Afgelopen week ben ik voor het eerst bij de jordmor (verloskundige) geweest. Bij binnenkomst in het helsestasjon Moelv was ik even bang dat ik niet de juiste deur was binnengestapt. Ik stond namelijk midden in het consulatatiebureau. Na een vluchtige rondblik toch maar mijn schoenen uitgedaan en mij gemeld bij het kantoortje wat er was. Pff gelukkig was ik wel op de juiste plaats. In het helsestasjon zit namelijk het consultatieburaeu, verloskundige en fystherapie. Na een kwartiertje wachten en Xander aanmelden bij het conslutatiebureau werd ik opgehaald door de verloskundige. Na eerst wat gepraat te hebben over waarom ik in Noorwegen ben gaan wonen, hoe lang al, je spreek al goed Noors voor zo'n korte tijd, wat doe je voor werk, moest er ook nog de Noorse papieren molen in gang worden gezet. Dus daar ging het over werk van thomas en van mij, meer gezinsleden, hoe is de vorige zwangerschap verlopen, erfelijke ziekten, echografie, problemen tot nu toe, waar ik wilde bevallen in welke ziekenhuis en welke geloofsrichting ik had. Toen kwam ik er achter dat ze ook in Jezus gelooft en hebben we nog even over de baptistengemeenten hier in de buurt gehad.
Daarna kreeg ik een stapel met tijdschriften en boekje mee, dat was om nog wat Noors te oefenen. Kreeg instructie over welke vis ik wel en niet mag eten, tja geen probleem om dat te laten staan :-) Ik mag ook geen meeuwen-eieren eten, had ik nu net zin in....
Verder werd mijn bloeddruk gemeten, 120/70 voor mijn doen hoog van de afgelopen tijd, maar ik heb in ieder geval geen last meer van het flauwvallen door een te lage bloeddruk. Mijn gewicht, tja toch wel weer een paar kilo er bij gesnoept. En mijn HB was wel ok, maar ik moest toch maar aan de Hermohjern. Tabletten om het wat op te krikken. Voor de krampen in mijn benen moest ik maar magnesium nemen. Daarna de vraag of ik ook urine had meegenomen. Nee,... hoezo? Dat moet bij elk bezoek, om te kijken naar eiwitten, suikers en evt blaasonsteking. Dus kon ik naar de wc. Gelukkig was alles ok en was het tijd om eens naar het hartje te luisteren en mijn buik op te meten.
Aan het eind van het bezoek, wat een uur in totaal duurde, kreeg ik nog te horen dat ze een echografie wilde laten maken, omdat het hier toch gewoon was rond de 18de week. Al was ik dan iets verder, was ze toch benieuwd of alles aanwezig was. Ik zou bericht thuis krijgen hiervoor. Het is inderdaad geregeld en nu heb maandag 15 september een echografie in Gjøvik, lekker dichtbij mijn werk. En dan maar eens zien hoe het er uitziet........
Geen opmerkingen:
Een reactie posten