zondag 12 september 2010

Bosbessen plukken

En gelukkig helpt Zahra goed mee...

Kerst

Zijn al bijna in de stemming ;)

zondag 5 september 2010

Tomatensoep is lekker!

Bert en Mieke, nog bedankt voor de biotex, we hebben het nodig

zaterdag 4 september 2010

Politie

Alhoewel ik al weer enkele keren heb gehoord 'nå er det snart jul' (nu is het snel kerst - hiermee zeggen ze dat het slechte weer en de winter er aan komt) lijkt het alsof de zomer toch nog even langs wil komen.
De nachten worden al weer wat kouder (en vandaag hoorde ik de eerste auto met spijkerbanden rijden, de gek....) en in de Jotumheimen zijn enkelen overvallen door plotselinge sneeuwval (40cm). De dagen zijn echter nog steeds mooi (veel zon) en de bomen nog steeds groen, mooi weer dus! Wel pak je je 's ochtends iets dikker in (jas aan) en later op de dag loop je te zweten (jas weer uit).

Afgelopen zondag ben ik nog even met Xander het meer op geweest met de boot. Nadat we het water uit de boot geschept hadden en ons in de boot gezet hadden begon het (hoe kan het ook anders?) te regenen.... Xander had gelukkig regenkleding aan en vond het erg leuk en was ontzettend trots op zichzelf. Nadat ik de boot eens stukje uit de kant geroeid had en de motor gestart had zat hij achter het roer en heeft alles zelf gevaren tot we terug waren (het aanmeren doe ik nog even), maar hij vind alles zelf op het meer en red zich goed!
's Avonds hadden we in de kerk de seizoensopening met een agape maaltijd na afloop. Hierbij neemt iedereen wat eten mee neemt en deelt dit met elkaar.

Maandag had Minke bij de SFO (of aktiviteitenschool, hoe je het ook noemt) een vergadering waarbij verteld werd wat de plannen zijn voor komend jaar. Over het algemeen was iedereen erg positief over de voorgestelde wijzigingen (wij ook) om het aanbod voor de kinderen te verbeteren. Nu mochten we al niet klagen met de SFO waar Xander heen gaat, maar het is wel leuk om meer aktiviteiten te hebben.

Dinsdag was het ontbijt iets anders dan normaal. Het schijnt dat ik 34jr geleden geboren ben dus dan hoor je dat te vieren. Als kadootje kreeg ik 2 landkaarten (van de regios Gjende en Slidre) samen met een zak snoepgoed en de mededeling dat ik binnenkort een weekend vrij moet houden, kortom: een weekendje de bergen in (zelf gok ik zo ØstreSlidre)! De politie had schijnbaar ook gehoord dat ik jarig was en verrasten me met een telefoontje, of ik de volgende dag even op het kantoor in Moelv langs wilde komen omdat ze nog eens wilden praten over het ongeluk wat ik had gehad in de afgelopen winter. Verbaasd als ik was heb ik maar ja gezegd...
Op het werk had ik nog een hele stapel appelflappen mee (hadden we maandag 's avonds gemaakt) en dit viel wel in goede smaak... 's Avonds waren het veel telefoontjes (telefoon, skype, etc.). Iederen nog bedankt voor de telefoontjes en/of kaartjes!



Politie blijft een raar iets...


Woensdag zat ik dus op het bureau tegenover een met 2 vingers, langzaam typende agent (sommige dingen zijn universeel geloof ik....) en het gesprek bleek een verhoor te zijn. Waarom weet ik niet maar ik gok zo dat er ergens in het systeem een belletje was gegaan dat ik geen verklaring had afgelegd over het ongeluk, dus moest dat nu. Het gesprek was aan de ene kant irritant maar daardoor soms ook wel lachwekkend met vragen als "hoe koud was het op het moment van het ongeluk". Alsof ik dat nog weet na 7 maand... KOUD! Er lag sneeuw en ik had het koud. Waarom we (buurman en ik) niet geprobeerd hadden de auto weg te slepen (met de auto van buurman). Ja, dat is snugger... zit een auto op het spoor vast en komt er een trein aan knoop je er nog een auto aan vast en ga je in beide auto's ook nog iemand neerzetten, dat schiet op. Maar ja, de verklaring is er, nu zien wat er verder mee gebeurd. Ting Tar Tid.




Nieuwe traditie?


Woendagavond werd het uiteindelijk nog laat voor we konden slapen. Minke moest nog 2 luiertaarten maken voor collega's die een kleintje gekregen hadden. Het maken van een luiertaart kennen ze hier niet, maar ze vinden het wel erg leuk en dus... is Minke de pineut :)

Donderdag was de barnehage gesloten (jaja... ze hadden een vergadering) en Minke had de diensten wat verschoven en had dus donderdag een vrije dag. Nou ja, vrij... nadat ze Xander naar school had gebracht en de luiertaarten op het werk had neergezet kon ze met de focus door naar het glasbedrijf voor een nieuw voorruit voor de focus (zoals afgesproken) en van daar uit terug naar de bus (lopen) en naar huis. Daar nog wat dingen regelen, Xander van school halen, met Xander en Zahra in de bus naar Gjøvik, auto halen en door naar het kraambezoek en laat thuis. Een druk dagje dus! Tussendoor belde de barnehage nog op of Zahra de volgende dag mee mocht naar Hamar (daar moeten ze toestemming voor vragen).
Vrijdags ging Zahra dus met de Barnehage naar Hamar met de trein. Wat ze er precies gingen doen... voor de kinderen was het een leuk dagje uit en Zahra had een leuke dag gehad. Wel leuk dat ze regelmatig met de kinderen weg gaan en een simpel uitje is voor de kinderen al een avontuur :)

Vrijdagavond ging Minke met Xander en Zahra naar Lillehammer om daar in de kerk te eten met bekenden. Xander had daarna JuBa en gingen ze naar met Mjøsa om daar te grillen / spelen / verhalen te lezen / zingen. Ik ging ondertussen met de tieners en 2 andere volwassenen naar de Nevelfjell (een berg in de buurt van Lillehammer). Daar hebben we de auto geparkeerd en zijn we naar de top gelopen (3,5km tocht met ca. 200m klim). Na een recordtijd van 47 minuten stonden we met de 1e groep bovenop de berg.
Het duurde nog een poosje voor iedereen boven was en ondertussen kwam er een stevige wind op zetten en begon het te regenen. Gelukkig staat bovenop de Nevelfjell een hut en daar hebben we met z'n allen in gezeten te schuilen en wat gegeten. Omdat het een gure wind begon te worden en enkele tieners moe waren van de tocht hebben we besloten dat ik samen met een andere naar beneden zouden lopen naar de auto's. De andere die mee was als leiding zou met de tieners aan de windluwe kant naar beneden gaan richting het bos en daar op ons wachten. (je kan namelijk via een pad dichtbij komen en dan hoefde de grote groep minder te lopen, ca. 1,5km minder, en ook minder afkoelen). Na een 40 minuten waren we beneden bij de auto's en hebben we de tieners opgevist en naar beneden gebracht met de auto. Een gezellige, actieve avond dus!

Zaterdag was een uitrust dagje... en onder het genot van een glaasje wijn (door Minke gewonnen op het werk) tijd om de blog te updaten...

zondag 29 augustus 2010

Blubber...

Het is een grote drekpartij buiten. Nu mogen we hier niet klagen, het meer is niet overgestroomd en de kelder is nog steeds droog (iets wat ze niet overal ter wereld kunnen zeggen helaas), maar echt plezant is het ook niet nee... (behalve als je de birken-beelden ziet)
Door de regen, maar ook door de 'afwezigheid', is er deze week weinig spannends gebeurd en dat is soms ook wel even lekker.

Maandag kon ik op tijd naar mijn werk, Minke had een verschoven dienst (tot 7 uur 's avonds), maar omdat ze op maandag maar een halve dag werkt werkte ze niet van 8-12 maar van 3-7. Raar om aan het einde van de dag nog even een paar uurtjes naar je werk te gaan. Daardoor kon ze Xander naar school brengen en Zahra later naar de barnehage brengen (en ik mocht ze beiden ophalen vanuit het werk). Verder nog even een ticket kopen voor de trein naar Oslo en een postpakketje halen bij de Kiwi - Xander is een grootverbruiker van batterijen dus had ik een stapeltje NiMH accu's gekocht bij DealExtreme voor een belachelijk lage prijs.

's Avonds was het de tas inpakken en dinsdagochtend vertrok ik vrij vroeg naar Oslo voor een 4 daagse cursus (Informatica PowerCenter). Eigenlijk had ik die cursus al in juni willen volgen (net nadat ik begonnen was bij Tipping), maar er waren te weinig aanmeldingen om het door te laten gaan en dus was de cursus nu pas. In de tussentijd had ik wel met het product gewerkt (via een 'in het diepe gooien' methode) en was de cursus niet te hoog gegrepen voor mij (dat is een understatement). Een hotel is altijd wat 'saai' als je er alleen zit, maar zowel het hotel als de cursuslocatie waren in het centrum en daar heb ik dus 's avonds nog aardig wat wandelingen gemaakt. Wel leuk om al die verschillende mensen te zien, maar ook wel triest hier en daar... 's avonds veel drank- en drugsverslaafden en oostblokmeisjes op straat (zodra het schemer wordt) en dan worden bepaalde stukken welke eigenlijk heel mooi zijn (bijvoorbeeld Aker vesting) een stuk minder aantrekkelijk...

Gelukkig kreeg ik gratis internet bij de kamer en had ik de netbook mee - ideaal op reis, lekker compact, alles wat je nodig hebt - en konden Xander en Zahra skypen. Overigens leek Xander het geweldig om in een hotel te zitten - kon je elke dag zelf weten wat je ging eten en elke dag patatjes kopen. Verder kwam ik er achter dat vlak bij het hotel de IKEA bus vertrok en Xander wilde eigenlijk nieuwe glazen hebben dus ging ik nog even bij de IKEA aan om als verassing die glazen te halen (hij had al dergelijke glazen, maar er sneuvelt wel eens een)

Donderdag was Minke nog even bij de huisarts omdat ze vrij lang last had van de keel (overigens was ze vrijdag en zaterdag bij vlagen flink hees) - ook heeft ze gevraagd of ze een onderzoek kon krijgen om te kijken of ze een glutenallergie heeft. Dat betekend ook dat ze weer lekker gluten mag eten...

Vrijdag redelijk op tijd terug gegaan vanuit Oslo. De trein zat helemaal vol (voor NS begrippen was het een spits drukte, voor NSB was het beschamend omdat er veel mensen moesten staan). De conducteur bood verschillende malen via het systeem zijn excuses aan voor de drukte en vertelde er (in geuren en kleuren) bij waarom het zo druk was. Er stonden nogal wat treinstellen in reparatie en daardoor waren er niet genoeg om de drukte op te vangen van de Birken. Daarom hadden ze bussen ingezet naast de treinen, maar mensen waren niet echt happig op de bussen en nam alsnog iedereen de trein en daardoor waren de bussen leeg en de treinen overvol. Daarna begon hij als een soort gids te vertellen wat te zien was buiten (links zien we nu het begin van het Mjøsa, het grootste binnenmeer van Noorwegen. Rechts zien we nog....).

Thuisgekomen was het direct weer druk-druk-druk. Snel eten klaarmaken, Minke ging eten met de kinderen (om daarna naar een vergadering te gaan met Xander en Zahra) en ik nam een pan eten mee om te eten in de kerk met een paar voor de tieneravond begon. De tienergroep is een stuk groter dan vorig jaar (waren met een 20 tieners) en hopenlijk blijft het deze grootte. De groep lijkt rustiger dan vorig jaar en wellicht kunnen we het ook iets gestructureerder houden. Na daar een gezellige avond gehad te hebben weer naar huis en was het tijd om in bed te ploffen.

Zaterdag was het weer regen. Er stond nog een tocht gepland naar de Neveltoppen, maar met dit weer... koud en nat, nee bedankt. Dus werd het een rustig dagje thuis. Wel nog weer naar de Kiwi geweest voor nog een pakketje wat binnengekomen was uit HongKong (een bloeddrukmeter) en wat ingredienten voor een grote pan met NasiGoreng. Vandaag, zondag, hebben we namelijk een gezamelijke avond in de kerk waar iedereen wat eten meeneemt en daarom maar een hele grote pan gemaakt.
Minke begon op zaterdag ook weer met normaal eten, dus met gluten, en liep met hoofdpijn rond en was flink misselijk. We zien wel hoe het zal gaan de komende tijd.

Ook was het zaterdag de 'Birkenrit', een fietstocht van ca. 94km over bergen en door bossen (alleen met regen dus door een blubberpoel).


bron: NRK

zondag 22 augustus 2010

Communicatie....

Vorige week hadden we gebeld naar een houtleverancier voor een stapel berkenhout en hij zou ons donderdagavond terugbellen....


Zondag was Xander naar 'Brakar og Joanna' (NL vertaling), een kindervoorstelling in de open lucht. Hij was hiervoor uitgenodigd en ging heen met een vriendje en de vader daarvan. Helemaal enthousiast kwam hij terug en had ook nog een CD gekregen (en dus hoorden we deze weel heel vaak dezelfde nummers uit de CD speler).

Afgelopen maandag was het dan zover, de scholen begonnen weer en dus kwam er weer wat orde in de chaos :) Xander mocht dus ook weer naar school en voelde zich nogal wat! Hij zit nu in de 2e klas en dus niet meer de kleinste van de school. Omdat de school weer begon was het dus ook weer tijd voor het gewone leven op de SFO (buitenschoolse opvang) die nu dus spontaan geen SFO meer heet maar 'Aktiviteiten School'. Dit betekend dat de kinderen zijn ingedeeld in 4 groepen en elke dag is er een activiteit voor enkele groepen wisselend van 'kunst, kultuur en muziek', 'natuur', 'watergewenning en zwemles' tot 'extra les engels'. Dit is een gedeelte van de dag, daarnaast hebben ze nog het gewone vrij spel. Hij vindt het wel leuk, en dat is toch het belangrijkste.

Minke was enigzins verrast toen ze afgelopen week inlogde bij de bank, ze had 2x salaris gekregen... Een andere collega had overigens geen salaris gekregen, maar die kreeg (na nog een keer bellen) alsnog salaris, dus daar loopt iets niet helemaal lekker op de salarisafdeling en mogen ze gaan uitzoeken hoe het nu precies zit met dat salaris :)


Op het werk was het nogal spannend vrijdag. De onderhandelingen tussen enkele vakbonden en NorskTipping waren vastgelopen en de deadline was vrijdagavond. Dus iedereen kreeg te horen wat er ging gebeuren als de stakingen plaats zouden vinden. Inleveren mobieltjes, notebooks, toegangskaarten, welke afdelingen open zoude blijven, welke trekkingen niet door zouden gaan, etc.
Het had ook wel een lichtpuntje: bij een staking was er iig geen parkeerprobleem :) Aan het einde van de dag stond het ook groot op enkele noorse nieuws websites, geen trekking en iedereen raakt in paniek. Vrijdagavond bleek dat het toch meeviel en er een accoord was. De nieuwssites hadden als kop 'Toch gewone lotto-trekkingen' :)

Minke was vrijdag thuis. Eerst was ze naar Gjøvik gereden voor het werk, maar werd onderweg opgebeld door de barnehage dat Zahra alleen maar aan het huilen was en dat was ongewoon dus kon ze weer terug naar huis. Geen idee wat het was, maar na een paar uur knapte alles goed op en was ze weer normaal. Ondertussen had ze even tijd om de houtleverancier te bellen (hij had niet gebeld). Levering gaat vrijdagavond of in de loop van zaterdagmiddag plaats vinden.

Zaterdag zijn we nog naar de Innlandsmarket geweest op het dorp. Dat is een samenwerking tussen lokale bedrijven/boeren/scholen die een markt hebben welke een informatief karakter heeft, maar ook verkoop van producten. Dus een verzameling tracktoren (van kleine tracktoren tot de erg grote jongens) en kinderen kunnen er in klimmen en vinden het geweldig om in de stoel te zitten en wat aan het stuur te draaien e.d.(ja, dat kan hier gewoon) met daarnaast een paar koeien, varkens, schapen (en een paar kinderen die kalfjes rondlopen over de markt aan een touw alsof het een hond is), verkoop van diverse landproducten (vlees, honing, brood, etc), een houtbedrijf wat een stapel planken heeft gezaagd zodat kinderen zelf hun vogelhuisje in elkaar kunnen zetten, etc. Kortom: leuk voor de kinderen.
Na een paar uurtjes zijn we weer teruggereden op de fiets.

Rond een uurtje of 6 maar eens een sms gestuurd of de leverancier een idee had hoe laat hij zou komen en een poosje later belde hij of ik het op zondag wilde hebben of in de avond (doe maar in de avond) en na 2 uurtjes lag er een flinke stapel hout voor de kelder. Die mensen hebben het momenteel nogal druk geloof ik, iedereen wil hout in de schuur :) Toen hij hier kwam nog even gevraagd of Xander mee mocht rijden op de tracktor en dat was natuurlijk een feest voor hem.





Komende week wordt een beetje een rommel week. Minke begint maandag met een late dienst en daarna ga ik 4 dagen naar Oslo voor cursus.

vrijdag 13 augustus 2010

Zomervakantie

En daar zijn we weer terug van de zomervakantie. Om precies te zijn hebben we er al weer 2 werkweken op zitten, maar structuur is nog ver te vinden.

In juli zijn we eerst een 10 dagen naar Nederland geweest. Alhoewel we ruim gepland hadden met de reis naar Gardermoen liep het natuurlijk weer allemaal anders. De wegwerkzaamheden tussen Hamar en Gardermoen zijn gewoon een puinhoop en we snapten niet waarom we regelmatig een 5 a 10 minuten stil stonden en daarna met 40 a 50 doorreden. Wel zagen we op de tomtom de aankomsttijd erg oplopen en zagen we de mogelijkheid om een goedkope parkeerplaats (met shuttlebus naar terminal) al verdwijnen. Na een flinke periode van ergenis zagen we eindelijk wat de oorzaak was, die stond namelijk al weer stil: een poolse bus welke kuren had. Schijnbaar waren de passagiers het ook behoorlijk zat want die waren uigestapt en liepen over de weg op naar de eerste de beste afslag / tankstation.
Op Gardermoen zelf liep alles lekker, vlucht liep ook voorspoedig en al snel stonden we in Dusseldorf bij de gate te zweten... wat was het daar warm!
Gelukkig werden we gehaald en na een zweetritje met de auto (in Noorwegen koelt het 's nachts lekker af, NL dus echt niet) waren we in Hengelo waar we op de bank konden ploffen.

De eerste dagen hebben we het wat rustig aan gedaan en gefietst (wat is dat makkelijk zonder bergen!) in hengelo naar de winkels en terug. Niet lang daarna hebben we de ouders van Minke uitgezwaaid op het treinstation omdat die met het vliegtuig vertrokken naar.... Noorwegen. Daar konden ze onze auto uit de parkeergarage plukken (als ze hem konden vinden) en met die auto naar ons huis rijden in Moelv. Later zouden we elkaar dan in Noorwegen wel ontmoeten.

Weekje NL werd veel familiebezoek (wij op bezoek en familie op bezoek bij ons) en zien van vrienden. Minke was in die week jarig en had iedereen uitgenodigd in Hengelo en dat was dus een volle bak (en gasten wat verspreid door de week die die dag niet konden). Voor ons weinig reizen dus :) Wel naar Groningen op bezoek bij mijn familie - met familie uit eten omdat mijn ouders 45jr getrouwd waren, met Jan/Rachel/Yoram/Yaïr naar insectenwereld geweest (erg leuk voor kinderen) - kortom een leuke drukke week die al snel weer afliep (helaas met ziekte omdat Minke's opa ziek werd en nadat wij terug gingen naar het ziekenhuis moest) en wij terug vlogen naar Noorwegen. Jan-Jaap bracht ons naar Dusseldorf en de terugweg kon beginnen....

Na een reis met auto / vliegtuig / trein waren we terug in Moelv en konden we even later daar beginnen met het inpakken van de 2 auto's. Eerst moest de astra nog even nieuwe banden hebben... Minke's ouders hadden namelijk een lekke band gereden met de astra (in de buurt van het dorp) en konden een ritje terug naar huis krijgen van enkele amerikanen. Thuis aangekomen wilden ze een krik pakken (jaja... die lag niet in de astra) en deden een poging om met de focus (die thuis geparkeerd stond) naar de astra te rijden... helaas ging dat iets minder voorspoedig, die had namelijk last van vast-zittende handrem en wilde dus niet uit de grindbak weg. Na enkele pogingen (en wat telefoontjes) deze toch los gekregen en de reserveband geplaatst. Maar dit moest wel opgelost worden voor we op camping-vakantie gingen in Noorwegen zelf.

Na het monteren van nieuwe banden (en er achter te komen dat de focus spontaan een scheur in de voorruit heeft) konden we gaan zoeken welke regio nog een beetje zon had: Telemark. Dus ging de reis naar Telemark, naar barnascamping. Een mooie, kindvriendelijke camping (met een treintje die elke avond een rondje maakt) en (erg belangrijk volgens Xander) zowel noorse als nederlandse kinderen om mee te spelen (1 op de 3 was nederlands). Hier hebben we veel van de omgeving bekeken, een mooie wandeling gemaakt op de Gygrestolen (redelijk wat pauze genomen o.a. op de top en 5 uur later weer terug bij de auto), familie bezocht in Sandefjord, een boottocht gemaakt op het telemarkskanaal (met de oude sluizen), Rjukan bezocht (erg mooi), maar helaas was de lift nog niet geopend dus hebben we de krosso baan genomen en daar weer een stuk gelopen. Tijdens de campingvakantie ontzettend veel dingen verloren (kleine greep uit de verloren items lijst: 3x sleutelkaart voor de WC/douche op de camping, 1 Statoil koffiemok, 1 kussen, 1 (speelgoed)telefoon van xander) en Minke's brillenglas sprong spontaan stuk aan het einde.





Na een weekje op de camping konden we weer terug omdat we op 1 augustus nog een NL-dienst hadden gepland in de kerk. De week er voor begon er toch wat onzekerheid te komen, band kon niet spelen (vlug dingen geregeld) en we waren bang dat we met een lege zaak bleven zitten maar langzaam hoorden we steeds meer mensen die zouden komen.

In de dagen er voor reed er plots een grijze Toyota Avensis met gele kentekenplaten naar beneden. Aangezien ik auto's nogal snel herken zag ik direct dat dit Arnold en Doetie Wagenmakers (uit de gemeente te NwAmsterdam) waren (die overigens kennis maakten met de sein-lichten bij de enigzins beruchte spoorovergang en dat UIT betekent dat er een trein AAN komt). 's Avonds hebben ze hier gegeten en wat gepraat en zondag's hebben we ze mogen begroeten in de kerk te Lillehammer. Zaterdag begaf de wasmachine het (en er lag een aardige stapel was na de vakantie(s) dus er moest vervanging komen en snel). We hebben direct gezocht bij de grote ketens welke een (voor ons) passend model in de aanbieding had en hebben dit zaterdag maar geregeld voordat we naar de kerk gingen om de dienst van de volgende dag door te spreken.

De kerkdienst was uiteindelijk een erg gezegende en gezellige dienst + napraten met ongeveer 60 personen (waarvan sommigen echt ontzettend veel KM's gereden hadden om te komen!) waarbij veel mensen een stuk(je) van de dienst voor hun rekening namen. Ook hebben we hulp gekregen van de Karen en de Chin groepen met de muziek (bedankt!) en na afloop hebben we met z'n allen koffie gedronken en hierbij wat gebak / snacks gegeten en om 3 uur ging iedereen weer huiswaarts (of verder met de vakantie).



Bij deze wil ik iedereen nogmaals bedanken voor de aanwezigheid en volgend jaar gaan we het zeker nog een keer proberen :)

Arnold en Doetie kwamen daarna nog een keertje langs waarbij de foto's en video's hebben uitgewisseld en een gezellige avond hebben gehad waarna wij ze uitgezwaaid hebben (zij gingen via Oslo verder naar telemark gebied en zullen daar oversteken naar Denemarken) en konden niet veel later ons nieuwe bezoek verwelkomen terwijl wij onze 1e werkweek in waren gegaan :)

Enkele dagen later stonden dus Bert en Mieke op de stoep (incl. caravan) en om wat (door ons bestelde) goederen af te leveren: kaas (Minke had 20kg besteld), wat wijn en enkele six-packs met Bavaria Wit 0,0% (overigens aan te raden, het is gewoon frisdrank dus geen gezeur bij de grens...). Zij zijn hier enkele dagen gebleven en zijn daarna doorgetrokken. In die periode zijn ze ook nog met Minke's ouders een dagje weg geweest en.... reden een band plat. Volgens de bandenzaak (die snel kon helpen gelukkig, het weekend kwam er namelijk aan) kon de band gerepareerd worden, maar garanties konden niet gegeven worden omdat de band rond het gat ook lichte beschadigingen had en dus gingen ook onder deze auto 2 nieuwe banden. Hopen voor ze dat de rest van de reis zonder schade blijft :) Op zaterdag vertrokken ze en daarbij zijn ze er achtergekomen dat de spoorovergang toch enigzins apart is en konden na wat heen en weer steken en terugrijden toch de overgang nemen. Hierna hebben ze de traditie van het vergeten voortgezet (thermosflessen laten staan) en hebben ze die aangeleverd gekregen toen ze een klein stukje verder waren. Zij zijn daarna doorgetrokken naar Rjukan en hebben WEL de lift kunnen pakken naar de top van de gaustaberg. Overigens is die lift oorspronkelijk aangelegd door de duitsers tijdens de 2e wereldoorlog om zo de berg te gebruiken als uitzichtspunt. Het gebied is mede bekend geworden door de zwaar-water productie (Heroes of Telemark).



Als grote broer een fietshelm heeft...
wil ik ook 1 op!


Minke's ouders de dag er na teruggegaan naar Nederland en hebben ook de traditie hoog gehouden (bedankt voor de Nikon D40!) en wij konden beginnen met de 2e werkweek ingaan welke ook chaotisch zou verlopen omdat de SFO (buitenschoolse opvang) van Xander 3 dagen gesloten was en we dit mochten opvangen (samen met de vader van een klasgenootje).



Klik op foto voor album


En nu is het weekend en kunnen we ons gaan "ordenen". Voor de komende tijd staat hout-bestellen op de lijst en hopen we nog een mooie nazomer te krijgen en moeten we nog heeeeel veel foto's en video's ordenen, maar dat is een mooi winterklusje :)

donderdag 8 juli 2010

Bezoek gaat, bezoek komt... (en gaat)

Het land lijkt nu weer een beetje op orde te zijn. Na een wilde stakingsperiode lijkt nu alles voorbij te zijn. De stakende partijen zijn er allemaal uit, iedereen krijgt weer meer geld. Het rare is overigens dat iedereen meer geld wil, meer geld krijgt en dus de loonkosten hoger worden, de producten duurder worden dus inflatie stijgt en je het extra geld kwijt bent aan duurdere produkten en diensten. Lijkt ontzettend nutteloos, maar zo schijnt de economie te werken (of juist niet). Wel zijn de vliegvelden weer gewoon open en kan iedereen weer gebruik maken van de diensten zonder rare verstoringen en dus kon ons bezoek ook het vliegtuig terug naar Nederland pakken - overigens had die nog steeds vertraging bij de douane, maar dat kwam omdat ze vloeistoffen mee wilde in de handbagage :)

Daarna hebben we een paar dagen het huis voor onszelf gehad om daarna lekker verder te gaan. Vrijdagavond hadden we nog overleg met vrienden over de 'nederlandse kerkdienst' die we zullen organiseren in Lillehammer. Het idee is dat er in de zomer hier veel Nederlandse toeristen zijn en dat gecombineerd met het feit dat op 1 augustus we nog geen reguliere kerkdienste hebben (zomersluiting) zorgde voor het idee dat we op 1 augustus een nederlandse dienst hebben. Leuk om te organiseren (met een Birmese band, een predikant die lange tijd voor de zeemanskerk in Rotterdam heeft gestaan), maar nu nog maar zien hoeveel mensen komen opdagen en hopen dat we er mooi weer bij hebben om buiten de BBQ aan te steken na afloop.



Klik voor grotere versie


Zaterdag kregen we bezoek van de ouders van Rosalie (zie linkje in rechtermenu, 'Rosalie in Noorwegen'). Zij gaat een periode studeren in Trondheim en haar ouders mochten voor transport zorgen met de camper en kwamen een nachtje voor ons huis staan. 's Avonds gezellig bijgekletst, ze hebben de omgeving kunnen bekijken en kennisgemaakt met de waterpistooltjes (hmmm.... kanonnen?) van Xander. Het was lekker warm weer dus dat was niet zo erg :) De volgende dag zijn ze verder getrokken richting Trondheim (kleine 6 uur rijden vanaf ons, excl. pauze).





De SFO (Buitenschoolse opvang) van Xander - die ook de dagopvang doet in vakanties - is sinds 1 juli dicht gegaan (midden in de week dus) en ik heb sinds deze week vakantie dus zetten we samen het huis op de kop (en varen wat met de boot) terwijl Minke het huis ontvlucht is en deze week 5 dagen werkt ipv 3 (beetje druk op het werk). Zij is vanaf vrijdag vrij en dan zullen we het huis ruilen met Minke's ouders (gaan een weekje naar Nederland). Zahra gaat deze week nog wel een paar dagen naar de barnehage zodat Xander en ik ook wat tijd alleen hebben (niet echt praktisch als we met de boot weg willen) en ze is ook een aantal dagen thuis maar of ze nu op de barnehage is of thuis, ze zit altijd in de zandbak :)

zondag 27 juni 2010

zaterdag 19 juni 2010

Bezoek

Het is momenteel een vrij drukke periode. De zomer is eindelijk maar toch begonnen (behalve in het weekend dan) en dat betekend (in combinatie met de schoolvakantieperiode die is aangebroken) dat er veel achter de bbq wordt gestaan...

Maar dat is niet het enige karakteristieke aan deze periode... het is ook de nationale-wij-gaan-lekker-staken periode. Het begon net na de feestdagen in mei met een staking van de overslag in Oslo, gevolgd door de transportsector, gemeentepersoneel en de beveiliging. Gemeentepersoneel was een voor het hele land vrij vervelende: gemeentes betaalden de rekeningen niet, diverse scholen waren gesloten, barnehage personeel kapte er ook mee, net als de SFO (buitenschoolse opvang). Als gevolg kon niet iedereen werken, moesten mensen samen de kinderopvang onderling regelen, veel kinderen op de kantoren aan het einde van de dag, etc. Ook vuilnis werd niet opgehaald, schoonmaaksters op de scholen die wel open waren deden ook niets (vieze toiletten) en in de winkelcentra staakte het schoonmaakpersoneel tegelijkertijd. Gelukkig is deze periode afgesloten na een dikke 2 week en direct aansluitend ging het beveiligingspersoneel staken. Nu is de helft van de vliegvelden dicht (de kleine bijna allemaal) en op de vliegvelden die wel open zijn zijn het lange rijen bij de douane, geldautomaten worden niet gevuld (ook waardetransport ligt er uit) en musea zijn gesloten (lastig voor touristen). Kortom: Het is weer zomer!

Minke's tante hoorde dat de barnehage en SFO hier dicht waren en die heeft het vliegtuig gepakt en is hierheen gegaan (had ook wel even zin in een poosje Noorwegen) en dus hebben we bezoek. Overigens is de staking afgelopen, maar de vakantie is ook wel even lekker en einde van de maand gaat ze weer terug naar NL. Xander en Zahra vinden het wel goed dat er bezoek is, die zijn heerlijk aan het spelen en aangezien Xander ook sinds afgelopen donderdag vakantie heeft komt het ook wel goed uit. Hij kan wel naar de SFO deze maand, maar thuis spelen met Zahra is ook wel lekker... echt vakantiegevoel.

Bij deze wat vakantiefoto's van Henriette, we zetten de komende dagen nog wel wat meer foto's in het album, dus kijk rustig rond :)



dinsdag 1 juni 2010

zondag 25 april 2010

Voorbijgevlogen

Vrijdag 26 maart was het de grote dag. Na het terugkomen uit het werk heb ik de auto op de krik gezet en de spijkerbanden er onderweg gehaald en zomerbanden er onder gezet. Niet omdat de sneeuw weg was... nee, daarna heb ik direct de sneeuwkettingen gemonteerd!
We hadden in de paasvakantie namelijk een weekje vakantie naar Nederland gepland. Spijkerbanden zijn niet echt toegestaan in duitsland en nederland, maar het pad was nogal moeilijk begaanbaar... gelukkig ging de rest van de weg goed.

Na een vlotte reis in Noorwegen kwamen we in Zweden aan en daar was het dichte mist waardoor we vrij laat bij de door ons gereserveerde kamer in het F1 Hotel Göteborg aankwamen, een goedkope overnachtingsplaats op de route. Zahra en Xander hebben een groot gedeelte van de reis kunnen slapen en sliepen daarna ook vrij vlot verder, maar toch waren ze de volgende dag nog wel aardig moe, net als ons, en hebben de dag er op ook vrij veel geslapen onderweg naar Nederland. Het was een vrij drukke week, maar ook wel gezellig. We hadden wat vaste dingen gepland, maar voor de rest ook nog veel spontane bezoekjes gedaan. Xander had verjaardagsfeestje bij zijn neefje (Tijn) en bleef er ook logeren, een succes. Maar als snel mochten we weer terug (het was een dikke week, maar het vliegt voorbij) met een auto vol 'oud hollandsche proviand' die we kreatief mochten inladen. De dag voor het vertrek terug besloot het kofferbak mechanisme er mee te kappen en wilde de kofferbak niet meer dicht, vrij lastig als je moet inladen. Na een voorspoedige reis terug met weer een overnachting in een F1 Hotel (nu in Malmö) kwamen we 5 april terug en was de sneeuw hier ook grotendeels weg.

De weken er na waren weer heel normaal, werken, tieners en kinderen in de kerk, etc.

Afgelopen maandag reed ik vanaf het werk naar huis en zoals de laatste tijd let ik daarbij nogal op de weg (om om de kuilen heen te sturen) en niet op mijn omgeving. Na het uitstappen was Xander erg enthousiast, er was een hang-glider geland op het veld bij huis (moet ongeveer over de auto geschoren zijn). Na een poosje twijfelen zette Xander het op een drafje naar die man en ging direct een heel gesprek met hem aan om na een paar minuten heel hard naar huis te rennen, papier te pakken, potloden te zoeken en een mooie tekening voor die man te maken. Even later rende hij weer naar buiten, nu met een tekening, en nodigde hem uit voor koffie en koek :)
Terwijl wij aan het eten waren zat hij dus bij ons aan de koffie en op te warmen (had een 3,5 uur lange vlucht gehad en daarbij gevlogen tot 2600m hoogte en daar was het nogal koud, -16C, waardoor zijn drinken ook bevroren was). Het was wel gezellig en na een half uurtje werd hij opgehaald door een auto. De wereld is klein, dus vonden we als snel zijn blog en daarop stonden wat mooie foto's inclusief een scan van Xanders' tekening (voor de liefhebbers een linkje naar zijn blog - oh, google translate bakt niet zoveel van de vertaling)

Woensdag is Minke met Zahra naar de oogarts gegaan voor een vroege controle van de ogen. Zahra heeft hetzelfde als Xander en Minke, de buitenste oogspier trekt het oog iets te veel aan en daardoor is ze, vooral als ze moe is, scheel en mist daardoor wellicht diepte. Verder ziet ze objecten op grote afstand wat minder goed en dit moet dus in de gaten gehouden worden, maar nu is er weinig mogelijk. Volgende maand moet ze gecontroleerd worden op oogsterkte (druppelen, meten), maar de kijkhoek kunnen ze nu niet veel meer mee dan in de gaten houden.

Vrijdag was de barnehage gesloten en ik had nog wat vrije dagen over (tsja... afbouwen, nog 1 weekje bij deze werkgever) en dus was ik thuis. Zahra vond het heerlijk en bleef maar ravotten en spelen de hele ochtend (daarna was ze zo moe dat ze 3 uur sliep tussen de middag) en daarna hebben we samen Xander opgehaald van de SFO (normaal is hij vrijdag op de SFO, de noorse buitenschoolse opvang, maar nu hadden we hem net na schooltijd opgehaald) en konden we nog even buiten spelen bij huis. Zaterdag hebben we ook veel tijd buiten doorgebracht en zijn we daarna nog even naar de Plantasjen, de noorse Intratuin, geweest voor een nieuwe verzameling potgrond en zaden (Xander gaat overigens wortelen verbouwen voor a.s. herfst) en hebben we een nieuwe printer opgehaald bij de Elkjøp. Vandaag was het nog wat bezoek en kunnen we ons voorbereiden op weer een weekje werken :)


Slideshow van wat foto's
Klik op de foto's voor grotere weergave


dinsdag 23 maart 2010

Typisch Nederlands?

De afgelopen weken staan voor de afwisseling weer eens in teken van ziekte. Na een paar rustige dagen met Zahra na de vaccinatie, werd ze na 4 dagen dan toch wel ziek. Een dagje hoge koorts en daarna 2 dagen met overgeven. Dit met het gevolg dat wat ze was aangekomen ook weer kwijt was. Gelukkig kreeg ze na een paar dagen reuze honger en is ze weer op gewicht. Zahra is niet de enige die ziek was. Maar echt aandacht besteden aan iemand die langere ziek is, is niet erg gewoon hier.

Het kan best zijn dat je collega ziek is en je deze het eerst half jaar niet meer ziet. Er wordt ook geen kaartje gestuurd. Hooguit een keer een telefoontje van een leidinggevende. Maar daar hoor je als collega's weinig van. Dus hebben we maar eens wat noren verrast met iets typisch Nederlands, een fruitmand. Ze zijn erg overdonderd als je er mee komt aanzetten en weten ook niet echt welke houding ze moeten aannemen. Dat is wel weer leuk om te zien.

Of Zahra erg besmettelijk was of niet Thomas werd ook ziek. En bracht wat uren door op de wc. Maar naar een paar dagen gaf hij het door aan Xander die nu ziek. Hopelijk is iedereen beter voor de paasvakantie (die iedereen hier vrij heeft).

Ook hebben we eindelijk een brief gekregen van de kinderarts. Zahra heeft geen gluten of andere allergie bewezen in het bloed. En we wachten nu dus af op een nieuwe afspraak bij de kinderarts ergens in mei. Eind april gaat ze in ieder geval naar de oogarts. Ze begint ook een klein beetje scheel te kijken.

Ik ben op een 2 daagse cursus geweest in Lillehammer voor mijn werk. Interessant voor een klein gedeelte. Er was veel algemene informatie over kanker. Maar leuk om eens wat andere mensen te ontmoeten en ook iets van de Noorse geschiedenis en onderzoeken te horen.

Gisteren had ik iedereen van mijn groepje met leeftijdgenoten van Zahra uitgenodigd voor een Nederlands-Indonesisch etentje. Dat was even wennen voor Noren. Ze zijn niet gewend aan zo'n uitgebreide warme maaltijd. Maar iedereen vond het erg lekker en wilde alles proberen. Het was nog een grote opgave om alle rondlopende kinderen te strikken voor een foto. Het was een gezellige avond.

zaterdag 6 maart 2010

Baanwissel

Het begint een stuk warmer te worden. Sinds vorig weekend zijn de temperaturen flink omhoog gegaan en de verwachting is zelfs dat vanaf morgen er plus graden zijn 's middags... Het moet niet gekker worden!
Veel collega's verbazen zich over deze winter - sinds december de vorst is ingezet hebben we nog niet weer plus graden gehad terwijl het normaal is dat er vaak wel een weekje warmer weer tussen zit, het is continue onder nul geweest en flink ook. We hebben dan ook een flink stuk meer hout gebruikt dan vorig jaar (we hadden voor de zekerheid een paar kuub extra ingeslagen tov de vorige winter, maar dat hebben we ook wel nodig) en door de strenge vorst en stroom problemen in Europa (Noorwegen is een grote exporteur van stroom) zijn de waterbassins iets leger dan normaal en dat resulteert in hogere stroomprijzen. In Nederland wordt de stroomprijs vastgezet voor een jaar, maar hier is het normaal als je een variabele prijs neemt. Wijzelf hebben ook variabele prijzen (per week vastgesteld, 2 weken van te voren moeten ze nieuwe prijs bekend maken via bijv. de website) en over het algemeen betekend dat een lagere stroomprijs omdat je zelf het risico neemt. Ongeveer 40% van de huishoudens heeft echter een contact met spotprijzen (volgt de prijzen van de nordpool markt) en daar was de laatste tijd nogal wat over te doen omdat op sommige momenten de stroomprijs opliep tot 14 kroon per kWh (dat is dus EUR 1,75 per kWh). Dat is dan de piek op de dag, maar toch... het is een stevige prijs. Maar sowieso houden Noren meer van een gokje heb ik het idee, ook hypotheken zijn vaak met een kortere rentevast periode etc. Op lange duur is het goedkoper, maar soms is het iets minder leuk :)

Over een gokje gesproken, ik ga per 1 mei beginnen met een nieuwe baan bij een van de meest bekende bedrijven van Noorwegen. Iedereen die ook maar langer dan 2 minuten in Noorwegen is geweest heeft het logo wel gezien. Ongeveer elke kiosk, supermarkt, tankstation, etc. verkoop namelijk (kras)loten van de Norsk-Tipping (noorse staatsloterij) en die is gevestigd in Hamar. Ik zal daar bij de afdeling database ontwikkeling gaan werken (en nee... ik kan niet bij de database met winnende lotnummers, die bestaat niet). Minke vroeg al of ik nu ook de Joker op TV ging presenteren, maar ik moet dan aan Joker Nord denken van Team Antonsen :)





Zahra is deze week weer bij het consultatiebureau geweest voor controle. Ze is de afgelopen tijd (eindelijk) wat aangekomen en heeft dan toch de (al een aantal malen uitgestelde) vaccinatie gekregen. Normaal gesproken is ze wel een periode ziek van een vaccinatie maar deze keer valt het heel erg mee en is ze alleen een paar dagen wat rustiger geweest dan normaal (en veel geslapen) - voordeel was dat wij ook eindelijk een rustige avond hadden :) Verder kan ze nu een paar stapjes lopen (zelfstandig) en is daar helemaal trots op (en kan ze dus nog meer rommel schoppen). Xander vind het geweldig dat zijn zusje nu loopt en probeert haar te lokken en nog meer te laten lopen. Leuk om te zien.

Xander was een paar weken geleden bij de oogarts geweest en ze willen proberen zijn ogen te dwingen te focussen (hij keek vaak maar met 1 oog en mist dan diepte) en daarvoor moest hij een andere bril. Deze heeft hij een paar dagen geleden gekregen (het lijkt alsof er iets fout is gegaan met de bestelling - iets afwijkend montuur, maar daar hebben we het volgende week wel over met de brillenzaak) en het lijkt goed uit te pakken. Xander vind in ieder geval dat hij beter kan zien met deze bril. Overigens zit hij nu op een verjaardagsfeestje en zal straks wel als een wervelwind thuis komen...

zaterdag 27 februari 2010

Vinterparken Hunderfossen

Vandaag zijn we met zijn allen naar Hunderfossen Vinterpark gegaan. In de zomer is dit een gewoon familiepark, maar in de winter bouwen ze het om tot een mooi winterpark.





Na afloop zijn we gaan eten bij de McDonalds in Lillehammer (we komen er zelden en dat maakt het tot een feest voor Xander). Van Zahra hadden we met de mobiel even een foto gemaakt en online gezet terwijl we daar zaten, maar toen Xander dag zag moest er natuurlijk nog een foto van hem online.

Later wel meer, nu even de foto's online - veel kijkplezier!

Ik wil ook online

Jammie!

zondag 21 februari 2010

Murphy.... GET LOST!!!

En weer is er een periode voorbij gevlogen. Zoals vermeld was Zahra naar het ziekenhuis geweest voor onderzoek. De resultaten hebben we onderhand binnen en ze hebben niets abnormaals gevonden. Aan de ene kant is dat heel mooi, maar je vraagt je af wat het probleem eigenlijk is, waarom is ze zo onrustig? Wel waren we alvast (op advies van de kinderarts) overgegaan op Biola yoghurt, beetje de Activia van Danone yoghurt. Het is mogelijk dat haar darmflora een tik gekregen heeft naar aanleiding van de infectie die ze enkele maanden geleden gehad heeft en door deze yoghurt te eten zou de darmflora weer in balans kunnen komen. Ze eet dit nu een poos en begint er (lijkt het wel) van op te knappen. Over een poos dus weer voor controle naar ziekenhuis, maar ze komt nu tenminste aan en is een stuk vrolijker. Minke was ook naar de huisarts geweest voor een eigen bloedonderzoek. Ze was de laatste tijd nogal moe en slap en na een bloedonderzoek bleek dat ze een te laag ijzergehalte in het bloed had (maar wel een normaal Hb. Ze gaat eerst een poos aan de ijzer-pillen om te kijken of dat opknapt of niet.

De afgelopen tijd hadden we het voor de rest nogal druk met de auto-perikelen. Overigens iedereen bedankt voor de emails en opmerkingen - het zijn er nogal een paar - ik zal proberen niet weer te parkeren op het spoor hier :) De eerste dagen er na hebben we de beschikking gehad over een huurauto en die hebben we na een weekje weer moeten inleveren. Overigens was het een ontzettend leuke auto (een Citroen C1). Oke, het is een klein propje, maar voor het dagelijkse woon-werk-verkeer waar ik toch het meeste mee te maken heb is het voldoende en als het nodig is pas je er met z'n allen in (voor een kort ritje). Verbaasd was ik over de hoeveelheid grip die zo'n auto heeft in de sneeuw (ook dankzij alle electronica die helpt).
Het weekend na het ongeluk zijn we direct op auto-jacht gegaan. Eerst online kijken wat er in de buurt te koop was en een lijst gemaakt van een aantal 'kandidaten' en uiteindelijk is het een Ford Focus geworden. Deze hebben we niet direct mee kunnen nemen want we wilden er nog een nieuwe distributieriem in hebben en een week ha het ongeluk reed ik in een andere auto (en was de Citroen C1 terug).



Aangezien de Focus een trekhaak heeft hebben we deze direct maar goed ingewijd. Enige tijd geleden hadden we bij de IKEA in Oslo een nieuw matras gekocht, maar deze bleek toch iets te hard waardoor het slapen minder plezierig was. Gelukkig heeft IKEA een 90-dagen omruil periode op matrassen en dus zijn we zaterdag's naar het Best Tankstation geweest om een aanhanger te huren en zijn we een dagje naar Oslo geweest om dit matras in te leveren en een zachtere te kopen (welke overigens goed bevalt - we worden niet met rugpijn wakker). De zondag daarna hebben we 'Karnaval Aking' gehad met Xander's klas. De kinderen (en enkele ouders) hadden zich verkleed en we gingen sleetje rijden bij de golfbaan (we waren er al eerder achter maar zo'n snowracer gaat best hard als xander en ik er op zitten en van de heuvel naar beneden gaan) en zoals altijd krijgt zoiets een internationaal kleurtje (in dit geval Noors, Duits, Nederlands) en liepen we dus met Ho Narro kaartjes om de nek. Een geslaagde en gezellige middag.

Afgelopen week heb ik op het werk veel gesprekken gehad (later hierover meer) en daardoor een hectische week gehad. Vrijdag had ik vrij - Xander's klas had samen met de 6e klas (die helpen de 1e klas - de fadderne) de 'morgensammling' (de ochtend-vergadering). Dit is een half uurtje waar de andere klassen in de gymzaal zitten, de ouders van de uitvoerende kinderen mogen kijken en de kinderen liedjes gaan zingen - in dit geval in het noors en engels - en laten zien wat ze geleerd hebben.
Aansluitend kon ik boodschappen gaan doen en voorbereiden voor de TenTreff (tieners in de kerk) overnachting in de kerk (van vrijdag avond tot zaterdag middag). Vaak wordt zo'n overnachting een overleving, maar deze keer ging het grootste gedeelte om 2 uur slapen en waren ze de hele nacht rustig... een geslaagde overnachting en erg gezellig. Minke belde tussendoor nog op dat het strijkijzer een rare geluid had gemaakt en het nu niet meer deed (ach ja... hij was ook 'al' 3 jaar oud... dacht dat die dingen langer mee konden gaan, bedankt Murphy) en ik dus even een nieuwe moest halen bij de Elkjøp in Lillehammer.

En of het nu tijdens de overnachting was, tijdens het parkeren bij de Elkjøp of de kerkdienst op zondag weet ik niet, maar Murphy moet in een stuip hebben gelegen toen iemand de tomtom uit de Focus heeft gejat. Alleen snap ik werkelijk niet hoe ze dat ding hebben kunnen meenemen uit een afgesloten auto zonder sporen van braak...

zaterdag 6 februari 2010

Ontmoetingen...

Het is al weer een poosje geleden dat we iets geschreven hadden op de blog, we dachten er wel steeds aan, maar kwamen er niet toe. Te druk, te moe, te....

Het was de afgelopen tijd ook wel een beetje druk en vermoeiend moet ik zeggen. 's Avonds als het dan rustig was kwamen we er niet toe om ook maar iets te doen. Zahra lijkt gezond en actief, maar bij het consultatiebureau hebben ze al een paar keer niet de vaccinatie gegeven omdat ze ontzettend vaak koorts heeft (zomaar spontaan 39.5 koorts, 2 dagen lang, en daarna knapt het weer op) en dan mag je niet gevaccineerd worden. Daarnaast heeft ze het probleem dat ze niet tot nauwelijks aan komt in gewicht en 's avonds nogal huilerig kan zijn. Alles bij elkaar behoorlijk vermoeiend, maar... ze zijn naar het ziekenhuis in Lillehammer geweest voor een onderzoek en hopen dat we snel weten wat het probleem is of dat het probleem over gaat. Op de dagen dat ze ziek is is ze overigens nog steeds levendig, speelt (niet zoals op een normale dag, maar ze is er goed onder) maar ze mag dan niet naar de barnehage. De werkgevers van ons krijgen dus regelmatig een telefoontje 's ochtends dat we of thuis werken of niet kunnen komen.

Donderdag kreeg mijn werkgever ook zo'n telefoontje - ik kon niet op het werk komen, maar de oorzaak was een beetje anders.

Ik reed, zoals gewoonlijk, in de auto naar het werk en we moeten eerst een stukje omhoog naar de weg rijden. Nu was het de afgelopen tijd erg koud geweest met weinig neerslag (dus spekgladde ondergrond - geperste sneeuw) en er was een aardige hoeveelheid stuifsneeuw gevallen wat in combinatie met de wind toch aardige bulten kan opleveren - op de weg lag een 15 a 20 cm op sommige punten. De sneeuwdikte was niet zozeer een probleem, maar wel dat de banden in de sneeuw happen, maar de sneeuw dus totaal geen grip kan opleveren op de gladde ondergrond. Niet genoeg om naar boven te rijden in ieder geval.
Bijna boven aangekomen liep ik vast, maar dan moet je dus terugrijden (zonder mogelijkheid tot omkeren - weg is te smal) en ook achteruit over het spoor. En daar ging het dus fout... Auto gleed van de overgang af met 1 achterwiel en dat achterwiel kwam tussen de 2 rails. Op dat moment kan je maar 1 ding doen: uit de auto, proberen politie te bellen en wachten tot er een trein aan komt (welke ik probeerde te waarschuwen met een lampje) maar het mocht niet baten - de auto is totaal aan puin maar gelukkig (!) zat er niemand in de auto.





Het blijft vandaag even bij een kort bericht - we moeten straks op auto jacht (niet gepland, maar moet wel).
Een geluk bij een ongeluk, we waren net over gegaan naar een all-risk verzekering. Nu nog zien te bedenken hoe ik het schadeformulier moet gaan invullen....