Marsepein en Suikergoed

Dinsdag begon de dag erg koud, we hadden geen warm water meer. Na wat dingen te hebben gecontroleerd contact gehad met de Kari en Per Erik. Nu is het geen grote ramp, maar warm water is toch fijner om te douche enzo. Thomas kreeg op het werk een ingeving dat er wel eens kortsluiting kon zijn ontstaan en ik ging in de kelder kijken ('s ochtends was hij te duf om op dit briljante idee te komen ). We hadden wel wateroverlast, want de pijp van de afvoer van de wasmachine zat niet op het andere uiteinde vast. Dat kon wel eens wat kortsluiting hebben veroorzaakt, maar van alle stoppen was er nog niet een doorgeslagen. Dus verder opzoek. Tot mijn oog viel op een stekker van de warmwaterboiler, die niet in een stopcontact zat. Dus die er maar eens ingedrukt. We hoopten nu weer warm water te hebben - het schijnt een van de basis-voorwaarden van een boiler te zijn - en ook maar even een berichtje naar Kari gestuurd...

Per Erik wilde toch ook nog even komen kijken naar de stroom in de kelder toen ik op het punt stond boodschapppen te gaan doen. Ook aan hem het uitgelegd van de stekker en verzekerd dat als ik terugkwam de temperatuur van het water zou checken, ging hij verder met het werk. Hij waarschuwde nog wel dat het erg glad was met de sneeuw en dat ik het gas er op moest houden naar boven. Bij thuiskomst was het water nog steeds koud en is Per Erik gaan meten, maar ook hij kon niets raars vinden. De loodgieter zou langs komen tegen 18.00 uur, maar dan zouden wij aan het eten zijn in de kerk. Dit gaf niet want Per Erik zou er wel bij zijn.

In de kerk stond er voor ons "Risgrøt" klaar als warme maaltijd. Het wordt gegeten door de julenisse en wordt hier in de traditie gegeten op lille juleaften (23 december). Er zit dan een gepelde amandel in de grote pan met grøt en diegene die deze in zijn of haar schaaltje heeft krijgt dan een extraatje. Vaak is dit marsepein. Wat is nu risgrøt, volgens Thomas heet het dikke rijst met suiker en kaneel. Het is (grøt)rijst gekookt in water en later wordt er melk toegevoegd zodat er een dikke brij ontstaat. Het wordt gegeten met boter, kaneel en heel veel suiker (ander is het ook niet te vr****). De noren vinden dit dan ook een lekkernij. Voor mij was het te eten met veel suiker en kaneel. Xander raakt al aardig ingeburgerd, die stond te juichen toen hij het zag en zei dat het lekker was en het wel kende (van de barnehage).

Na afloop was er JUBA voor Xander en hij wilde graag dat ik mee ging. Dus heb ik samen met hem geknutseld voor de Julemesse. We gingen glazen potten verven. Tja en niet veel later was de pot geverfd inclusief de tafel en Xanders handen. Na wat schoonmaakwerk was alles weer aantoonbaar. Omdat er na de JUBA jaarvergadering was in de kerk ging ik met Xander vast naar huis.

Woensdag ging Xander gewapend met zijn slee naar de barnehage. Want dinsdag had weer gesneeuwd. Thomas had wat moeite met naar boven rijden en zat dan ook al snel vast met de auto in de sneeuw. Per Erik die aan het sneeuwschuiven was heeft hem dan ook losgetrokken, met als gevolg een is minder waardevolle auto, door een extra deuk in de deur dankzij de tractor.

Daarna heeft hij de sneeuwsokken omgelegd en zijn ze veilig bij de barnehage aangekomen. Xander heeft de hele dag lekker met de slee gespeeld. Gelukkig mochten andere kinderen zijn slee ook uitproberen, want Xander was de enige die een slee mee had.

Ik werd 's middags weer verwacht in Gjøvik voor een echo. Ditmaal was het vrij snel klaar. Er was voldoende vruchtwater en ook de placenta functioneerde prima. De metingen waren erg bijzonder, want de vorige keer was de groei nog -18% ten opzichte van het gemiddelde nu was het +15%. Dit dus geheel tegen de verwachting in. Maar niets om je zorgen over te maken, er kon een verkeerde meting tussen zitten. Na afloop nog even bijgekletst met mijn collega's. Die al dachten dat ik al aan het bevallen was.

Donderdag was het weer tijd om naar de verloskundige te gaan. Die was op zich tevreden, maar vond het niet goed dat er wat suikers in mijn urine zaten en na de curve te hebben gezien van de echo heeft ze contact gezocht met de gynecoloog in Gjøvik. In overleg moest ik toch maar voor een glucosetest naar het lab gaan, om te kijken of ik ook zwangerschapsdiabetes had. Dit werd ingepland voor de volgende morgen.

Thomas zat in lillehammer voor zijn werk, om weer eens wat geld los te peuteren bij een klant. Wat dan ook wel aardig gelukt is, naar eigen zeggen. Hierdoor mocht ik Xander op halen van de barnehage, wat hij dan ook niet erg vond, want dan was hij lekker vroeg thuis.

Vrijdagaochtend moest ik mij nuchter melden bij het lab. Het lab. zit bij onze huisarts dus dat is erg dichtbij. Na een suiker meting van mijn nuchtere toestand, mocht ik suikerwater drinken en 2 uur in de wachtkamer wachten. Niet echt spannend, gelukkig was ik er op voorbereidt en had ik een boek meegenomen. De huisarts kwam ook nog even een praatje maken en ook werd ik door het lab. personeel in de gaten gehouden. Na 2 uur werd er weer geprikt en kon ik naar de huisarts om het resultaat te bespreken. Hij had ondertussen ook weer overleg gehad met Gjøvik over de waarden. Ik heb dus zwangerschapsdiabetes. De waarde na 2 uur was te hoog. Nu mag ik niet meer snoepen, geen snelle suikers meer eten en drinken. :-( Dus geen suikergoed meer voor mij en dat met sinterklaas en kerst. De glucosetest wordt over 4 weken herhaalt om te kijken of het alleen zwangerschapsdiabetes is. Toen Xander dit hoorde was de reactie: maar... mamma heeft nog een heleboel chocolaatjes! Hoe moet dat nu? Oh... dan ga ik wel helpen, maar pappa moet ook helpen want zoveel chocolaatjes passen niet in mijn mond.

Vrijdagmiddag heb ik besteed aan het bakken van boterkoek voor de Julemesse in de kerk in Lillehammer. Wel een raar idee dat ik er zelf niet van zal eten. Thomas mocht bij thuiskomst proeven of de boterkoek te eten is en 's avonds mocht ik nog even naar de kerk om deze langs te brengen omdat we er niet vroeg konden zijn op zaterdagochtend.

Vandaag zijn we weer een gekortwiekt en kunnen een stukje minder vermogend weer toonbaar over straat. Niet dat een Noor zich daar druk om maakt. 's Middags zijn we naar de Julemesse geweest. Het was er niet razenddruk. Er waren wat handgemaakte spullen te koop, natuurlijk koekjes en koek en ook de lotterij kon niet ontbreken. Na wat inkopen te hebben gedaan en bij de lotterij wat te hebben gewonnen (chocolade julenisser die natuurlijk door Xander verwerkt moesten worden want ik mag geen suiker van de dokter) gingen we nog even wat kerstinkopen doen. Tja ik heb Xander belooft dat we morgen de boom gaan opzetten.....