maandag 14 juli 2008

alles komt op orde

Alles begint nu een beetje op orde te komen. De dozen zijn (grotendeels) uitgepakt, nieuwe IKEA meubels in elkaar gesløteld, meubels staan op hun plaats, voor veel ramen hangen al gordijnen (danzij Minke's moeder), er hangt een brievenbus bij de weg, de eerste poststukken zijn binnen en Minke heeft de eerste werkweek er op te zitten. Ook is Minke's vader terug uit Nederland (ca. 5000km in 1 week is best veel)

Het werk bevalt haar wel goed, maar de eerste week was toch wel even wennen, vooral het Totens dialect wat gesproken wordt rond Gjøvik valt lastig. Gelukkig spreken de collega's tegen Minke zelf gewoon ABN (Algemeen Beschaafd Noors) en dit begint nu al goed te wennen. De eerste week was het vrij rustig op het werk, 1 van de 2 bestralingsapparaten ligt in storing dus hebben ze dubbele bemanning op het overgebleven toestel en is het vechten wie dan weer een patient mag behandelen en na 2 patienten wordt je met pauze gestuurd. Het grote voordeel van deze situatie is dat ze kan wennen aan het noors.

Op het werk kwam wel het verzoek om zo snel mogelijk een skattekort (=belastingkaart) te regelen. Overigens had mijn werkgever er ook al om gevraagd dit te regelen voor ik ging beginnen dus dit moest even geregeld worden. Zonder een dergelijke belastingkaart is een werkgever namelijk verplicht om 50% van het salaris in te houden als belasting (later wel te verrekenen, maar wel lastig) en met belastingkaart hoef je alleen maar het nodige te betalen (zelfde als belastingverklaring in NL, maar moet je het hier via belastingkantoor regelen). Na een gezellig bezoekje aan het skattekontor liep ik na een half uurtje naar buiten met een papiertje waardoor we maar ca. 25% hoeven af te dragen...

Deze week hebben we ook weer voor het eerst normaal kunnen eten. Het nieuwe fornuis kwam binnen bij de Elkjøp (een grote electronica keten in Noorwegen).
Toen we hier kwamen zijn we de volgende dag direct naar de Elkjøp gegaan voor een fornuis (zat niet in de keuken, wel een gat waar 1 in paste). Eigenlijk wilden we het liefste een inductie fornuis maar daar waren enkele bezwaren tegen. Danzij Bert wisten we dat bij inductie de pannen elkaar niet mogen raken (nogal lastig te voorkomen bij een normaal fornuis van 60cm breed) en daarbij was dit ook een vrij prijzig apparaat. De keus was dus al snel gemaakt voor een keramisch apparaat, maar deze was niet op voorraad en kregen we het apparaat wat er naast zat met een leuke korting en was hij leverbaar vanaf de dinsdag. Ze zouden bellen wanneer deze binnenkwam, maar we hoorden niets. Geen nieuws is goed nieuws dus toch maar heen gegaan en daar stond 'ie! Na wat kastje-muur-kastje heen en weer gestuur lag hij dan toch nog achterin de auto.

Aangezien er toch wat tijd voor ontspanning was en het fornuis ook gebruikt kon worden was het natuurlijk tijd om te gaan vissen... Na een half uurtje vissen voeren zijn we weer teruggegaan naar huis want het begon te regenen :) Een geruststelling voor de hippies: we hebben de vissen (nog) geen pijn gedaan. Of het moet pijn zijn geweest aan de lachspieren, want die zijn gierend van het lachen bij de hengels langsgezwommen...

Xander en opa aan het vissen
[ klik hier voor grotere versie ]

Qua communicatie is nu ook alles op orde - boven verwachting snel! Binnen 2 dagen hadden we hier een internet verbinding (probeer dit maar eens te verbeteren), maar vaste telefonie (ook via Eidsiva) zou op dinsdag geactiveerd worden. Dinsdag hadden we nog geen telefonie dus nog maar eens een dagje gewacht en daarna gebeld (mobiel) en was het binnen 1,5 minuut telefonisch geregeld - complimenten voor de provider - en hebben we nu dus een vast noors nummer.
Dankzij VoIP telefonie (telefonie via internet) hebben we nu ook een Nederlands telefoonnummer (het 050-nummer op de verhuiskaart) en gaat de telefoon hier in Noorwegen keurig over als er gebeld wordt naar het Nederlandse nummer. Grote voordeel is dat er dus weinig kosten zijn vanuit NL om ons te bellen (niet meer dan normaal bellen naar Groningen) en het gesprek over het internet naar ons toe wordt gezonden en wij er ook niets extra voor hoeven te betalen. Overigens best wel een raar idee dat je met elkaar belt voor bijna niets :)

Ook communicatie via skype functioneert goed. We hebben al regelmatig zitten "skype-en" met NL - en dan voel je de afstand toch een stuk minder. Het leuke is dat er dan ook een "virtuele rondleiding" gegeven kan worden (webcam op de notebook, een volle accu, camera 180 graden draaien, wifi internet en lopen maar!) en dat is ook wel eens gebeurd. Overigens is het maar goed dat we wat afgelegen wonen, anders zouden mensen toch rare ideeen krijgen als ze dit door de straat zagen lopen :)

Emmy geeft Annet een rondleiding

Geen opmerkingen: