Ja... we zijn weer terug. Het heeft circa 7 weken geduurd voor we onze wekelijkse avonturen noteren, maar op de een of andere manier kwamen we er niet helemaal aan toe.
Op de een of andere manier kom je niet toe aan schrijven van een blogartikel als je een baby in huis hebt. Niet dat die het verbied, maar soms heb je wel even zin in wat rust... Gelukkig gaat het allemaal goed met Zahra en ze groeit goed. Xander vind het maar wat geweldig zo'n klein zusje en is (op zijn manier) heel lief voor haar. Soms sleept hij de wipstoel (met Zahra er in) achter zich aan door het huis om haar iets te laten zien, is enthousiast als ze weer iets nieuws kan alleen is zich nog niet helemaal bewust van zijn omvang tov die van Zahra :)
Februari was koud. Erg koud... We hebben hier net niet de -30C gehaald (het stopte bij -28.5C) maar het was koud genoeg. Tijdens die kou kwamen we er achter dat de accu van de Mitsubishi toch niet helemaal toppie was. Het starten onder de -15C ging gewoon slecht (of niet) dus was het extra belangrijk om de motorverwarmer tijdig aan te sluiten en met gekruisde vingers de auto te starten. Toch maar bij de Biltema een nieuwe accu gehaald en die er in gezet. Direct kom je er achter dat je niet helemaal aan die temperatuur gewend bent. Moertje los halen, even aan de kant leggen, nog een moertje los, aan de kant leggen, accu er uit, accu er in, moertje pakken.... moertje pakken... vastgevroren! Na een poosje klungelen zat dan toch de nieuwe accu er in en dat was wel een verademing :)
Verder hebben we weinig last gehad van de kou. Wij niet, maar de Mondeo wel zo vernamen we na afloop. We wilden hem starten toen het weer wat warmer werd maar dat konden we helemaal vergeten. Nu hadden we het brandstoffilter al een poosje niet meer vervangen en dat is waarschijnlijk het probleem (ijs in het brandstofsysteem). Wel een nadeel van die kou is dat je je helemaal het apezuur stookt.
Na een paar weken flinke kou werd het wat zachter en kregen we bezoek. Eerst kwamen Bert, Mieke en Sigrid langs. Ze hebben een paar dagen kunnen genieten van het mooie winterweer, maar... helaas was het te bewolkt om naar de sterren te kunnen kijken (was wel de wens). Wel hebben ze de omgeving goed bekeken, over het Mjøsa gelopen, met de slee gespeeld en zijn ze ook samen met Xander naar het
Vinterpark in Hunderfossen geweest. Na een aantal gezellige dagen was voor hun de vakantie weer voorbij en mochten ze weer terug naar Nederland met het vliegtuig.
We hoefden niet lang te wachten op het volgende bezoek, Freddie en Karin stonden al bijna klaar om deze kant op te komen. Het ontbrak ze nog maar aan één ding: een sleutel van ons huis! Gelukkig was Bert bereid om de huissleutel van ons mee te nemen en deze persoonlijk bij hun langs te brengen. Bedankt! (of was het nu per ongeluk meegenomen?).
Voor ons bleeft toen de taak over om de parkeerplaats wat op te ruimen (er stonden 3 auto's en dus was hij vol). Na een nogal enthousiaste poging de Mondeo omhoog te slepen met de Galant hebben we toch buurman (en de McCormick) om hulp gevraagd en is de auto toch nog boven in het dorp neergezet. In iedergeval konden ze na 2 dagen rijden ons huis binnen zonder dat wij aanwezig hoefden te zijn. Ook zij hebben het Vinterpark bezocht, maar dan in het speciaal het ijshotel (meest zuidelijke ijshotel van scandinavie). Na enkele dagen hier de omgeving onveilig gemaakt te hebben met de auto (
hier weet een noor nog van mee te praten) en een bezoekje aan Oslo was het voor hun ook weer tijd om terug naar Nederland te reizen (met een tussenstop in Kopenhagen).
Klik op de diashow voor grote afbeeldingen
Afgelopen dinsdag hebben we de Mondeo zelf naar het demontage bedrijf gesleept en komende week moeten we daar de (internationale) papieren regelen zodat RDW ook weer een auto van de lijst kan halen. Het demontagebedrijf was erg goed aangegeven (niet dus) en de tomtom wist gelukkig de weg (niet dus). Na een kleine studie van de kaarten wisten we ongeveer waar we moesten zijn en vonden we het bedrijf. Natuurlijk reden we het bedrijf voorbij en stonden we op een besneeuwde weg (voor de Galant, achter de Mondeo die niet wilde starten) met een pad van ca. 2.5 meter breed. Gelukkig begreep ik het principe van autosocks en nadat de schoenen waren uitgedaan kon de mondeo toch nog met de hand teruggesleept worden (op een licht schuine helling welke we natuurlijk naar boven moesten).
Morgen (zondag 8 maart) wordt Zahra opgedragen in de baptistengemeente in Lillehammer. Terwijl we daar mee bezig waren kwamen we tot het besef dat dit met Xander nooit opgedragen was (het eerste jaar waren we 'gemeenteloos' en hadden we het nogal druk met zijn gehuil - daarna is dit enigzins vergeten) dus daar willen we ook nog een zegen voor vragen.
Alhoewel de afstand nogal groot is kan iedereen er bij aanwezig zijn door het internet - we gaan proberen dit live uit te zenden via ustream.tv en de videoplayer wordt op deze blog gezet. Natuurlijk is er een stapel techniek voor nodig (welke allemaal kan weigeren), maar we gaan het gewoon proberen.
Zondag 8 maart van 11.00 - 12.30 is er een dienst, live te volgen op de blog (de player wordt er neer gezet)
