl wij onze 1e werkweek in waren gegaan :)

Enkele dagen later stonden dus Bert en Mieke op de stoep (incl. caravan) en om wat (door ons bestelde) goederen af te leveren: kaas (Minke had 20kg besteld), wat wijn en enkele six-packs met Bavaria Wit 0,0% (overigens aan te raden, het is gewoon frisdrank dus geen gezeur bij de grens...). Zij zijn hier enkele dagen gebleven en zijn daarna doorgetrokken. In die periode zijn ze ook nog met Minke's ouders een dagje weg geweest en.... reden een band plat. Volgens de bandenzaak (die snel kon helpen gelukkig, het weekend kwam er namelijk aan) kon de band gerepareerd worden, maar garanties konden niet gegeven worden omdat de band rond het gat ook lichte beschadigingen had en dus gingen ook onder deze auto 2 nieuwe banden. Hopen voor ze dat de rest van de reis zonder schade blijft :) Op zaterdag vertrokken ze en daarbij zijn ze er achtergekomen dat de spoorovergang toch enigzins apart is en konden na wat heen en weer steken en terugrijden toch de overgang nemen. Hierna hebben ze de traditie van het vergeten voortgezet (thermosflessen laten staan) en hebben ze die aangeleverd gekregen toen ze een klein stukje verder waren. Zij zijn daarna doorgetrokken naar Rjukan en hebben WEL de lift kunnen pakken naar de top van de gaustaberg. Overigens is die lift oorspronkelijk aangelegd door de duitsers tijdens de 2e wereldoorlog om zo de berg te gebruiken als uitzichtspunt. Het gebied is mede bekend geworden door de zwaar-water productie (Heroes of Telemark).



Als grote broer een fietshelm heeft...
wil ik ook 1 op!


Minke's ouders de dag er na teruggegaan naar Nederland en hebben ook de traditie hoog gehouden (bedankt voor de Nikon D40!) en wij konden beginnen met de 2e werkweek ingaan welke ook chaotisch zou verlopen omdat de SFO (buitenschoolse opvang) van Xander 3 dagen gesloten was en we dit mochten opvangen (samen met de vader van een klasgenootje).



Klik op foto voor album


En nu is het weekend en kunnen we ons gaan "ordenen". Voor de komende tijd staat hout-bestellen op de lijst en hopen we nog een mooie nazomer te krijgen en moeten we nog heeeeel veel foto's en video's ordenen, maar dat is een mooi winterklusje :)