Hello World !

Føde- / Geboorte-album Zahra

Zahra Brinkman
14-dec-2008 00:15
3899 gram / 54 cm

Marsepein en Suikergoed

Dinsdag begon de dag erg koud, we hadden geen warm water meer. Na wat dingen te hebben gecontroleerd contact gehad met de Kari en Per Erik. Nu is het geen grote ramp, maar warm water is toch fijner om te douche enzo. Thomas kreeg op het werk een ingeving dat er wel eens kortsluiting kon zijn ontstaan en ik ging in de kelder kijken ('s ochtends was hij te duf om op dit briljante idee te komen ). We hadden wel wateroverlast, want de pijp van de afvoer van de wasmachine zat niet op het andere uiteinde vast. Dat kon wel eens wat kortsluiting hebben veroorzaakt, maar van alle stoppen was er nog niet een doorgeslagen. Dus verder opzoek. Tot mijn oog viel op een stekker van de warmwaterboiler, die niet in een stopcontact zat. Dus die er maar eens ingedrukt. We hoopten nu weer warm water te hebben - het schijnt een van de basis-voorwaarden van een boiler te zijn - en ook maar even een berichtje naar Kari gestuurd...

Per Erik wilde toch ook nog even komen kijken naar de stroom in de kelder toen ik op het punt stond boodschapppen te gaan doen. Ook aan hem het uitgelegd van de stekker en verzekerd dat als ik terugkwam de temperatuur van het water zou checken, ging hij verder met het werk. Hij waarschuwde nog wel dat het erg glad was met de sneeuw en dat ik het gas er op moest houden naar boven. Bij thuiskomst was het water nog steeds koud en is Per Erik gaan meten, maar ook hij kon niets raars vinden. De loodgieter zou langs komen tegen 18.00 uur, maar dan zouden wij aan het eten zijn in de kerk. Dit gaf niet want Per Erik zou er wel bij zijn.

In de kerk stond er voor ons "Risgrøt" klaar als warme maaltijd. Het wordt gegeten door de julenisse en wordt hier in de traditie gegeten op lille juleaften (23 december). Er zit dan een gepelde amandel in de grote pan met grøt en diegene die deze in zijn of haar schaaltje heeft krijgt dan een extraatje. Vaak is dit marsepein. Wat is nu risgrøt, volgens Thomas heet het dikke rijst met suiker en kaneel. Het is (grøt)rijst gekookt in water en later wordt er melk toegevoegd zodat er een dikke brij ontstaat. Het wordt gegeten met boter, kaneel en heel veel suiker (ander is het ook niet te vr****). De noren vinden dit dan ook een lekkernij. Voor mij was het te eten met veel suiker en kaneel. Xander raakt al aardig ingeburgerd, die stond te juichen toen hij het zag en zei dat het lekker was en het wel kende (van de barnehage).

Na afloop was er JUBA voor Xander en hij wilde graag dat ik mee ging. Dus heb ik samen met hem geknutseld voor de Julemesse. We gingen glazen potten verven. Tja en niet veel later was de pot geverfd inclusief de tafel en Xanders handen. Na wat schoonmaakwerk was alles weer aantoonbaar. Omdat er na de JUBA jaarvergadering was in de kerk ging ik met Xander vast naar huis.

Woensdag ging Xander gewapend met zijn slee naar de barnehage. Want dinsdag had weer gesneeuwd. Thomas had wat moeite met naar boven rijden en zat dan ook al snel vast met de auto in de sneeuw. Per Erik die aan het sneeuwschuiven was heeft hem dan ook losgetrokken, met als gevolg een is minder waardevolle auto, door een extra deuk in de deur dankzij de tractor.

Daarna heeft hij de sneeuwsokken omgelegd en zijn ze veilig bij de barnehage aangekomen. Xander heeft de hele dag lekker met de slee gespeeld. Gelukkig mochten andere kinderen zijn slee ook uitproberen, want Xander was de enige die een slee mee had.

Ik werd 's middags weer verwacht in Gjøvik voor een echo. Ditmaal was het vrij snel klaar. Er was voldoende vruchtwater en ook de placenta functioneerde prima. De metingen waren erg bijzonder, want de vorige keer was de groei nog -18% ten opzichte van het gemiddelde nu was het +15%. Dit dus geheel tegen de verwachting in. Maar niets om je zorgen over te maken, er kon een verkeerde meting tussen zitten. Na afloop nog even bijgekletst met mijn collega's. Die al dachten dat ik al aan het bevallen was.

Donderdag was het weer tijd om naar de verloskundige te gaan. Die was op zich tevreden, maar vond het niet goed dat er wat suikers in mijn urine zaten en na de curve te hebben gezien van de echo heeft ze contact gezocht met de gynecoloog in Gjøvik. In overleg moest ik toch maar voor een glucosetest naar het lab gaan, om te kijken of ik ook zwangerschapsdiabetes had. Dit werd ingepland voor de volgende morgen.

Thomas zat in lillehammer voor zijn werk, om weer eens wat geld los te peuteren bij een klant. Wat dan ook wel aardig gelukt is, naar eigen zeggen. Hierdoor mocht ik Xander op halen van de barnehage, wat hij dan ook niet erg vond, want dan was hij lekker vroeg thuis.

Vrijdagaochtend moest ik mij nuchter melden bij het lab. Het lab. zit bij onze huisarts dus dat is erg dichtbij. Na een suiker meting van mijn nuchtere toestand, mocht ik suikerwater drinken en 2 uur in de wachtkamer wachten. Niet echt spannend, gelukkig was ik er op voorbereidt en had ik een boek meegenomen. De huisarts kwam ook nog even een praatje maken en ook werd ik door het lab. personeel in de gaten gehouden. Na 2 uur werd er weer geprikt en kon ik naar de huisarts om het resultaat te bespreken. Hij had ondertussen ook weer overleg gehad met Gjøvik over de waarden. Ik heb dus zwangerschapsdiabetes. De waarde na 2 uur was te hoog. Nu mag ik niet meer snoepen, geen snelle suikers meer eten en drinken. :-( Dus geen suikergoed meer voor mij en dat met sinterklaas en kerst. De glucosetest wordt over 4 weken herhaalt om te kijken of het alleen zwangerschapsdiabetes is. Toen Xander dit hoorde was de reactie: maar... mamma heeft nog een heleboel chocolaatjes! Hoe moet dat nu? Oh... dan ga ik wel helpen, maar pappa moet ook helpen want zoveel chocolaatjes passen niet in mijn mond.

Vrijdagmiddag heb ik besteed aan het bakken van boterkoek voor de Julemesse in de kerk in Lillehammer. Wel een raar idee dat ik er zelf niet van zal eten. Thomas mocht bij thuiskomst proeven of de boterkoek te eten is en 's avonds mocht ik nog even naar de kerk om deze langs te brengen omdat we er niet vroeg konden zijn op zaterdagochtend.

Vandaag zijn we weer een gekortwiekt en kunnen een stukje minder vermogend weer toonbaar over straat. Niet dat een Noor zich daar druk om maakt. 's Middags zijn we naar de Julemesse geweest. Het was er niet razenddruk. Er waren wat handgemaakte spullen te koop, natuurlijk koekjes en koek en ook de lotterij kon niet ontbreken. Na wat inkopen te hebben gedaan en bij de lotterij wat te hebben gewonnen (chocolade julenisser die natuurlijk door Xander verwerkt moesten worden want ik mag geen suiker van de dokter) gingen we nog even wat kerstinkopen doen. Tja ik heb Xander belooft dat we morgen de boom gaan opzetten.....

Hest er Best

Het grappige van een blog schrijven is dat je wordt gedwongen om na te denken wat je eigenlijk gedaan hebt. Als je gewoon 'je leven leeft' lijkt alles gewoon voorbij te gaan, maar zodra je opschrijft wat je meemaakt kom je er achter dat er toch veel meer gebeurd dan je eigenlijk onthoud.

Afgelopen dinsdag moest er geld uitgegeven worden - en dat wil hier heel goed. Minke is naar Hamar geweest om een lamp te zoeken voor in de woonkamer (maar niet de juiste gevonden) en heeft daarna maar inkopen gedaan in de Babyshop in Hamar. Er miste nog een wipstoeltje in de verzameling, dus die is nu ook aangevuld.
Daarna was het snel terug naar huis (eerst even Xander ophalen bij de barnehage) en eten omdat er 's avonds JUBA was in de kerk en Minke hier 'pepperkake' moest bakken met de jongste kinderen. Het is altijd afwachten hoeveel er zijn en soms zijn het er maar 2 of 3, maar nu waren er 7 kinderen en dan is samen bakken toch wel oppassen :)

De volgende dag was een spannende dag voor Xander: een dagje meedraaien bij de nieuwe barnehage. Het is wel een grote overgang van een naturbarnehage naar een normale barnehage waar de kinderen minimaal de halve dag binnen zitten. Samen met de andere 5-jarigen heeft hij regelmatig wat les als voorbereiding op de school en is er meer binnenspelen. Wel gaan ze naar naar buiten, maar is het niet meer zoals nu het spelen en klauteren in het bos. Er ligt minder de nadruk op zelfstandigheid en lichaamsbeheersing bij deze barnehage en dat is toch wel een minpuntje: eigenlijk hebben we het liefst een naturbarnehage in het dorp :)

Donderdag was het weer eens tijd voor de verloskundige. Hier was alles ok en het ging allemaal voorspoedig, eigenlijk heel weinig over te melden (en dat is natuurlijk wel lekker). Deze komende week is het weer afreizen naar Gjøvik Sykehus voor een echo en donderdag weer eens bijpraten met de verloskundige, dus echt vervelen doet Minke zich nog niet.. 's Avonds kwam Per-Erik (de buurman) even langs om de serienummers te controleren van de boiler - het water is niet helemaal heet meer en de temperatuur verder omhoog draaien heeft ook geen zin meer. Volgens hem was het het verwarmingselement in de boiler die vervangen moest worden en die werd besteld..

Vrijdag sloeg dan toch de verveling een beetje toe en was er een herkansing voor de lamp - Minke zat weer in Hamar en deze keer kwam ze terug met een lamp. In het begin hebben we allemaal spaarlampen geplaatst in de woning en dit is nu weer wat gecompenseerd met een dubbele halogeen lamp en een flinke hoeveelheid licht. Wel lekker natuurlijk dat er voldoende licht is in de woning in deze 'donkere dagen' (vandaag hoorde ik in de auto dat de zon om 15.00 onderging - dus maar een paar uurtjes zon).
Xander had een dagje 'på tur' naar de domkirken. Alle ouders moesten weer de autostoeltjes inleveren bij de barnehage omdat er ook gereisd moest worden. Hij wilde er na afloop verder niets over vertellen behalve dat het heel leuk was en dat ze pølser hadden gegeten tussen de middag dus we zijn er niet veel wijzer van geworden. Op de barnehage is het trouwens ontzettend glad - de hele helling is een ijspartij en het is niet verantwoord meer om omhoog te lopen (en dat gebeurd dus ook niet meer door de ouders - de kinderen vliegen natuurlijk gewoon omhoog)

Zaterdag begon de dag met mooi wit weer. De afgelopen dagen was de sneeuw gesmolten (en hier en daar, vooral op parkeerplaatsen natuurlijk) weer opgevroren en was het spek-en-spek glad. Het ziet er een stuk beter uit nu het wat witter is (en de zojuist opgehangen straatversiering in de winkelstraat van Moelv ziet er een stuk beter uit met sneeuw). We zijn met zijn allen naar Hamar geweest om een vogelhuisje te kopen (en Xander moest een kleine (kunst)kerstboom mee van ongeveer 35cm hoog) en daarna zijn we doorgegaan naar het centrum van Hamar. Daar hebben we eerst even wat gegeten en daarna naar de bioscoop gegaan. Xander wilde niet verder, maar bij de bios hebben we hem maar verteld dat we een film gingen kijken. Het was het eerste bezoekje aan de bioscoop voor hem, dus wat onwennig - maar toen hij hoorde waar het over ging was hij dolenthousiast. De noorse titel is 'Hest er Best' (paard is het beste), de oorspronkelijke titel is 'Het paard van sinterklaas' (zie linkje voor een trailer van de film).

Klik voor een vergroting


De reactie was direct 'Maar daar snappen ze toch niets van?'. Nu klopte dat ook wel, maar het werd gebracht als een decemberfilm en volgens de omschrijving ging het over 'julenisse sinterklaas' (julenisse is een tradionele scandinavische kerstman/kerstkabouter - het lijkt wel alsof de julenisse en sinterklaas samengevoegd zijn tot de bekede 'santa claus' in amerika en/of een gemeenschappelijke basis hebben in uit de RK-kultuur). Natuurlijk was de film helemaal in het Noors, maar Xander kon het goed volgen. Het was ook wel enigzins herkenbaar (verhaallijn: meisje uit China emigreert naar NL, moet taal leren, onwennig op school, moet nieuwe vriendjes maken, komt in nieuwe cultuur met Sinterklaas, wil graag een paard van Sinterklaas).
Volgende week (tip voor mensen rond Hamar) is Hest er Best 2 in de Hamar Bios (vrijdag/zaterdag). Of we er heen gaan weten we nog niet, maar Xander zal zeker niet tegen zijn :)
Na de bios kwamen we middenin een fakkeloptocht naar het centrum. Hier zijn we meegelopen en daarna vanwege het slechte weer (natte sneeuw / regen) zijn we naar huis gegaan.

Zaterdag avond begon het opnieuw te sneeuwen en zondagochtend lag er een 10 a 15cm verse sneeuw. Per-Erik maakte rond een uurtje of 11 het pad naar de weg sneeuwvrij en daarna ben ik maar bezig gegaan met een grote sneeuwschep om de auto parkeerplaats vrij te maken. Xander was ondertussen in de sneeuw aan het spelen en was enigzins geirriteerd dat ik de sneeuw van zijn speelplaats weg schepte en vroeg "waar moet IK dan spelen?".... Nou, misschien op die 4 hectare sneeuw om onze woning heen die geen parkeerplaats heet? Daarna was het al snel spelen met de slee op de helling van de opslagschuur van de buren.





In de middag kwam Per-Erik samen met een loodgieter langs om het nieuwe verwarmingselement te plaatsen, maar... er bleek niets mis te zijn met het element. Op de boiler zit echter ook een mengkraan (die mengt 85C water uit de boiler met koud water tot een acceptabele temperatuur) en die bleek van binnen helemaal vol kalk te zitten waardoor er maar weinig warm water in het systeem kwam. Na het vervangen van het meng-gedeelte hebben we nu kokend heet water en niets meer te klagen (alleen oppassen dat je je niet verbrand - misschien de mengkraan nog maar wat aanpassen...) :)
Daarna zijn we nog naar de familiedienst gegaan in Lillehammer. Na de kirkekaffe (koffie met wat te eten) zijn we naar huis gegaan en was het (tenminste voor Xander) het einde van het weekend.

Vandaag (maandag) stonden we op het punt om de auto in te stappen maar moest Xander spontaan overgeven (of iig - hij maakte dergelijke geluiden) en werd hij ziekjes. Die bleef dus een dagje thuis bij Minke en heeft eigenlijk de hele dag rustig aan gedaan (op de bank liggen, TV kijken) en knapte aan het einde van de dag weer op.

Toen ik terug reed naar huis vond ik de lucht er wat apart uit zien en zat veel naar boven te kijken, maar ja... moet wel opletten op de (gladde) weg en het verkeer. Het is best wel apart om op het noorderlicht af te rijden als je naar huis gaat - jammer dat het bewolkt was, maar toch is het betoverend dat de lucht groen is en dan verschuifd naar rood/oranje... nu nog een wolkenloze avond en dan komen er wel foto's/filmpjes denk ik :)

En het wordt...

Afgelopen zondag hadden we een bijzondere dienst in de kerk. Ik was even bang in Amerika te zijn beland, maar de preek zette me daarover heen. Het was nog al een zeer langdradig in herhaling vallend lang gebed door de mensen die "muziek" maakten. Gelukkig was ik niet de enige die niet zo van deze gevoelsdiensten houdt.

Maandag ging Thomas op weg naar Lillehammer om weer eens de "vliegende Hollander" uit te hangen. Ze hadden een probleem waar ze niet uit kwamen. Op mijn eerste verlofdag heb ik dan Xander na de barnehage gebracht. Xander vond dit niet zo erg, want we waren wat later. Ik had niet zo veel haast. Daarnaast hadden we de snelle auto mee, de mitsubishi. We vertrokken in volle vaart om daarna weer boven op de rem te gaan voor een stel herten, die van onze voortuin gebruik wilden maken. Bij aankomst bleek iedereen in de verwarmde lavo(een van de huisjes op het terrein) te zitten, om te ontbijten. En daar kwam al de eerst noorse zin uit Xanders mond: nei, jeg har spist (nee, ik heb al gegeten). Na al zijn spullen op de daarvoor bedoelde plaatsen te hebben gelegd, ben ik weer naar huis gegaan. Hier rustig aan begonnen met enkele klusjes die er nog steeds lagen. Voor ik het wist was de tijd al weer om en kon ik Xander op gaan halen. Ik had immers beloofd op tijd te komen. Ook nu zaten ze lekker binnen, zich op te warmen aan de houtkachel in de lavo. Xander heeft goed geoefend om niet te vallen van de ijsheuvel en rende voor mij uit naar benednen. Ik was wat voorzichter met de heuvel aflopen. Tijdens de terugrit genoten we van een prachtige zonsondergang, jawel tegen 15.45

Dinsdag had ik weer het rijk alleen en dat is wel even lekker. Eindelijk een beetje vakantie gevoel. Lekker aan rommelen en opruimen. Laatste verhuisdozen uitpakken enzo. Thomas was aan het werk in Hamar en Xander was naar de barnehage. 's middags op tijd het eten klaar, want Xander wilde graag naar JUBA, waar ze iets gingen maken voor de julemesse(kerstbazaar). Eerst heb ik hem even geholpen, om vervolgens toch een poging te wagen om uit het zicht te verdwijnen, zodat hij wat meer met de kinderen zou optrekken. Die poging slaagde goed en uiteindelijk gingen we laat terug naar huis. Xander wilde niet slapen op de terugweg, want hij was een grote jongen. En ging dus direct thuis naar bed.

De volgende ochtend zou hij naar de barnehage, maar wakker worden was wat lastig. Maar hij zei ik ben een grote jongen en ga niet piepen. Dat deed hij ook niet, hij was alleen erg traag. Ik ging 's middags naar Gjøvik voor mijn 4 wekelijkse echo. Daar aangekomen was het duidelijk dat het nog wel een tijdje ging duren. Er werd na 10 minuten netjes verteld dat het uitliep en ik tot 12.30 uur wel wat kon gaan drinken. Dat dus maar gedaan en netjes op tijd terug. Eindelijk na 45 minuten wachten was ik dan aan de beurt. Ditmaal was niet alleen de verloskundige die normaal de echo doet er. Er was namelijk een nieuw echo apparaat gekomen en daardoor was er nog een arts en een stagaire en een man van het bedrijf die het nieuwe apparaat wist te bedienen en uit te leggen. Dat het nieuw was gaf de tijd wel aan. Na 45 minuten was eindelijk alles gemeten en bekeken en wederom te klein bevonden. De arts vertrouwde het niet helemaal en kon ik door naar de kraamafdeling om een half uurtje aan een ctg-apparaat te liggen. Met die resultaten moest ik dan maar even terug komen. En ik zou nog een echo krijgen over 2 weken, omdat ze bang zijn dat het gewicht nog meer zou afvlakken. Op naar de kraamafdeling. Daar aangekomen, moest ik wachten tot een ctg vrij. De verpleegkundige was moeilijk te verstaan en had ook geen idee wat voor een dialect ze sprak. Niet lang daarna wist ik dat ze deens was en daardoor niet te verstaan was. Gelukkig sprak ze wat langzamer toen ze wist dat ik nog niet zo lang in noorwegen was. Na een half uurtje plat te hebben gelegen aan de ctg, was de arts en verpleegkundige tevreden met het resultaat en kon ik weer terug naar de verloskundige. Die was ook tevreden en na 2 uur verliet ik dan ook het ziekenhuis. Om daarna nog even bij mijn collega's langs te gaan. Die zaten met smart te wachten op een recept van de boterkoek. Natuurlijk vertaald in het noors.

Vrijdag was het voor Xander zijn vrije dag van de week. Na vele tekenfilmpjes verder, werden we gebeld met skype. Oma wilde even kletsen. Hierna zijn we naar Gjøvik gereden om een verlanglijste je maken voor Xanders verjaardag. Gelukkig had Xander in de winkel wel aardig voor ogen wat hij graag wilde hebben, en na een half uur hadden we een lijstje klaar. Na nog wat andere boodschappen waren we weer thuis aangekomen. Op het pad naar het huis stond nog steeds een auto die van de weg was geraakt en vast zat. Tja ijsrijden met een auto is nog niet het meest eenvoudige.

Xander is al helemaal in de kerstsfeer en wilde dan ook graag nog iets te knutselen hebben. Dus dat moest en zo voor het eten in elkar gezet worden. Het resultaat 6 julenissen.

Na een knutselochtendje, ja de eerst noorse kerstkaart is af zijn we wezen kijken bij een julemesse in moelv. Rekeninggehouden met de noorse grote voor dit soort dingen, stelde dit wel heel weinig voor. En rij met tafels met wat zelfgemaakte spullen. Wat noors eetwaar. En heel veel mogelijkheden voor het komen van lootjes. En natuurlijk een tafel waar je wat te eten en te drinken kon kopen. Na een pot zelfgemaakte appelmoes en een zak met smulringen verlieten we dan ook weer het pand. Daarna nog wat inkopen gedaan in Moelv, was het de zeer koude wind die ons weer naar binnenjaagde.

zoeken naar balans

Na een rustig weekend, omdat Xander koorts had gevat, begonnen we weer aan een werk en school week. Deze begon rustig. Op dinsdagavond was er weer JUBA en ditmaal zouden de kinderen een beetje mee krijgen van de nederlandse traditie Sint Maarten. Ze hadden al 2 weken hard gewerkt om een lampion te maken. En nu kondern ze dan eindelijk zien wat de bedoeling was. Omdat de Noren niet gewend zijn dat kinderen met een lampion langs zouden komen, stond ik op de route die ze zouden lopen met de lampion. Gelukkig voor de kinderen had ik ook nog wat lekkers mee, en na het zingen van het vertaalde sint Maarten liedje, 11 november is de dag.... konden ze dan eindelijk het fel begeerde snoepgoed in ontvangst nemen. Het werd niet erg vroeg al met al en het was dan maar goed dat Xander de volgende dag een beetje kon bijslapen net als ik. Xander wilde graag samen spelen woendag, maar er waren ook nog wat klusjes in huis te doen. Gelukkig konden beiden uitgevoerd worden. En na het eten zou ik nog op het werk een kerstkaart gaan maken, dus na een snelle maaltijd ging ik er vandoor. Volgens Xander hoefde hij die avond geen bijbel te lezen, want anders had mama het verhaal niet gehoord. Tja daar was wel goed over nagedacht.

Op het werk was het ondertussen muisstil en ik was even bang dat er niemand was. Maar iedereen was zo inspannend bezig dat ze geen tijd hadden voor het normale drukke geklets. Na enige tijd had ik de achterstand die ik had, doordat ik later was gekomen, redelijk snel ingehaald. En hier het resultaat.

Donderdag na het werk nog wat inkopen gedaan, zodat ik 's avonds nog een arretjescake en boterkoek kon maken voor mijn laatste dag. Na wat uitproberen met de oven, was uiteindlijk de tweede boterkoek geschikt als lekkernij voor op het werk. En de arretjescake stond afwachtend in de koelkast tot de volgende morgen.

Wakker worden op de laatste werkdag is raar, maar als je dan ook nog tot de ontdekking komt dat het heeft gesneeuwd geeft wel een hele andere indruk. Na 20 centimeter sneeuw van de auto's te hebben geveegd, konden we in de sneeuw naar ons werk. Ik was een paar minuten te laat, maar thomas kreeg onderweg naar het werk problemen met de auto en is dus eerst maar eens naar de garage gereden. Dit bleek uiteindelijk te liggen aan niet goed geblanceerde wielen (loodjes er af gesprongen op de hobbelwegen bij de barnehage).

Mijn dag verliep vrij rustig. Tussen de middag bij de lunsj (jaja... lunch) kon ik mijn collega's verblijden met de nederlandse lekkernij. En zij hadden voor mij nog een cadeautje, Glaswerk uit Gjøvik, zodat ik ze niet zou vergeten. Een theelichtje en een schaal voor chocolade zodat ik het thuis gezellig zou hebben op de bank tijdens het uitrusten. En ik moest zeker langs komen als ik mij verveelde.

Mijn leidinggevende kwam uiteindlijk met een grote verrassing. Ik moest haar zeker bellen als ik geen oppas had voor Xander tijdens de bevalling. Dan kwam zij wel naar het ziekenhuis om daar op Xander te passen. Dat was wel het laatste wat ik had verwacht. Nu maar niet hopen dat ik tijdens de geplande Julebord op 7 december ga bevallen, want dan krijg ik denk ik weinig hulp van mijn collega's. Dan zitten ze vol met alcohol...

Aan het eind van de dag na afscheid te hebben genomen van iedereen, ging ik Xander op halen van de barnehage, zodat Thomas de auto bij de garage kon weg halen. Het grote verschil was het weer, want in Gjøvik had het gesneeuw, maar in Hamar was het spiegelglad van de ijzel (en dus opassen dat je niet omvalt!)

In het weekend was er weinig gepland, wel moesten we van Xander ski's kopen. Helaas voor Xander was de sneeuw van gisteren volledig bevoren, dus met skieën moet hij nog even wachten. Wel konden we alle kanten op glibberen en is het wederom oppassen dat niet de zwaartekracht te veel getest wordt. Het was voor het eerst dat het bijna onmogelijk was om de weg naar boven te rijden, zelfs met spijkerbanden.

Even een paar foto's

Verschillende foto's Okt/Nov 2008

Contractueel werkloos

Tijd om weer eens wat te schrijven in ons wekelijkse dagboek. Nadat de rust weer was terug gekeerd na het bezoek, werd Xander ziek. En er viel sneeuw. De werkweek was voor mij zeer kort doordat ik een dag met Xander thuis was omdat hij ziek was en daarna was het mijn eigen wekelijkse dagje dat ik was ziek gemeld. Dus donderdag maar eens weer naar het werk gegaan. Het werken is hier ook zo vermoeiend :-) Hier had ik een ontmoeting met de leidinggevende van de laboranten uit Oslo en Gjøvik. Ze had vele verhalen over mij gehoord. Gelukkig waren deze allemaal posistief. Ook had ik 's ochtends al gehoord dat ze me naar mijn verlof, oftewel mijn werkloosheid, graag een vast contract wilde geven. Maar eerst moest ik rustig met verlof gaan en minstens een half jaar. De vrijdag was ik al weer vrij, omdat de barnehage weer eens geplande dag dicht was. En er dus geen opvang/school was voor Xander. Eigenlijk had ik in Nederland willen zijn bij de trouwerij van André en Marjan. Helaas was dit door het vliegverbod (kans op springend vruchtwater) niet mogelijk. We hopen dat jullie een fijne dag hebben gehad.

Thomas moest deze week wel fulltime werken ;-) Vooral rijden in de sneeuw en maken van foto's was een van zijn bezigheden. Daarnaast het proberen te verstaan van dialecten en het ontwikkelen van een eigen Noors dialect, genaamd nedernoors.

De vrijdagavond mocht ik de tieners in de kerk in Lillehammer weer vermaken met wat muziek. Het gaat een beetje rommelig, maar gelukkig komt er uiteindelijk toch nog een redelijk stukje muziek uit de instrumenten. Maat houden blijft lastig, maar na een uurtje oefenen kunnen we dan toch nog een liedje ten gehore brengen zonder dat iedereen zijn eigen ritme en tempo aanhoudt ;-)

Zaterdag is het tijd om Xander te voorzien van een aantal wintersbenodigdheden voor school. We gaan dan ook op stap naar Hamar, om terug te keren met winterschoenen. Dit zijn een soort van hoge laarsen met voering. Volgens Xander in de winkel helemaal niet warm, maar na een dagje dragen ging hij er toch anders over denken. Ook nog een extra dress (een gummi skipak) gekocht, omdat hij vond dat de andere te groot was.

Na het eten kon Xander eindelijk in zijn lang verwachte schuimbad duiken. Hij wilde al heel lang graag schuim in het bad, helaas heeft hij zo nu en dan een wat vergeetachtige moeder. Nadat de hele badkamer geheel schoongespoeld was met schuimgolven was het toch echt bedtijd tot spijt van Xander.

Zondag zijn we lid geworden van de baptistengemeente in Lillehammer. We zouden een stukje inleiding houden. Gelukkig hebben ze ook een vetaler van het Nederlands naar het noors in de gemeente. Ons Noors gaat vooruit, maar om een heel stuk zo even te vertalen gaat toch nog net iets te ver. We hebben dankzij de vertaling van Menno onze inleiding in het Noors kunnen doen. Nadat de gemeente onze toetreding had goedgekeurd werd het met ons gebeden. Bleek dat het gewenst was om te knielen, dit gaat mij tegenwoordig niet zo makkelijk meer af. Gelukkig kreeg ik bij het opstaan enige hulp.

Maandag mochten we ons weer nuttig maken op het werk. Thomas zat bij een klant, waar hij vrijdags iets had opgeleverd. En had voorgesteld om 's maandags daar support te leveren en problemen op te lossen. Dit werd door de noren dat ook met beide handen aangegrepen. Dat was namelijk geen gebruikelijke procedure. Noren lopen gewoon weg als iets klaar is, als het niet werkt dan bel je maar en dan kijken ze wel wanneer ze tijd hebben om langs te komen. Voor mij was het een rustig dagje. Ik mocht van mijn collega's niet meer te veel lopen en werd dus aan de papierarbeid gezet. Voor een dagje niet erg.

Dinsdag zou Xander voor het eerst alleen naar de kerk gaan voor de gezamelijke maaltijd en JUBA. Hij zouden worden opgehaald door Gea en daar had hij erg veel zin in. Hij voelde zich dan ook erg groot. Ze gingen op de JUBA lampionen maken, ik had wat met de voorbereidingen geholpen en Xander zou helpen met het zoeken van takken. Nadat alles in de auto was ingeladen vertrok Xander met Gea en Jurjen. Wij zouden ondertussen thuis eten (maar kwamen tijdens de voorbereiding hiervan er achter dat we acher Gea aan mochten rijden om het voorbereide werk mee te geven - dit lag nog naast de etenstafel....), om vervolgens in het ziekenhuis in Gjøvik een rondleiding te krijgen op de bevalling en kraamafdeling. Omdat het niet toegestaan is om kinderen mee te nemen op de rondleiding, was het zo een goede oplossing. We hebben uitleg gehad hoe de procedure is met de bevalling en na die tijd. Erg afhankelijk hoe alles verloopt zal ik toch zeker 3 dagen daar gaan doorbrengen. Ook moet alles gezellig zijn en vooral moet je je goed kunnen ontspannen. Er zijn verschillende mogelijkheden qua pijnbestrijding, waaronder accepunctuur en lachgas. En mocht je het zelf niet nodig hebben, misschien je partner wel. Na afloop van de bevalling wordt je dan overgeplaatst naar een kamer, waar je dan samen met bent met partner en baby. We zullen wel zien tegen die tijd hoe dit alles zal verlopen.

Na de rondleiding Xander opgehaald bij de kerk in Lillehammer. Hij had het erg naar zijn zin gehad en moest toch echt even zijn lampion laten zien.

Woensdag had ik weer een uitslaapdag. Thomas zat in Eidskog ongeveer 2,5 uur rijden vanaf Moelv (wat dakzij de mist zowel heen als terugweg iets meer werd). Xander was naar de barnehage. Het rare was al de hele week dat het in Hamar mistig was en in Moelv en Gjøvik mooi weer was. Xander was på tur (op pad) geweest en had het erg naar zijn zin gehad. Samen ben ik met Xander naar de bibliotheek geweest, om weer een nieuwe noorse boekjes te lenen en een cd met kinderliedjes. Tot mjin verbazing kende Xander al vele liedjes en zong ze mee. Samen met Xander 's avonds naar de ouderbijeenkomst geweest, omdat Thomas nog door de mist 2,5 uur naar huis moest rijden (wat dankzij de mist.... ach laat ook maar). Daar bleek dat ik toch wel erg gewemd was aan het Totens dialect en ik nog niet zo veel verstand heb van het Hedmarks dialect. Gelukkig hoefde ik niet veel te zeggen. Het ging vooral over het personeel, wat op sommige dagen wat ontbreekt. En over het juletrefest (kerstboomfeest. Zelfs na de vergadering heb ik nog geen idee wat ik me hierbij voor moet stellen. Behalve dat er cadeautjes komen voor de kinderen en we veel eten moeten wegwerken. Xander heeft laten zien dat hij goed kan stil zitten tot verbazing van de noren.

Donderdag was het weer eens tijd voor een bezoekje aan de verloskundige. Het gekke is dat ik nog steeds niet gewend ben, dat het altijd uitloopt. En ik dus weer veel later op mijn werk was dan ik dacht. De verloskundige was dit keer erg tevreden. Bloeddruk en urine was goed. Ik hou vocht vast, maar dat was niet meer geworden. Mijn buik groeit in eigen tempo net zo als het kind. Het enige waar ze veel moeite voor gedaan heeft, is proberen of te het hartje kon horen op een andere manier dat via de rug. Dat is haar niet gelukt, want het kindje ligt nog al raar gedraaid in mijn buik. Dat wist ik al wel, want zo nu en dan heb ik erg last van druk op mijn ribben, lever en maag.

Op het werk heb ik eindelijk mijn lang verwachte contract kunnen ondertekenen wat vanaf 1 september geldig is. Het nieuwe contract is na enkele maanden (hoe kan het ook anders!) foutief opgeleverd... een verkeerde begindatum van mijn contract. Dit mocht met de pen aangepast worden van Oslo (ja, die zagen het contract al weer terug komen) en nu is er dan toch een ondertekend contract. Tja typische noorse eigennaardigheden. Het contract zal overigens niet meer zo lang geldig zal zijn, namelijk tot volgende week vrijdag. Maar ik heb een contract!

Kvitfjell

Soms heb je een dag zonder opdrachten. In NL noemen ze dit wel eens een bank-dag, hier kom je gewoon op kantoor en je gaat wat dingen prutsen, zien of je een collega kan helpen, of er nog mail is... een rommeldag.



Vorige week donderdag was dus zo'n dag voor mij. Maar om 9 uur hadden ze dit al gehoord op het kantoor in Lillehammer (tsja... gezamelijke agenda he?) en zij hadden nog een opdrachtje: de bergen in naar Kvitfjell (ski-gebied) om daar wat hardware langs te brengen en wat kleine storingen te verhelpen.



Nu had het net vantevoren gesneeuwd (collega's vroegen al of ik wel een 4x4 had), dus eerst even naar huis de sneeuwkettingen en een foto-toestel gehaald zodat er onderweg nog wat mooie plaatjes geschoten konden worden.



Kortom - betaald een dagje foto's maken in de bergen :)

En een paar mooie panorama foto's van het Gudbrandsdal gemaakt.



Best wel een straf dat werk van mij....

Panorama foto's Kvitfjell

De eerste vlokjes

Eindelijk is het zover, door iedereen lang verwacht en nu toch gekregen. Het heeft gesneeuwd.

Na een nacht met lichte vorst, was de voorspelling dat er sneeuw zou komen. En daar had niet iedereen opgerekend. Het is een chaos op de weg bij gardemoen en oslo. Aan de andere kant van noorwegen zijn ze bang voor een ras, steenlawine vanwege de storm en regen.

Xander was ziek gisteren en blijft vandaag nog een dagje thuis om bij te komen. Hij kan zich dan ook niet bedwingen om even lekker in de sneeuw te gaan spelen.

Vliegverbod

Het is al weer even geleden dat ik naar de verloskundige ben geweest. Die vond enige sporen van suiker en eiwit in mijn urine. En dus werd ik doorverwezen naar de huisarts en het lab. Hier hebben ze opnieuw alles bekeken en kreeg ik een afspraak mee voor de huisarts. De maandag er op moest ik opnieuw urine inleveren. Deze was helemaal schooon. Ook werd mijn Hb gemeten en die was laag volgens de laborante. Daar moest ik het maar met de huisarts over hebben. De huisarts wist ook weinig spannends te vertellen. We hebben dan ook nog even een gezellig babbeltje gemaakt.


Tevens gevraagd of ik nog naar nederland mag vliegen. Maar helaas, hij kon me geen garantie geven dat er niet iets zou gebeuren en wilde dan ook geen verklaring uitschrijven.


Die woensdag had ik een echo, om te kijken hoe de groei was van het kindje. Het beeld was hetzelfde als de vorige keer. Het lichaam groeit gemiddeld en het hoofdje ligt iets achter. Er werd een arts bij geroepen en die zei dat het geen probleem was, want niet alle mensen hadden een groot hoofd. En het gaat om de inhoud die er in zit. Wel was de procedure om over 4 weken weer te kijken naar de groei. Dus ik ben benieuwd hoe het dan zal zijn, maar waarschijnlijk hetzelfde.

koninklijke aanwijzingen

Afgelopen week hadden we bezoek uit het verre zuiden. Minke's ouders hadden een weekje herfstvakantie (wel maf overigens, de herfstvakantie was hier 2 weken eerder) en kwamen vorige week vrijdag avond met het vliegtuig naar Noorwegen om even te onthaasten...

Na een ontspannen vlucht gingen ze met de trein naar Moelv en daar zouden ze door ons opgehaald worden. Aangezien we nog wel wilden dat Xander ging slapen hadden we hem verteld dat opa en oma de volgende dag op bezoek zouden komen. Als we hem niets verteld hadden was hij de volgende ochtend natuurlijk enorm geschrokken als hij spontaan opa en oma had gezien :-)

Minke had afgelopen vrijdag nog een avondje bij de TenTreff (tiener treff van de kerk) en zou na afloop doorrijden naar het station, maar ja... zoals altijd als iets gepland wordt loopt het iets anders en ben ik nog snel naar het station gegaan omdat Minke een beetje later was...



De volgende ochtend hoorden we Xander op de kamer bij Opa en Oma (hij gaat nooit zomaar die kamer in, die is normaal leeg). Later vroegen we hem hoe hij het wist dat ze er waren, 'nou, ik ging naar beneden en zag vreemde jassen aan de kapstok. Toen dacht ik dan zijn opa en oma er ook vast dus ben ik er maar heen gegaan'....



Na een rustige ochtend moesten we nog even naar de kapper en zijn we daarna met zijn allen in de auto gestapt naar de winkel. Hij had wel warme herfst-kleren (dik gevoerd regenpak), maar als er straks sneeuw ligt moet het een afgesloten pak zijn op de barnehage. Na wat zoeken, passen, meten, testen was Xander het helemaal zat en hadden we een mooi warm pak voor hem gevonden. Na afloop wilde Xander naar de barnehage om die te laten zien aan opa en oma, maar dat kwam qua timing niet echt geweldig uit...

Eenmaal thuis hebben we de zomerbanden van de mitsubishi vervangen voor de spijkerbanden. Het is welliswaar nog geen 1 november (pas na 1 november is het toegestaan), maar de voorspellingen waren dat er wel glad weer zou kunnen komen.


Zondag zijn we met z'n allen naar de kerk in Lillehammer gegaan. Op de heenweg waren we erg blij met de bandenwissel... Alhoewel we niet echt snel reden brak het achtereind van de auto toch uit, ook bij 60km/u en ook bij 50km/u. (en dat met spijkerbanden....)

Na de kerkdienst bleven we nog een poosje koffiedrinken en minke's ouders zaten lekker bij te praten met Menno & Gea en werd het uiteindelijk toch nog een lange ochtend :) Terugweg zagen we dat we niet de enige waren geweest die het een beetje glad hadden gevonden. Er lag een auto in de greppel (metertje of 5 naar beneden) en de weg glom nog van het ijs (de volgende dag las ik in de Gudbrandsdal Avis dat de politie het omschreef als 'levensgevaarlijk glad, je kon niet op je benen staan')



Na afloop moest Xander toch nog naar de barnehage en zijn we hier toch maar even heen geweest zodat hij kon laten zien waar hij zijn tijd doorbrengt :) Opa en Oma moesten direct alle speeltoestellen bekijken en meeklimmen over de slootjes.















Maandag had ik een dagje werk in Gudbrandsdal (ski-gebied) en Minke een normale werkdag een Gjøvik. Xander bleef bij opa & oma thuis en samen hebben ze een rustig dagje gehad met wandelingen in de buurt. Dinsdag was eigenlijk dezelfde situatie, maar nu was Xander gewoon naar de barnehage :)



Woensdag had Minke haar wekelijkse thuisblijfdagje (beetje rust nemen van de dokter) en zijn Koos & Emmy Hamar onveilig wezen maken. Na afloop hebben ze Minke van huis gehaald en hebben ze samen Xander van de barnehage gehaald en konden ze ook zien hoe het er uit zag met kinderen.



Op Donderdag had Minke een dagje vrij genomen en zijn ze met z'n vieren naar Gjøvik geweest. Op donderdag kwam ook een pakketje met de post welke ik besteld had: een extra gps-systeem. Soms is het wel handig om 2 te hebben (beiden weten we de weg nog niet helemaal hier) en de elprice had een magazijnopruiming waardoor we toch over de streep getrokken werden om een 2e systeem te kopen naast de tomtom. Het apparaatje kostte ons maar nok 595,-. Bij het aanzetten kwam er de optie om de NL-taal te gebruiken (da's handig!) en toen ontdekten we toch een reden voor die (toch wel) lage prijs... Volgens ons heeft Beatrix een bijbaantje: het inspreken van stemmen voor Medion....



Vrijdag was iedereen weer weg en zijn Minke's ouders een flinke wandeling wezen maken in de buurt. Aan het einde van de dag ging ik weer naar de kerk omdat er een TenTreff nacht was (allemaal PC mee en een LAN-avond). Het was een gezellige nacht (vooral voor de tieners), maar de volgende dag voelde ik me toch niet helemaal fit na 1,5 uur slapen en ben ik thuis nog even in bed gedoken. Na een extra 1,5 uur zijn we een wandeling wezen maken in de buurt met ons allen om in de regen terug te komen bij de auto :)



Zondag zijn we de dag rustig begonnen en hebben we vanaf een uurtje of 11 een hele stapel wafels gemaakt en deze samen met een flinke hoeveelheid rømme (soort zure room) en aardbijen-jam verorberd. Het middageten hebben we maar niet gehad en later zijn we met z'n allen richting Gardermoen gegaan... het weekje Noorwegen zat er weer op voor Koos & Emmy en zijn weer teruggevlogen naar Nederland. Na afloop hebben we heerlijk gegeten bij de Statoil (Xander natuurlijk weer een pølser in een lompe en wij een 2-handen burger) om vervolgens weer terug te rijden naar huis.

Daar hoorden we Beatrix nog zeggen 'De routebegeleiding wordt nu gestopt, u heeft uw bestemming bereikt'...

Vikingen

Nou, dat was al 2 weken lang geen nieuws uit het Noorden... nou ja, anderhalve week dan misschien - oke... het was lang genoeg om moppers te krijgen dus bij deze weer een nieuw bericht!



Vorige week dinsdag zat ik op mijn werk toen de GSM overging. Het gebeurd wel ietsvaker, neem de telefoon op en is het de barnehage. 't Eerste wat je dank denkt is "Oh nee, wat nu weer?" :) Nu was het een andere barnehage, die in Moelv, dus het was iig geen Xander die uit de boom gevallen was. Ze kwamen met het goede nieuws dat er voor Xander een plaats is in de barnehage in Moelv. Hier moesten we wel even over nadenken... Het bevalt Xander uitstekend op de andere barnehage en hij leert er aardig rap noors en om hem er zomaar weer van af te halen... Aan de andere kant is het wel lekker dat hij hier in Moelv op de barnehage zit bij jaargenoten die straks naar dezelfde lagere school gaan (kan hij nu al vrienden met ze worden). Uiteindelijk hebben we maar besloten toch de huidige barnehage op te zeggen en hem naar Moelv te laten gaan (overigens: opzegperiode is 3 maand, dus per 1 januari gaat hij over naar de nieuwe barnehage).

Minke is de volgende dag dus naar de barnehage gegaan met Xander (was een dagje thuis omdat hij nog moe was van het weekend) om de opzegbrief te brengen.



Vrijdag kwam Xander (volgens zichzelf) ziek thuis. Hij voelde zich niet helemaal fris, maar het toneelspel was goed :). Zaterdag zijn we in Gjøvik geweest om nog wat dingen te kopen voor o.a. de babykamer (tsja... 't wordt toch weer tijd), een kado voor Yaïr (die op dat moment net weer uit het ziekenhuis in Groningen was ontslagen) en een nieuwe portemonnee voor mij. Ik vond dat het geld zo snel op ging en budgetteren hielp niets, maar bij een nadere inspectie bleek er dus gewoon een gat in mijn portemonnee te zitten. Toen we later bij de Kiwi kwamen voor wat boodschappen ging het alarm af bij binnenkomst. Ik vroeg of ze me niet in de winkel wilden hebben, maar dat viel gelukkig nog mee. Bij het verlaten van de winkel ging het alarm weer en er werd wat om gelachen en we liepen verder (waarom zou je zo'n alarm ook serieus nemen). Na even nagedacht te hebben moest het dus in m'n portemonnee zitten, maar zo 1-2-3 kon ik niet de boosdoener (RFID chip) vinden.



Zondag hadden we in de kerk nog avondmaal waar we de dingen voor klaar moesten zetten, en 's middags hebben we het rustig aan gedaan. Xander voelde zich nog niet helemaal fit (ook diarree) en de maandag ben ik dus ook thuis gebleven bij hem omdat hij nog niet naar de barnehage kon. Dinsdag is hij wel weer naar de barnehage gegaan omdat het eigenlijk helemaal opgeknapt was.



Dinsdag kwam ik bij de Europris en bij het verlaten van de winkel ging het alarm. Moet er toch wat aan doen...

's Avonds was er fellesmat (gemeenschappelijke maaltijd) bij de kerk. Na het eten was er nog wat praten en Minke ging op zoek naar de RFID chip en vond deze... Die hebben we daarna maar in de jaszak van Menno gedaan.

Xander ging na afloop nog naar de JUBA, maar aangezien er uitval was ging Minke ook mee om te helpen en ik mocht de keuken in om chocolade muffins te maken (een beetje van mezelf, een beetje van Toro). Het was een beetje lastig inschatten, maar uiteindelijk waren de 35 stuks net voldoende voor de 8 kinderen :)



Woensdag had Minke weer een dagje vrij en moest ze 's middags naar de oudergesprekken bij de barnehage om 13.30. Het personeel had haar nog niet helemaal verwacht - het was pas een week later... Nou ja, in ieder geval niet te laat zullen we maar denken :) Ze heeft Xander direct meegenomen en die had een probleem - zijn muts (van spiderman) was hij verloren in het bos en dus moesten ze direct een nieuwe kopen (direct maar 2 gekocht voor er weer 1 verloren wordt).

Donderdag had ik al het idee dat Minke niet echt opschoot naar het werk, maar later had ik pas door waarom dat was. Ze moest eerst nog even bij de verloskundige langs om 9 uur :) Het groeit allemaal goed, maar er was wel suiker gevonden in de urine, dus dat moet verder onderzocht worden (maandag weer bij de huisarts langs - in de loop van de week meer info).



Vrijdag kregen we te horen dat Yaïr weer in het ziekenhuis was opgenomen met flinke koorts! We hopen natuurlijk dat de behandeling snel aanslaat en hij weer snel naar huis kan, maar 't is wel even schrikken...



Wat ook even schrikken was de afgelopen week was de economische situatie in IJsland. Gelukkig had ik geen geld te staan bij IceSave (alhoewel het geld uiteindelijk toch terug zou komen voor de spaarders) had ik wel een gedeelte van het geld te staan bij Glitnir. Enkele eeuwen geleden kwamen de vikingen naar Europa toe om daar (naast het reguliere handelen ook) te plunderen. Nu doen ze het iets handiger - ze zetten gewoon een bank neer en wachten op het geld ;) Deze actie is toch enigzins mislukt (zoals Landsbankinn en Kaupþing banki hebben vernomen). Glitnir is welliswaar aangesloten bij de noorse bank-verzekeringen, maar ik had nog geen zin om mijn geld via de Glitnir van Forseti terug te halen. Aan de andere kant - waar staat het wel veilig?



Na enkele adviezen ingewonnen te hebben hadden we besloten toch maar een aanzienlijke aanschaf van duurzame goederen te doen en zijn we flink aan het shoppen gegaan bij Computerland. Net voor ik op de bestel knop drukte bedacht ik me dat computers toch niet echt 'duurzame' goederen waren en mijn geld dan zelfs veiliger stond bij een IJslandse bank zijn we het zaterdag maar gaan investeren in zweeds hout. Zondag kon Minke dus een nieuw TV-møbel in elkaar sløtelen terwijl ik de auto op winterbanden zette en in de rij mocht aansluiten bij het tankstation (op zondag is diesel ca. 1,5 kroon / 18 eurocent goedkoper dan op maandag en volgens mij was iedereen aan het banden wisselen) om bij de luchtpomp te komen en de banden op druk te zetten.

Minke moet officieel nog even wachten voor ze op de winterbanden mag rijden omdat bij de Mitsubishi spijkerbanden zijn meegeleverd en dat mag pas vanaf 1 november OF als er sneeuw valt.

Gelukkig is die verwachting er nog niet voor de komende week, maar je weet het nooit wanneer er 's ochtends een witte verassing buiten ligt :)

Herfst (deel 2)

Er ging iets fout met de opmaak, maar ook met de video die er bij zat :(

Bij deze nogmaals de video!

Herfst

De afgelopen week was (voor de afwisseling) eens een rustiger weekje. Tenminste voor ons :)



Vorige week was het graan gemaaid voor het huis (ziet er weer eens anders uit) en zo ontstond er een mooi speelveld voor de kinderen. Dit samen met het mooie weer zorgde er voor dat Xander dan ook (samen met de buurjongens) veel buiten te vinden (springen in de stapels met stro, rollen met de stro-balen en stro-oorlog houden).







Woensdag was het Minke's eerste ziekmeldingsdagje. De hele woensdag heeft ze het rustiger aan gedaan (beginnen met uitslapen) en dat beviel wel goed. Vrijdag is ze bij de huisarts langs geweest voor een ziekmeldingsverklaring (de verloskundige mag dit niet uitschrijven, dat moet de huisarts doen) en die is vandaag (maandag ingeleverd).



Donderdag was een grote dag! Niet voor ons, maar voor Jan & Rachel. Woensdag had Rachel te horen gekregen dat het verstandiger was om het kind te halen en donderdag kon ze al terecht bij het ziekenhuis in Groningen. Gefeliciteerd van ons en kom snel weer op krachten! Natuurlijk zouden we graag Yair willen bewonderen, maar dit blijft nu (helaas) even bij digitaal bewonderen...







Na enkele dagen moest hij alweer terug naar het ziekenhuis om onder de blauwe lamp te gaan (net als zijn grote broer enkele jaren geleden). Klik op de onderstaande linkjes voor verhalen en foto's!




De eerste foto's

Na 2 dagen terug in het ziekenhuis

Bezoek in het ziekenhuis




Donderdag kwam Xander nogal geirriteerd terug van school. Hij had meegeholpen een groot vuur te maken bij de barnehage, maar toen het eenmaal brande vroeg hij de leidster waar de pølser was...

Die was er niet, het was gewoon dode takken verbranden. In de auto was hij nog kwaad.... Wie gaat er nu vuur maken als je geen pølser hebt? (zie ook: de heilige worst voor meer begripsvorming)



Vrijdag moesten wij na het werk snel de auto inpakken omdat we door gingen naar Mesnali Ungdumssenter en Leirskole. Dit centrum (met een restaurant / hytter / camping etc.) is een onderdeel van het Noorse Missiegenootschap (staatskerk) en er zijn vaak jongeren aanwezig voor de konfirmasjon. Hier had de kerk in Lillehammer een gebouw afgehuurd waar we met een 25 personen een gezellig weekend samen hebben doorgebracht en het ook hebben gehad over de toekomst van de kerk (wat doen we / waarom doen we het / wat staat er te gebeuren het komend jaar / etc). Een van de dingen die steeds weer ter sprake komen is de baptist landsmøte (landelijke samenkomst van de baptisten in Lillehammer)volgend jaar. Er wordt een groot aantal mensen verwacht welke allemaal een overnachting moeten hebben (slaapzakken in de scholen / campings afhuren / etc) en er moeten veel 'seminars' worden ingepland (dus veel zalen).



Zaterdagmiddag was er nog een wandeling door het bos en 's avonds hadden we ook een zaklamptocht door het bos (de kinderen vinden dat echt fantastisch). Onderweg hadden we nog een paar bijbelteksten welke van toepassing waren op wat in de middag gesproken was en een kleine overdenking. Daarna was het verder naar de bålle (vuurplaats) in het bos. Hier waren gelukkig wel pølser met lompe (soort aardappelpannekoek) en hadden we geen boze Xander :)

Tijd vliegt

2 weken geleden al weer het laatste blogitem geweest! Sinds die tijd zijn we eigenlijk best wel druk bezig geweest. De eerste week waren er niet zoveel spannende dingen, maar was het gewoon druk!



Vorige week zat ik de hele week in Lillehammer. Op zich is dit maar een half uurtje rijden, maar... Xander gaat naar de barnehage in Nydal :) (pak de kaart er maar bij!) Dit betekende dus dat ik 's ochtends eerst naar het oosten reed (richting Hamar) en Xander naar de barnehage bracht. Daarna reed ik terug, voor ons huis langs en door naar het noorden (Lillehammer) om daar te werken. Aan het einde van de dag reed minke vanaf Gjøvik naar het noorden (naar Moelv) om door te rijden naar het oosten (richting Hamar) en Xander op te halen. Na afloop terug naar het westen (zelfde weg) naar huis. Gevolg was dat we een paar kilometer extra gereden hebben, een barnehage in Moelv wordt toch wel handig denk ik zo :)



De maandag begon het dus met heen en weer rijden. Gelukkig zijn mijn arbeidstijden enigzins flexibel en vond mijn collega het ook niet erg om pas om 8.30 te beginnen in Lillehammer, dus dat kwam allemaal goed. De dinsdag begon als een normale dag, maar... aan het einde van de dag ging ik niet terug naar Moelv, maar bleef ik in Lillehammer om samen met Menno in (het zij-zaaltje van) de kerk een bijna typisch noorse maaltijd te verorberen. Pizza dus, maar geen Grandiosa :) Terwijl de pizza in de oven lag hebben we samen nog een accespoint geplaatst in de tienerruimte zodat daar ook een internetverbinding is om na afloop de pizza weg te werken. Ondertussen kwamen de nieuwe bewoners van het appartement boven de kerk ook verhuizen dus werd het lekker rommelig... Na alles in de afwasmachine geplaatst te hebben en de inrichting van de zaal iets veranderd te hebben begon de gemeentevergadering en was ik uiteindelijk rond een 22.30 thuis. Minke had netzoals maandag Xander gehaald van de barnehage en had een avondje thuis en was begonnen met het verzamelen van kleren om de tassen in te pakken.



Woensdag was ik aan het overwerken (ja, dat kennen ze hier ook). De installatie van een cluster liep niet geheel *kuch* vlekkeloos. 's Avonds om een uurtje of 22.15 had ik het wel gezien en heb de anderen nog een prettige nacht gewenst (tsja, zij zaten in Lillehammer, maar ik moest nog terug naar Moelv...). Later bleek dat zij maar een half uurtje langer hadden gewerkt dus dat viel nog wel mee. Minke was aan het einde van de dag weer naar Nydal gereden, maar had daar nog een dugnad avondje en hing samen met de anderen in de touwen om nieuwe speeltoestellen te maken voor de kinderen. Een geraamte voor een grote wigwam rond de vuurplaats (overigens hebben ze er nu tentdoek overgedaan en ontstaat er zo een wigwam met een mooie vuurplaats, lekker warm en gezellig!), balansdraaden (2 paralle draden, 1 voor voeten, 1 voor handen), balansbalken (zelfde, maar nu een boomstam onder ipv een draad), etc. Xander vind dit geweldig en heeft al aardig wat rondjes gemaakt over het nieuwe speeltraject :). Thuisgekomen ging ze verder met het inpakken van de tassen en toen ik om 22.45 binnenkwam mocht ik hier ook nog even mee helpen: dugnad ;)



Donderdag begon weer hetzelfde, maar waren we allebei eerder vrij. Minke ging eerst Xander ophalen en toen ik thuis kwam gingen we samen op pad naar Gardermoen. Op Gardermoen aangekomen geparkeerd op P4 en met de bus verder naar de Terminal. In de terminal direct ingecheckt en Xander vond het allemaal reuzespannend en wilde het vliegtuig in. Het was dan ook een teleurstelling voor hem dat hij na het inchecken toch echt even moest wachten, vooral nadat er bekend werd dat er een uur vertraging was.



Samen hebben we eerst in een restaurantje gegeten met het uitzicht op een vliegtuig welke aankwam, leeg gehaald werd, volgetankt, personeel er in, controle, vol met passagiers en de baan op geduwd werd (ca. 30 minuten in totaal). Zo kwam er bij Xander ook iets meer begrip dat hij moest wachten en dat er veel moest gebeuren. Ondertussen kon hij toch nog wat brood opeten en zat hij tenminste niet met een lege maag in het vliegtuig :) Uiteindelijk konden we naar de gate en daar wachtte nog een verassing voor hem, we moest weer wachten (en het duurde al zo lang...). Probeer dat maar eens uit te leggen na 2 uur wachten. Na nog samen te kijken naar aankomende vliegtuigen (tijd doden) mochten we eindelijk door naar het vliegtuig. We konden hem nauwelijks bijhouden...



Eenmaal in het vliegtuig moest de knuffelbeer natuurlijk stevig worden vastgehouden (die had immers geen veiligheidsriem!) en was het een complete ontlading toen we in de in de lucht waren. Verder een rustige vlucht gehad, beetje laat, maar wel mooi avondrood boven de wolken dus een mooi uitzicht...



Rond 22.00 waren we op Schiphol en dat is toch altijd wel een beetje apart. Sterling is een goedkope maatschappij en heeft dus natuurlijk een budget contract met Schiphol, maar het is toch altijd een beetje apart dat er een trapje bij zo'n 737 wordt gezet, veel succes en denk om het afstapje!

Daarna hebben we de trein genomen naar Hengelo waar Minke's ouders ons hebben opgehaald vanaf het treinstation. Natuurlijk moesten we nog even wat praten en lagen we uiteindelijk rond 01.30 op bed...

De volgende dag hadden we een vol programma. Eerst moest de huurauto worden opgehaald. Het zou een Kia Picanto worden, maar het werd iets kleiner... een Fiat 500 :) Dit was voldoende voor ons 3-en en wat bagage en dus gingen we direct door naar de tandarts. Na een snelle controle (en het ontvangen van een rekening) konden we direct door naar Erica. Xander had zijn vriendenboekje nog op school te liggen en we hadden afgesproken dat we hem zouden ophalen... De andere kinderen vonden het geweldig om Xander weer te zien en de traktatie maakte dit natuurlijk helemaal compleet. Na een half uurtje gingen we weer verder naar het gemeentehuis om ons uit te schrijven uit NL. Natuurlijk moesten we even bij bakker bart aan voor een broodje en konden we in de auto springen om naar de oude woning te rijden.

Xander had zich al helemaal verheugd om bij 'buurvrouw Mien' en snoepje te vragen (dat deed hij in NL wel vaker) en het was leuk om elkaar weer te zien. Na even in de woning gekeken te hebben en de planten uit de woning gehaald te hebben was het tijd om koffie te drinken bij de buren. Nogmaals bedankt voor het oppassen op onze woning en voor de gezellige 5 jaar in Erica!

Om 13.15 kwam er bezoek (de nieuwe kopers en de beide makelaars) en ging ik even langs voor een kleine inspectie van de woning. Natuurlijk was er niets veranderd (goh!) dus dat rondje was ook snel klaar. Nog even de meterstanden opnemen en daarna konden we gezamelijk naar de notaris in Emmen. Na een kort praatje en de nodige papieren waren wij een huis armer (en een fles wijn rijker) en konden we door naar Noordhorn.

In Noordhorn gingen we bij Rudy & Laura aan en gingen we gezamelijk met de hele familie chinees eten (tsja... dat hebben ze weer niet in Noorwegen!). Na een hele stapel ve-tsin gekocht te hebben bij de lokale chinees konden we samen eten. Xander was verstandiger en ging aan het kindermenu (samen met Lisa). Na een aantal uren praten / eten was het toch weer tijd om verder te gaan... Op naar de trouwerij van Patrick & Jorien!

Hier stond ongeveer de halve afdeling IT van het DrentheCollege en behalve gezellige gesprekken was het ook ontzettend warm... Gelukkig konden we ook zo nu en dan afkoelen buiten. Na een gezellige avond was het om 12.00 tijd om weer in de auto te stappen en terug te rijden naar Hengelo. Xander (die het een geweldig feest vond) heeft de eerste kruising niet eens gehaald, die viel in de auto ongeveer om...

Op zaterdag hadden we een familiedag van de familie akker ( klik voor foto's ). Na wat drinken gingen we het avonturenpad op waar Xander wilde laten zien wat hij geleerd had op de barnehage :) 's Avonds gingen we met z'n allen eten en 's avonds waren we redelijk op tijd terug.

Zondag hebben we nog Minke's opa en oma bezocht (natuurlijk foto's bekeken) en na een paar uurtjes was het toch tijd om terug te gaan en af te reizen naar Dusseldorf om met Norwegian terug te gaan naar Oslo. Minke's ouders brachten ons naar Dusseldorf. Daar bleken bijna alle vluchten een vertraging te hebben van ca. 45 minuten (later bleek ons vliegtuig dit ook te hebben) omdat er 1 taxibaan onbeschikbaar was ivm onderhoud. Gevolg was wel dat we laat (en vermoeid) aankwamen op Gardermoen en het hier een enorme zooi was bij de bagageband (alle bagage van 3 à 4 vliegtuigen waren op 1 band gegooid). Aangekomen bij de auto was het zoeken naar het parkeer-kaartje... spoorloos... samen alle koffers nagezocht, alles, maar niet te vinden natuurlijk! Dus bij het automaat de support gebeld en het probleem uitgelegd. Terwijl zij bezig was een nieuw kaartje te maken trok ik al de credit-card om te betalen en bleek het parkeer-kaartje tussen de noorse bankpassen te zitten :) Na een rit van 1,5 uur waren we laat thuis en konden we de nieuwe week vol vermoeidheid beginnen....

Maandag had Minke een echo. Alles lijkt goed te zijn, maar het heeft last van een familietrekje, het is een dwarsligger. Het is echter nog een discussiepunt welke familie er last van heeft, maar ach... Hierdoor was het niet goed te zien of het hoofdje wel goed genoeg groeide en is er dus een afspraak gemaakt voor een extra echo. Na afloop van de echo is Minke naar de barnehage gereden om Xander op te halen (die nog moe was) zodat die niet een erg lange dag had.

Dinsdag kwam Minke in ieder geval wakker op het werk aan. Vlak bij het werk brak het linkervoorwiel onder de auto weg! Nu is dat op zich vervelend, maar nog vervelender was dat de auto niet stil stond toen dat gebeurde... Gelukkig gebeurde het niet 5 minuten eerder toen ze 90 reed. Na hulp van een paar voorbijgangers kwam de NAF (noorse ANWB) en is de auto weggesleept naar een garage in Gjøvik.

Woensdag was het dus met de bus naar het werk voor Minke en donderdag kon ze de auto weer ophalen.

Donderdag was Minke vrij (ik moest werken in Ringebu en Minke had midden op de dag een afspraak bij de verloskundige, dus vrij was makkelijker). Bij de verloskundige kreeg ze te horen dat het verstandiger was om een dagje in de week minder te werken. Xander heeft de verloskundige geholpen met alle dingen (opnemen bloeddruk, aftellen voor bloedprikken e.d.) dus die kwam helemaal hyper terug. Na afloop zijn ze met z'n 2-en naar Gjøvik gegaan met de bus om de auto weer op te halen (en een klein fortuin achter te laten bij de garage).

Dit weekend slapen we wat bij en doen we het rustiger aan :)

Opruimen

Na het vorige dubbeldikke zomernummer op de blog vandaag een korter item :)

Donderdag hadden we bij Xander op de barnehage het høstfest, het herfstfeest. We hadden geen idee wat we moesten verwachten, maar volgens de begeleiding zouden er veel mensen komen en waren er veel activiteiten en na afloop (hoe kan het anders!) een bbq. Nou is een flinke groep mensen in Noorwegen nogal snel "veel", maar het probleem is wel dat er geen parkeerplaats is voor deze hoeveelheid mensen. Er waren ca. 100 personen, maar het was wel een probleem om de auto kwijt te raken...
Er waren inderdaad verschillende activiteiten, maar... Xander moest en zou aan Minke laten zien dat hij paard durfde te rijden (Minke had dit nog niet gezien) dus stond hij 2x in de rij (er waren namelijk 2 paarden) en dus hebben we alleen in de rij gestaan en xander alleen paard gereden (maar hij vond het geweldig!)



Høstfest op de barnehage Marihøna

Op de vrijdag was de barnehage dicht (personeel ging op cursus) en Minke had hiervoor vrij genomen. Nu was het uiteindelijk nog een drukke dag met o.a. bezoek bij de bank voor het omzetten van de bankrekening (JA! We hebben onze persoonsnummers!). Daarna moest ze nog bij de jordmor langs voor een bewijs dat ze mocht vliegen komend weekend. Daar aangekomen bleek dat deze niet afgegeven kon worden door de jordmor, maar dat dit door een arts moest. Gelukkig hadden we net onze persoonsnummers gekregen en had Minke dezelfde ochtend de NAV gebeld (organisatie voor arbeid en gezondsheid) om een huisarts-voorkeur door te geven. Ze kon dus direct even langs bij de huisarts voor een afspraak. 's Middags zat ze bij onze Nederlandse huisarts (da's ook wel weer prettig) en heeft ze nu een verklaring dat ze mag vliegen.

Vorige keer schreef ik al dat er 5 kuub hout voor de deur gegooid zou worden. Nou... die omschrijving klopte wel aardig!


Ik hoef niet te vertellen wat de bezigheid van die avond en de volgende dag was...

De volgende dag (zaterdag) had Minke dugnad bij de Kerk in Lillehammer. Er was een dag bij de kerk waar veel mensen zich voor hadden ingeschreven om allemaal klusjes uit te voeren (dugnad is vrijwilligerswerk waarbij er soms, zoals binnenkort bij de barnehage, een verplicht karakter is). Ik had mijn eigen vorm van dugnad met het bovengenoemde hout...

Vandaag (zondag) was er een samlingsfest bij de kerk, een soort van start van het seizoen. Iedereen was gevraagd om wat gebak oid mee te nemen en aangezien er veel nationaliteiten zijn was het dus ook gevarieerd wat er stond. De birmese familie had een soort mie mee en loempia's, wij 'arretjescake', er was verder nog oer-hollandse boterkoek, noorse appelcake, appeltaart, smørrebrød, etc. Al met al een gezellige dag.

Komend weekend zitten we in Nederland en zullen dus niets schrijven, misschien na afloop.

Alle tijd

Afgelopen week ben ik voor het eerst bij de jordmor (verloskundige) geweest. Bij binnenkomst in het helsestasjon Moelv was ik even bang dat ik niet de juiste deur was binnengestapt. Ik stond namelijk midden in het consulatatiebureau. Na een vluchtige rondblik toch maar mijn schoenen uitgedaan en mij gemeld bij het kantoortje wat er was. Pff gelukkig was ik wel op de juiste plaats. In het helsestasjon zit namelijk het consultatieburaeu, verloskundige en fystherapie. Na een kwartiertje wachten en Xander aanmelden bij het conslutatiebureau werd ik opgehaald door de verloskundige. Na eerst wat gepraat te hebben over waarom ik in Noorwegen ben gaan wonen, hoe lang al, je spreek al goed Noors voor zo'n korte tijd, wat doe je voor werk, moest er ook nog de Noorse papieren molen in gang worden gezet. Dus daar ging het over werk van thomas en van mij, meer gezinsleden, hoe is de vorige zwangerschap verlopen, erfelijke ziekten, echografie, problemen tot nu toe, waar ik wilde bevallen in welke ziekenhuis en welke geloofsrichting ik had. Toen kwam ik er achter dat ze ook in Jezus gelooft en hebben we nog even over de baptistengemeenten hier in de buurt gehad.

Daarna kreeg ik een stapel met tijdschriften en boekje mee, dat was om nog wat Noors te oefenen. Kreeg instructie over welke vis ik wel en niet mag eten, tja geen probleem om dat te laten staan :-) Ik mag ook geen meeuwen-eieren eten, had ik nu net zin in....
Verder werd mijn bloeddruk gemeten, 120/70 voor mijn doen hoog van de afgelopen tijd, maar ik heb in ieder geval geen last meer van het flauwvallen door een te lage bloeddruk. Mijn gewicht, tja toch wel weer een paar kilo er bij gesnoept. En mijn HB was wel ok, maar ik moest toch maar aan de Hermohjern. Tabletten om het wat op te krikken. Voor de krampen in mijn benen moest ik maar magnesium nemen. Daarna de vraag of ik ook urine had meegenomen. Nee,... hoezo? Dat moet bij elk bezoek, om te kijken naar eiwitten, suikers en evt blaasonsteking. Dus kon ik naar de wc. Gelukkig was alles ok en was het tijd om eens naar het hartje te luisteren en mijn buik op te meten.

Aan het eind van het bezoek, wat een uur in totaal duurde, kreeg ik nog te horen dat ze een echografie wilde laten maken, omdat het hier toch gewoon was rond de 18de week. Al was ik dan iets verder, was ze toch benieuwd of alles aanwezig was. Ik zou bericht thuis krijgen hiervoor. Het is inderdaad geregeld en nu heb maandag 15 september een echografie in Gjøvik, lekker dichtbij mijn werk. En dan maar eens zien hoe het er uitziet........

Salarisonderhandelingen

Nou, ik ben dus een paar dagen te laat met het toevoegen van een nieuw artikeltje! Nou ja... dan vandaag maar een dubbeldikke zomerspecial :)

Vorige week was het mijn eerste weekje bij mijn noorse werkgever en dit was toch wel even wennen. Niet alleen voor mij, maar ook voor Xander. Voor hem was deze week de eerste week dat hij fulltime naar de barnehage ging en wel een hele week.

Eerst maar een korte uitleg over een barnehage, ik hoorde dat er nog wat onbekendheid is. Het schoolsysteem is een beetje anders dan het Nederlandse schoolsysteem.

Hier hebben ze geen kleuterschool, maar gaan ze direct naar de 'ouderwetse' lagere school, dus vanaf 6 jaar. Er is een klein verschil: je gaat er heen in het jaar dat je 6 jaar wordt, dit betekend dat als je in januari 6 geworden bent je dit jaar heen mag vanaf ca. 15 augustus. Als je nog 6 moet worden in december mag je er nu ook heen, dit jaar wordt je namelijk 6. Wel is er in het laatste geval de mogelijkheid dat het in overleg een jaartje uitgesteld wordt als het kind er nog niet aan toe is. Daarna is die school 10 schooljaren lang. Dus eigenlijk samengevoegd met het voortgezet onderwijs. Overigens wil het nog wel gebeuren dat klas 7 tot en met 10 in een fysiek ander gebouw zitten en het dus weer gescheiden is van de eerste school, maar de klassen lopen gewoon door. Na die 10 jaar kan je een beroepskeuze maken, maar hoe dat in zijn werk gaat hebben we ons nog niet echt mee bemoeit, dat is nog toekomst :)

Kinderen gaan de eerste 6 jaar dus niet naar school en hiervoor is de barnehage er. Het is een combinatie tussen een creche, peuterschool, kleuterschool en dagopvang. Over het algemeen is er een splitsing in een barnehage voor jonge kinderen (baby's) en de iets grotere. Xander zit dus op de laatstgenoemde.

Op een barnehage spelen kinderen ongeveer de halve dag buiten. Ook als het regent / sneeuwt / vriest / etc. Dus ook bij -15C, maar niet bij een sneeuwstorm... bij extreme weersomstandigheden gaan de kinderen alsnog naar binnen, waarschijnlijk om daarna naar buiten te kijken wat het weer gedaan heeft ;)

Hier is de winter bijna een half jaar lang en in de de andere periode kan het ook nog wel eens regenen. Het is dus niet logisch dat de kinderen binnengehouden worden als het weer iets minder is. In plaats daarvan hebben de kinderen aangepaste kleding zodat ze al deze verschillende weersoorten gewoon al spelend kunnen doorstaan en niet anders weten...

Xander zit overigens op een naturbarnehage, ook wel een friluftbarnehage genoemd, waar de kinderen door naar de natuur te kijken leren. Hier zijn de kinderen ook de andere halve dag buiten en dat maakt het samen een hele dag buiten. Er zijn wel een paar huisjes / activiteitengebouwtjes, maar in principe brengen de kinderen de hele dag buiten door. Hiervoor is het wel noodzakelijk dat er meerdere setjes droge kleren op de barnehage aanwezig zijn, meerdere regenpakken, laarzen en sportschoenen.

Hoe ziet een dag er uit op de barnehage? Om 7.45 breng ik Xander naar de barnehage. Vaak is bij de vuurplaats dan al een vuurtje gemaakt, de eerste kinderen komen binnen. Als het regent of kouder is doe ik hem vantevoren zijn gevoerde regenpak aan (gemaakt van rubber met dikke kniestukken zodat die ook heel blijft na een flinke kruippartij). Rond de vuurplaats staan bankjes en als het droog is zijn de rendierenhuiden er ook op gelegd (volgens Xander zijn die lekker zacht en warm, hij wil er ook wel 1 thuis hebben). Iets na 8.00 gaat de hele groep ontbijten. Xander heeft thuis om 7.00 al ontbijt gehad, maar hij vind het lekker om dan nog een keer mee te doen alleen eet hij niet het noose beleg (bruine kaas, prim, kaviaar). Van 9.00 tot een uurtje of 10.30 is het vrij spel op het terrein (midden in het bos). Op dinsdag is er een paard en kunnen de kinderen tijdens het vrij spel ook paardrijden en er is ook een konijnenhok waar de kinderen met de konijnen kunnen spelen / knuffelen. Vanaf 10.30 is er zang / les. Deze maand gaat het over insecten dus hebben ze het over allemaal verschillende soorten insecten, bijv. spinnen, kevers, etc. Om 11.30 is het middageten (2x per week is dit warm eten, voor de rest brood) en om 12.30 zijn er activiteiten opgezet, bijv. verven / zoeken naar insecten in het bos / knutselen / etc. Om 14.00 is er weer een maaltijd, maar nu met fruit. Alle kinderen nemen 's ochtends fruit mee en dit wordt allemaal verzameld en dan in stukjes gesneden zodat alle kinderen alle soorten fruit kunnen eten (soms met vaniljesaus er over waardoor het enorm zoet wordt). Na dit eten is er weer vrij spel tot de ouders de kinderen gaan ophalen. Om ca. 16.15 haal ik Xander weer op en gaan we samen naar huis (terwijl hij in de auto de dag doorneemt).

Overigens komt het ook regelmatig voor dat ze een activiteit ondernemen die de hele dag duurt. Vorige week vrijdag zijn ze naar Gåsbu geweest bij Hamar en hebben daar een boswandeling gemaakt met alle kinderen van een dikke 5km en heel veel gekeken bij allemaal huisjes. Op zo'n dag nemen ze ook eten mee in de rugzak en maken ze er een lange dag van, Xander kent de term 'på tur' dan ook maar al te goed :)

Vandaag waren ze op de naastgelegen boerderij bezig geweest met het zoeken van insecten en ik moest van Xander toch echt even kijken naar larven de ze gevonden hadden in de composthoop.

Het waren hele dikke larven van ca. 5 cm lang en 1,5 a 2cm dik. Ik vroeg me echt af welk beest zulke dikke larven had, maar ze kruipen ook in Nederland rond schijnbaar.... alleen vind je ze nooit omdat ze netjes verstopt in composthopen zitten :) Het was de larve van een neushoornkever welke hier vrij veel voorkomt.

Bij mijn nieuwe werkgever was ik afgelopen maandag ook enigzins verbaasd. Ik kwam op het werk en mijn bureau werd aangewezen. Op het bureau stond een nieuwe laptop klaar met dockingstation en een grote plant er naast (volgens minke een orchide) als welkomst. Na wat gepraat te hebben met de chef en kennisgemaakt te hebben met collega's werd ik aan het lezen gezet: de concepten, projecten en het intranet. Ze gaan er in eerste instantie niet van uit dat ik 'productief' ben in de eerste maanden (enkele ex-collega's denken nu vast dat dit proces enkele jaren gaat duren) en tot die tijd moet ik wat bij bedrijven met verkopers en andere techneuten om mijzelf daar bekend te maken.
Ook op het werk zijn er enkele totaal andere gewoontes. Zo is het werk van 8.00 tot 16.00 en een middagpauze van 11.00 tot (in principe) 11.30 (praktijk wijst anders uit) waarin niet over het werk gesproken wordt, alleen maar over leuke dingen zoals de fietstocht over de bergen, de hytte welke winterklaar moet worden gemaakt, de nieuwe auto, etc.

Op vrijdag kwam een collega met een jachtgeweer (model karabijn) onder de arm het kantoor binnen. Ik vroeg hem of er soms klanten waren welke niet wilden betalen. Na wat gegrinnik momelde hij iets van 'moet je nu eens opletten' en loopt het kantoor van de chef binnen met de opmerking dat er nu toch echt even gesproken moest worden over het salaris! Iedereen in een deuk, niemand die het serieus neemt. Maar ik vroeg me wel af: hoe zou de reactie zijn in Nederland bij zo'n situatie? Nou hoefde ik niet lang te wachten voor ik het antwoord had :) Helaas had ik geen fototoestel bij me... De collega had hem meegenomen om even te laten zien wat voor geweer hij gekocht had. Op de kamer zitten 4 a 5 jagers en binnenkort is er weer het elanden-seizoen en trekken alle elmer-fudjes de bossen in.

Afgelopen weekend waren we allemaal best wel moe, ook van de slechte en korte nachten die we hebben gemaakt en hebben we weinig spannende dingen gedaan. Deze week is het een kortere week voor Xander, morgen is er het høstfest (herfst-feest) op school waarbij alle familie welkom is en er gezamelijk oud hollandse/noorse spelletjes en natuurlijk een bbq. Vrijdag is de barnehage dicht en dus heeft Minke ook maar een dagje vrij genomen en als het goed is wordt er dan 5 kuub brandhout voor de deur gegooid. Dit samen met het hout wat nog in de schuur ligt moet dan toch gaan zorgen voor een lekkere warme winter.

Nu alleen nog de winterbanden er onder zetten :)